Ferma

Ferma — insanların bitki və heyvanları yetişdirib, yararlandıqları müəssisə.

Günümüzdə bir çox növ ferma var; balıq, inək, qoyun, donuz, göbələk, toyuq, arı və dəvəquşu fermaları kimi.

Adı

Azərbaycan dilində işlənilər ferma XX-ci əsrdə rusca ферма sözündən keçib, rusca isə fransızca ferme sözündən, sözün kökü latınca firmus ("bərk, dözümlü"). Lakin, XX-ci əsrdə Azərbaycanda sovet hökuməti olduğuna görə Azərbaycanda fermalar əvəzinə kolxoz (колхоз — коллективное хозяйство), yəni, kollektiv təsərrüfatı işlənirdi^[1], ferma isə kapitalist ölkələrdə işlənilən təsərrüfat sayılırdı. XX-ci əsrə kimi Azərbaycan dilində ciftlik/çiftlik (farsca cüft/çift — "cüt, qoşa, ikili" və "lik" şəkilçisi, Osmanlı dilindən gəlməsi ehtimal olunur)^[2] və məzrə/məzrəə (ərəb. مزرعة‎) sözlərinə rast gəlmək olardı.^[3]

Xarici keçidlər

Ferma heyvanları haqqında

↑ https://www.azleks.az/online-dictionary/kolxoz?s=my Arxivləşdirilib 2023-05-31 at the Wayback Machine Kollektiv təsərrüfat – SSRİ-də iri, yüksək səviyyədə mexanikləşdirilmiş kənd təsərrüfatını elliklə aparmaq üçün XX əsrin 30–80-ci illərində kənd zəhmətkeşlərinin sosialist tipli istehsal birləşməsi
↑ http://web2.anl.az:81/read/page.php?bibid=230246&pno=136 Arxivləşdirilib 2023-05-31 at the Wayback Machine R. Axundov, II cild, Rysca Turqcə lugət, Bakı, 1929-cu il
↑ https://vk.com/doc18066328_462261043 Arxivləşdirilib 2022-03-21 at the Wayback Machine Sultan Məcid Qənizadə, Lüğət rusi və türki, Bakı, 1909-cu il (s.385)

[1] ttps://www.azleks.az/online-dictionary/kolxoz?s=my Arxivləşdirilib 2023-05-31 at the Wayback Machine Kollektiv təsərrüfat – SSRİ-də iri, yüksək səviyyədə mexanikləşdirilmiş kənd təsərrüfatını elliklə aparmaq üçün XX əsrin 30–80-ci illərində kənd zəhmətkeşlərinin sosialist tipli istehsal birləşməsi

[2] ttp://web2.anl.az:81/read/page.php?bibid=230246&pno=136 Arxivləşdirilib 2023-05-31 at the Wayback Machine R. Axundov, II cild, Rysca Turqcə lugət, Bakı, 1929-cu il

[3] ttps://vk.com/doc18066328_462261043 Arxivləşdirilib 2022-03-21 at the Wayback Machine Sultan Məcid Qənizadə, Lüğət rusi və türki, Bakı, 1909-cu il (s.385)

[1]

[2]

[3]