Abrek
Abrek (ləzg. гъабрикI) — Çar rejiminə və yerli zülmkarlara qarşı mübarizə aparan şəxs[1]. Abreklər sadə insanların zülmdən qurtarması uğrunda mübarizə aparmışlar. Əsasən dağlarda, bəziləri də şəhərlərdə həyatlarını təhlükə altında qoymaqdan çəkinməyərək rus kazakları ilə vuruşmuşlar.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0b/%D0%A0%D0%B8%D1%81%D1%83%D0%BD%D0%BE%D0%BA_%D0%97%D0%B0%D1%81%D0%B0%D0%B4%D0%B0_%D0%B0%D0%B1%D1%80%D0%B5%D0%BA%D0%BE%D0%B2.jpg/220px-%D0%A0%D0%B8%D1%81%D1%83%D0%BD%D0%BE%D0%BA_%D0%97%D0%B0%D1%81%D0%B0%D0%B4%D0%B0_%D0%B0%D0%B1%D1%80%D0%B5%D0%BA%D0%BE%D0%B2.jpg)
Etimologiya
redaktə"Abrek" sözü iki hissəyə bölünür. Ab (ləzg. гъаб) yəni bir ovuc və ürək mənasında istifadə olunan rek (ləzg. рикI), bu söz ürəkli yənı cəsur kimi tərcümə edilə bilər.[2]
Məşhur abreklər
redaktəad | fəaliyyət illəri | iş yeri |
---|---|---|
Buba Kirivi | 1890–1913 | Dərbənd, Mahaçqala, Bakı |
Əli Hilivi | 1837–1839 | Qusar, Dərbənd |
Qeydlər
redaktəƏdəbiyyat
redaktə- Малая Советская Энциклопедия. Том первый. Аа—Ваниль. — М.: Акционерное об-во "Советская Энциклопедия", 1928.— 960 c.
- Дунюшкин И. Е. Феномен абречества и уроки борьбы с ним на северо-восточном Кавказе. // Проблемы истории, филологии, культуры. № 4(26), 2009. С. 61–70.
- Новицкий И. Я. Управление этнополитикой Северного Кавказа. Краснодар. 2011. ISBN 978-5-94945-030-7. Архивная копия от 21 июня 2013 на Wayback Machine
- В.А. Потто. «Кавказская война. В очерках, эпизодах, легендах и биографиях». Центрполиграф. 2014. ISBN 978-5-227-05635-1.
- Битнер В. В. Природа и население России. В 4-х частях. Тип. «Вестник знания». 1906.