Karavacizm — XVI əsrin sonlarında Romada görünən Barokko dövrünün Avropa rəsm üslubu. Stilin baniləri Karavaco və onun davamçılarıdır.

Mikelancio Merizi Karavaco «Müqəddəs Matfey»

Karavacizm təbiətin xüsusiyyətlərinin, obyektlərin təsvirində vurğulanan realizmin dəqiq ötürülməsinə maraq ilə xarakterizə olunur. Həcmdə, yəni şəkildəki işıq və kölgədə ön plana çıxarılan rəqəmlərin əksinə işıqlandırılması vacib bir rol verilir. Həm də bu üslubda olan əsərlərdə süjeti asan olmayan dramatik bir qüvvə var. Bir insanın təkliyi bu janrın ən sevimli mövzularından biri hesab olunur. Zaman keçdikcə Karavaciyanın təsiri barokko sənətinin bəzi nümayəndələrinin işinə, eyni zamanda akademikliyə təsir göstərməyə başladı[1].

Karavacizmin ən böyük nümayəndələri: İtaliyada Oratsio CentilenskiMario De Fyori; Niderlandda Dirk van Barbyuren, Hendrik Terbryuqqen; İspaniyada Xose Ribera. Karavacizm dövründən keçənlər: Piter Paul Rubens, Diyeqo Velaskes, Rembrandt, Jorj Dyumenil de Latur.

Həmçinin bax

redaktə

İstinadlar

redaktə
  1. Ф. С. Капица. История мировой культуры. Издательство АСТ. 2010. səh. 730. ISBN 978-5-17-064681-4.

Xarici keçidlər

redaktə