Hesablaşma vərəqi

Hesablaşma vərəqi (ödəniş qəbzi) — bir işçinin hesaba birbaşa vəsait yatırılması barədə bildiriş kimi və ya maaş vərəqəsinin bir hissəsi kimi aldığı sənəd.

Tipik olaraq, əmək haqqı vərəqəsi əmək haqqının, onun tərkib hissələrinin, bütün vergilərin və sığorta haqları, sosial və pensiya fondlarına töhfələr, ianələr və ya alimentlər kimi ümumi məbləğdən (ümumi məbləğdən) çıxılan digər ayırmaları sadalayır. xalis ödəniş məbləği.

Müxtəlif ölkələrdə hesablaşma vərəqələrindən istifadə

redaktə

Belarus Respublikasında əvvəlki Ödəniş Kitabları oxşar məqsədlər üçün istifadə olunurdu (SSRİ Dövlət Əmək Komitəsinin 28 oktyabr 1956-cı il tarixli qərarı ilə təsdiq edilmiş formaya uyğun olaraq[1]). 26 yanvar 2008-ci ildə Belarus Respublikası Əmək Məcəlləsinin 80-ci maddəsi əmək haqqı vərəqələrini təqdim etdi[2][3].

Ukraynanın əmək qanunvericiliyi işəgötürənin əmək haqqının miqdarı barədə işçini məlumatlandırmaq öhdəliyini müəyyən edir. 2009-cu ilə qədər "Əmək haqqı üzrə fəhlə və qulluqçularla hesablaşmaların ilkin uçotunun standart formaları"[4], daha sonra P-6 "İşçinin əmək haqqı fondu" standart forması istifadə olunurdu[3].

İstinadlar

redaktə
  1. "Расчетный листок / Рубрика «Документарий»". Заработная Плата № 10. октябрь 2010. 2015-12-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-12-05.
  2. Письмо Федеральной службы по труду и занятости от 24 декабря 2007 г. N 5277–6-1 "Об отпуске с последующим увольнением" Arxivləşdirilib 2016-08-08 at the Wayback Machine: "При начислении и выплате работника второй части заработной платы (как правило, в конце месяца) всем должны будут выданы расчетные листки"
  3. 1 2 "Расчетный листок – документ, необходимый любому работодателю". Клерк. 20.09.12. 2015-12-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-12-05.
  4. "Расчетный листок / Рубрика «Документарий»". Заработная Плата № 10. октябрь 2010. 2015-12-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-12-05.

Xarici keçidlər

redaktə
  • Расчетные и рабочие книжки — Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона. — С.-Пб.: Брокгауз-Ефрон. 1890–1907.