İnsbruk tramvayı
İnsbruk tramvayı (alm. Straßenbahn Innsbruck) — Avstriyanın Tirol əyalətinin paytaxtı və ən böyük şəhəri olan İnsbrukda mövcud olan tramvay sistemi.
İnsbruk tramvayı | |
---|---|
Tramvay sistemi | |
Ölkə | Avstriya |
Şəhər | İnsburk |
Sistemin tipi | sərnişin |
Açılış tarixi | 1 iyul 1891 |
Marşrutların sayı | 4 |
Dəmir yolunun eni | 1000 mm |
Qida növü | hava əlaqə məftili ilə elektrik |
Kontakt şəbəkəsinin gərginliyi | 900 V |
Daşıyan şirkət | Innsbrucker Verkehrsbetriebe |
Şirkətin saytı | ivb.at/de/tram-regionalb… |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Tramvay sisteminə eni 1000 mm olan reyslər daxildir. Uzunluğu 19,5 km olaraq, üç xətt fəaliyyətdədir.
Tramvay xəttinin inşasına 1889-cu ildə başlanılıb. Xətt 1 iyul 1891-ci ildə açılmışdır. 12,1 km uzunluğunda bu tək tramvay xəttinə buxar tramvayları xidmət edirdi. Hər qatarda kiçik bir tank mühərriki və üç vaqon var idi. Xətt Bergiselbahnhof stansiyasını İnsbrukla birləşdirirdi. Xidmətin elektrikləşdirilməsi 1905-ci ilə təsadüf edir ki, bu da Avstriyanın başqa yerlərində oxşar ölçülü şəhərlərlə müqayisədə çox gec idi.
Şəhərin tramvay sisteminin bir metrlik ölçüsünü olan dəmir yolu relsləri Stubaitalbahn tərəfindən də istifadə edilir. Şəhər mərkəzindəki bəzi tramvay yolları şəhər dəmir yolunun xətləri ilə eyni yolları istifadə edir[1].
İnsburk tramvay şəbəkəsi Innsbrucker Verkehrsbetriebe und Stubaitalbahn şirkəti tərəfindən idarə olunur.
Sərnişin daşıma
redaktəTramvay nəqliyyatı 1905-ci ildən sonra İnsbrukda tez bir zamanda məşhurlaşdı. Əlavə yeni tramvaylara sərmayə tələb olundu. Müsbət meyllər Birinci Dünya müharibəsi başlayana qədər davam etdi.
Bu zaman kadr çatışmazlığı yaranmışdı. Buna səbəb isə kadrların 1914-cü ildə hərbi xidmətə çağırılması idi. Bu tramvay istifadəsinin ilkin azalmasına səbəb oldu, lakin yeni kadrların, o cümlədən qadınların işə cəlb olunmasından sonra kadr məsələsi getdikcə daha ixtiraçı hala gətirilərək həll edildi. Ağır sənayenin hərbiyə köçürülməsi nəticəsində ehtiyat hissələri çatışmazlığı yarandı. Müharibənin sonuna, 1918-ci ildə sərnişinlərin sayı müharibədən əvvəlki zirvə ilə müqayisədə iki dəfədən çox artdı.
Müharibədən sonra yaralı əsgərlərin cəbhə xəttindən geri daşınması ilə əlaqədar olaraq artıq tramvaydan kütləvi şəkildə istifadə edilmədi və tramvayın ümumi istifadəsi azaldı, amma 1920-1930-cu illərdə tramvaylar yenə də İnsbrukun nəqliyyat dəstəyinin əsası olaraq qaldı. 1920-ci illərdə avtobus operatorları səhnəyə çıxdı və qiymətdə tramvayları üstələməyə başladı. 1930-cu illərin ortalarında, onilliyin əvvəlində başlayan iqtisadi böhrandan sonra düşən yaşayış səviyyəsinə və gəlirlərlə əlaqədar olaraq sərnişin sayı azaldı. Ancaq 1938-ci ilin əvvəllərində Almaniya ilə bir ittifaqdan sonra firavanlıq qayıtdı və sərnişinlərin sayı böhrandan əvvəlki səviyyəyə yüksəldi.
İnsbruk populyar bir turizm məkanına çevrildi. İnsbruk və Solbad Hall kimi yaxınlıqdakı kurortlar çiçəkləndi. 1940-cı ildə yeni tramvay dəsti sifariş etmək lazım olur. Ancaq müharibənin başlaması ilə materialların çatışmazlığı səbəbindən 1940-cı ildə sifariş edilən tramvayların çatdırılası mümkünsüz olur. Bununla belə müharibənin ilk illərində tramvay istifadəsində sürətli bir artım yaşandı. Müharibənin son illərində hava hücumları və ehtiyat hissələrin pisləşməsi sərnişinlərin azalmasına səbəb oldu. Bununla belə 1944 və 1945-ci illər üçün məlumatlar.
Müharibədən sonra tramvay istifadəsi azaldı. 1950-1960-cı illərdə fərdi avtomobillərə sahib olmaq istəyi səbəbindən əlli illik şəhər tramvayları şəbəkəsinə investisiya cəlb etmək çətin olur. 1970-ci illərdə şəhərdəki yüksək neft qiymətləri və artan tıxaclar insanların tramvaylara üz tutmasına səbəb olur. 1976-cı il Qış Olimpiya Oyunlarında başlayan əsas modernləşdirmə proqramı 1970-ci illərdə sərnişin sayının davamlı artmasına səbəb oldu[2].
İstinadlar
redaktə- ↑ "Innsbruck, Austria". source includes clear and apparently current route diagram. nycsubway.org. 10 December 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 30 July 2015.
- ↑ Walter Kreutz. Straßenbahnen, Busse und Seilbahnen von Innsbruck. second edition. Steiger-Verlag, Innsbruck. 1991. səh. 298 f. ISBN 3-85423-008-7.