Giş-qallop (ing. Gish gallop, /ˈɡɪʃ ˈɡælʌp/) — mübahisədə olan şəxsin bu arqumentlərin düzgünlüyünə və ya gücünə əhəmiyyət vermədən həddindən artıq sayda arqument təqdim edərək rəqibini alt-üst etməyə çalışdığı ritorik texnika. Əslində, bu, qeyd olunan arqumentlərin keyfiyyəti hesabına öz arqumentlərinin kəmiyyətinə üstünlük verməkdir. Bu termin 1994-cü ildə antropoloq Yucini Skott tərəfindən irəli sürülmüşdür. O, bunu ABŞ kreatsionisti Dueyn Gişin şərəfinə adlandırmışdır və Gişin təkamülün elmi həqiqətinə etiraz edərkən bu texnikadan tez-tez istifadə etdiyini iddia etmişdir.[1][2] Bu, yayılma adlanan başqa bir müzakirə üsuluna bənzəyir. Burada bir nəfər son dərəcə sürətli danışaraq rəqibinin qaldırılan bütün dəlillərə cavab verməməsinə səbəb olur.

Ümumiyyətlə, Giş-qallopu strukturlaşdırılmış müzakirədə istifadə etmək daha çətindir, nəinki sərbəst formada olandan.[3] Mübahisəçi Giş-qallopdan istifadə edən bir rəqibin bu xüsusiyyətini tanıyırsa, onun Giş-qallopa başlamaq fürsətindən əvvəl rəqibin tez-tez istifadə olunan arqumentlərin qabaqcadan qarşısını almaq və onları təkzib etməklə bu texnikaya qarşı çıxmaq olar.[4]

Mənbə

redaktə

İstinadlar

redaktə
  1. Scott, 2004. səh. 23
  2. Scott, 1994
  3. Johnson, 2017. səh. 14–15
  4. Grant, 2015. səh. 55

Ədəbiyyat

redaktə
  • Grant, John. Debunk it: How to Stay Sane in a World of Misinformation. San Francisco: Zest Books. 2015. ISBN 978-1-936976-68-3.
  • Johnson, Amy. Gasser, Urs (redaktor). "The Multiple Harms of Sea Lions" (PDF). Perspectives on Harmful Speech Online. Berkman Klein Center for Internet & Society. 2017. səh. 14.
  • Scott, Eugenie. Confronting Creationism. Reports of National Center for Science Education. 24/6. 2004. 2018-06-12 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyul 2022.
  • Scott, Eugenie. "Debates and the Globetrotters". Talk Origins Archive. 1994. İstifadə tarixi: 11 iyul 2022.

Əlavə ədəbiyyat

redaktə