Himizu (ヒミズ?) — Minoru Furuyanın eyniadlı manqası əsasında 2011-ci ildə çəkilmiş dram filmi.[3] Rejissor — Sion Sono.[3][4] Himizu sözü yapon dilində köstəbəklərin bir növü kimi tərcümə olunur.

Himizu
ヒミズ
Janr dram filmi[1]
Rejissor Sion Sono
Prodüserlər Haruo Umekava, Masaşi Yamazaki
Ssenari müəllifləri Minoru Furuya, Sion Sono
Baş rollarda Söta Sometani, Fumi Nikaydo
Operator Sohey Tanikava
İstehsalçı Gaga Communications
İlk baxış tarixi 6 sentyabr 2011[2]
Müddət 130 dəq.
Ölkə Yaponiya
Dil Yapon
Rəng rəngli
Çəkiliş yeri İbaraki prefekturası
IMDb ID1900893

Film 68-cı Venesiya Film Festivalının baş mükafatına nominasiya olunmuşdu.[5] Film baş mükafatı qazana bilməsə də, nümayiş etdirdikləri ifaya görə Söta Sometani və Fumi Nikaydo Marçello Mastroyanni adına Ən Yaxşı Yeni Cavan Aktyor və Aktrisası mükafatına layiq oldular.[6]

Rollarrda

redaktə
  • Söta Sometani — Yuiçi Sumida
  • Fumi Nikaydo — Keyko Shazava
  • Mequmi Kaqurazaka
  • Asuka Kurosava
  • Denden
  • Mitsuru Fukikoşi
  • Tetsu Vatanabe
  • Makiko Vatanabe
  • Ken Mitsuişi
  • Cun Murakami
  • Yosuke Kubozuka — Teruhiko
  • Yuriko Yoşitaka — Miki
  • Takahiro Nişicima — You
  • Anne Suzuki — Ofisiant qız

İstehsal

redaktə

Gedişat

redaktə

2011-ci ilin 11 martında Senday zəlzələ və tsunamisi baş verdikdə rejissor Sion Sono artıq filmin ssenarisini yazmışdı.[7] Fəlakətdən sonra o, ssenarini hadisəyə adaptasiya etmək üçün yenidən yazmaq qərarına gəldi.[7]

Kastinq

redaktə

Baş rolların ifaçılarının adları 10 iyun 2011-də açıqlandı. Baş rolu Söta Sometani ifa edir. Onun qəhrəmanı, 15 yaşlı məktəbli Sumida atasının ona qarşı törətdiyi zorakılıqdan əzab çəkir. Aktrisa Fumi Nikaydo Sumidanın zəngin sinif yoldaşı Çazavanın rolunu ifa etdi.

Əlavə aktyorlar heyətinin adı sentyabrın 2-si açıqlandı. Bunlar Yosuke Kubozuka, Yuriko Yoşitaka, Anne Suzuki və müğənniTakahiro Nişicima oldu. Yoşitaka bundan öncə Sion Sononun 2006-cı ildə rejissorluq etdiyi Norikonun nahar masası filmində də rol almışdı.[8] Nişicima AAA musiqi qrupunun üzvüdür və Sononun mükafat qazanmış Love Exposure filmində rol almışdı.[9]

Çəkiliş

redaktə

Çəkilişin əsas hissəsi 2011-ci ilin may ayı ərzində İbaraki prefekturasında hazırlanmış xüsusi yerdə aparıldı.

Resenziyalar

redaktə

Tənqidi resenziyalar

redaktə

The Hollywood Reporterdan Debora Yanq filmi "iki saatlıq müddəti üzrə qəddar zorakılıq və lazımsız təkrarlamalarla dolu" adlandırdı və onun "asanlıqla sevilən film olmadığını" söylədi.[7] Buna baxmayaraq, icmalçı filmin sonunu tərifləyib onu "ağrıverici dərəcədə real" və "qeyri-standart gərgin və effektiv" adlandırdı.[7] Həmçinin, filmin cavan aktyorları Söta Sometani və Fumi Nikaydonu tərifləyib onların "film ərzində böyüdüklərini" bildirdi.[7]

Mükafatlar

redaktə
İl Mükafat Kateqoriya Nəticə Qazanan
2011 68-ci Venesiya Film Festivalı Marçello Mastroyanni mükafatı Qazandı Söta Sometani və Fumi Nikaydo[6]

Çarlestonda kilsəyə silahlı hücum

redaktə

Çarlestonda kilsəyə silahlı hücum törədən Dilann Ruf "Himizunu" sevimli film olduğunu soylədi. Filmdəki "Həyatım çamur hissəsindən də qiymətsiz olsa da, onu cəmiyyətə xeyir gətirmək üçün istifadə etmək istəyirəm" sözləri Rufun manifesti sayılan "The Last Rhodesian"da gətirilmişdi.[10][11][12]

İstinadlar

redaktə
  1. http://www.imdb.com/title/tt1900893/.
  2. Freebase Data Dumps. Google.
  3. 1 2 "ヒミズ on eiga.com". eiga.com (Japanese). 2022-05-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-09-16.
  4. Smith, Ian Hayden. International Film Guide 2012. 2012. səh. 158. ISBN 978-1908215017.
  5. "Venezia 68: International competition of feature films". Venice. 2011-09-27 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-08-28.
  6. 1 2 "Official Awards of the 68th Venice Film Festival". Le Biennale di Venezia. 24 September 2011 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 September 2011.
  7. 1 2 3 4 5 "Himizu: Venice Film Review". The Hollywood Reporter. 2020-08-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-09-08.
  8. "紀子の食卓 on eiga.com". eiga.com (Japanese). 2022-04-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-09-16.
  9. "愛のむきだし on eiga.com". eiga.com (Japanese). 2022-06-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-09-16.
  10. "Dylann Roof Burns US Flag, Details White Supremacist Worldview in Shocking Online Manifesto". Slate. 11 September 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 June 2015.
  11. "Dylann Roof: far right denies links and disowns 'act of purposeful evil'". The Guardian. 2 June 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 June 2015.
  12. "Charleston church massacre: Things we learned from shooter Dylann Roof's racist manifesto". The Telegraph. 26 May 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 June 2015.

Xarici keçidlər

redaktə