Axel Springer-Verlag[3]Almaniya, Fransa, İspaniya, Rusiya, İsveçrə, Macarıstan, Polşa, Çexiya və s. də daxil olmaqla 32-dən çox ölkədə 150-dən çox qəzet və jurnal nəşr edən Avropanın ən böyük nəşriyyat və media konsernilərindən biri. Şirkətdə işçilərin ümumi sayı 10,000 nəfərdən, illik gəliri isə 2 milyard avrodan çoxdur.

Axel Springer SE
Loqonun şəkli
Ümumi məlumatlar
Sənaye nəşriyyat işi
Məhsulu jurnal
Təsis tarixi 1946[1]
Baş qərargahın yeri
Struktur
İşçi sayı
  • 13.917 nəf. (2014)[2]
Tərəfdaşlar Bild
Rəhbərlik
Təsisçi
axelspringer.de
axelspringer.com/en
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Almaniyada ən məşhur nəşrləri "Welt", "Bild, "Auto Bild", "Computer Bild", "Maxim", "YAM" və bir çox başqaları aiddir.

Tarix redaktə

"Axel Springer-Verlag" 1946-cı ildə Almaniyanın Hamburq şəhərində naşir Henrix Şpringer və onun oğlu, jurnalist Aksel Şpringer tərəfindən təsis edilmişdir.

1960–1970-ci illərdə konsern bir çox solçu və tələbə qruplarının hədəfi idi. Xüsusilə yazıçı Reynhard Lettau onu Berlin Azad Universitetinə qarşı qızışdırıcı çıxışlarda ittiham etmişdir. 1968-ci ildə şirkətin Berlindəki baş ofisi konsernin müsadirə edilməsini tələb edən tələbələr tərəfindən mühasirəyə alınmışdı. 1972-ci ildə Qırmızı Ordu Fraksiyası Hamburq ofisinə yerləşdirilmiş altı bombaya görə məsuliyyəti öz üzərinə götürmüşdür. Bombalardan yalnız üçü partlasa da, 17 nəfər yaralanmışdır. Nəhayət, 1975-ci ildə konsernin Paris ofisində bomba partlayışı baş vermiş və bunun üçün məsuliyyəti 6 Mart Qrupu öz üzərinə götürmüşdür.

1970-ci ildə "Axel Springer-Verlag" səhmdar cəmiyyətinə çevrilmişdir. 1986-cı ildə nəşriyyatın nəzdində Jurnalistika Məktəbi yaradılmışdır. 10 aprel 1996-cı ildə Berlindəki Lindenştrasse ərazisinin bir hissəsi Aksel-Şhpringer-Ştrasse adlandırılmışdır.

Qrup indi həm solçular, həm də müsəlmanlar tərəfindən İsraili açıq şəkildə dəstəklədiyinə görə yenidən tənqid olunur. 2003-cü ildə "Axel Springer AG" adlandırılmışdır. Konsert Almaniya Sol Partiyasının 2005-ci il seçki kampaniyası materialını dərc etməkdən imtina edən yeganə nəşriyyat şirkəti idi.

İstinadlar redaktə

Əlavə ədəbiyyat redaktə

Xarici keçidlər redaktə