Kolyoçin
Kolyoçin — Çukot dənizində yerləşən ada. İnzibati cəhətdən Çukot Muxtar Dairəsinin şimalında yerləşir. Materikdə 11,3 km enə malik Serqievski boğazı ilə ayrılır.
| Kolyoçin adası | |
|---|---|
| çuk. Кувлючьин, esk. Кулусин | |
 | |
| Ümumi məlumatlar | |
| Sahəsi | 8 km² |
| Uzunluğu |
|
| Eni | 1,5 km |
| Hündür nöqtəsi | 188 m |
| Əhalisi | 0 nəfər (2015-ci il) |
| Yerləşməsi | |
| 67°28′00″ şm. e. 174°36′55″ q. u.HGYO | |
| Ölkə |
 Rusiya |
| Region |
|
| Akvatoriya | |
|
|
|
|
|
|
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
.jpg)
Adanın ən hündür nöqtəsi 188 metr təşkil edir.
Toponim
redaktəAdanın Rusca adı çuk. Кувлючьин sözündən götürülmüş mənası "Yumrudur". Eskimiolar isə adanı Kuklusik — "buzdan ayrılmış"[1] adlandırırlar. Adanı ziyarət edən Ceyms Kuk onu Burney’s Island[2] adı ilə xəritəyə salmışdır.
Qütb stansiyası
redaktə1943 ildə adanın qərbində Qütb stansiyası fəaliyyətə başlayır. Stansiya Cenretlen burnunda yerləşirdi. 1980-ci illərdə burada cəmi 3–7 nəfər qalırdı[3]. 1992-ci ildə stansiya fəaliyyətini dayandırmışdır[4][5].
Fauna
redaktəAdada ilin müxtəlif vaxtları Ağ ayılar oyuqlar qurur[3]. Burada Morjların yerləşim yerləri vardır. Qrenlandiya balinasının əsas maşrutunun üzərində yerləşir. 80)ci illərdə Vrangel Ada qoruğunun əməkdaşları adanı müşahidə etmişdir[6]. Burada bir çox quşlar yumurta qoyulur[7].
İstinadlar
redaktə- ↑ Леонтьев В. В., Новикова К. А. Топонимический словарь северо-востока СССР. — Магадан : Магаданское книжное издательство, 1989, стр 199
- ↑ Врангель Ф. П. Путешествие по северным берегам Сибири и по Ледовитому морю. — Издательство Главсевморпути, 1948.
- ↑ 1 2 Adanın peyzajları… [1] Arxivləşdirilib 2011-09-01 at the Wayback Machine>
- ↑ Lyudmila Zıbseva. "Остров дает позывной". 2011. 2022-01-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-09-01.
- ↑ "«Kolyoçin Adası» qütb stansiyası". urban3p. 2022-02-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-09-01.
- ↑ Придатко В. И. Наблюдения за весенним пролётом птиц у острова Колючин в 1987 г. (Чукотское море)/Вестник зоологии, № 1, 1993. С. 58–62.[2] Arxivləşdirilib 2013-12-13 at the Wayback Machine
- ↑ Водно-болотные угодья России, том 4. Arxivləşdirilib 2013-12-18 at the Wayback Machine (сост. А. В. Андреев). — М.: Wetlands International, 2001. — 296 с ISBN 90-5882-986-3