Kovenant (hüquqşünaslıq)
Kovenant (ing. covenant) ingilis qanunvericiliyində — borclu olan şəxs üçün qanuni məcburi olan hər hansı bir hərəkəti həyata keçirmək və ya hər hansı bir hərəkəti etməkdən çəkinmək öhdəliyi. Müqavilələr müxtəlif sahələrdə istifadə olunur: satış qiyməti təyin edilərkən, bir müqaviləni bağlamaq üçün bir şərt olaraq və s.
Müqavilələr maliyyələşdirmə əməliyyatlarının məcburi bir hissəsidir; olmadıqda, bir bankdan və ya bir institusional investordan borc almaq çox vaxt mümkün deyildir. Müqavilələr və veto səlahiyyətləri tez-tez müştərək müəssisələrdə, İngilis qanun səhmdar müqavilələrində və birləşmələrdə istifadə olunur.
Kovenant növləri
redaktə- Maliyyə müqavilələri öhdəlik götürən tərəfin iqtisadi göstəricilərinin müəyyən bir səviyyədə saxlanılmasını nəzərdə tutur. Məsələn, öz vəsaiti kapitalı, kapitalın adekvatlıq əmsalı, üçüncü şəxslərin girov qoyduğu əmlak payı, alacaq məbləği və s. Üçün minimum və ya maksimum dəyərlər təyin olunur. [1]
- Maliyyə olmayan kovenantlar
- Pozitiv kovenantlar (ing. positive covenant) — bir hərəkət etmək öhdəlikləridir. Məsələn, lazımi maliyyə məlumatlarını verin və ya dəyişiklik, pozuntular barədə məlumat verin.
- Neqativ kovenantlar (ing. negative covenant) — heç bir tədbir görməmək borclarıdır. Məsələn, varlıqları atmayın və s.
- Veto hüququ (ing. veto right) — tərəflərdən birinin qəbulu üçün razılığının tələb olunduğu bir planı və ya qərarı dəstəkləməkdən imtina etmək hüququdur.
- Məhdudlaşdırıcı kovenantlar (ing. restrictive covenants) — mənfi olanlara yaxındır, bir qayda olaraq, birləşmə və satınalma, müştərək müəssisələr, özəl kapital əməliyyatları və şirkətlərin satışında istifadə olunur. Məsələn: qeyri-maddi aktivlərin qorunması, əsas işçilərin, tədarükçülərin, müştərilərin və digər öhdəliklərin qanunsuz ovlanmasına qadağa. İngilis qanunlarına görə, bu əhdlərin müddəti və əhatə dairəsi və xarakteri məhdud olmalıdır[2].
İstinadlar
redaktə- ↑ "Ковенанты поют романсы. Журнал «Рисковик» № 4". 2012-08-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-12-21.
- ↑ Иен Айвори, Антон Рогоза. Использование английского права в российских сделках. М.: «Альпина Паблишер». 2011 [/ Use of English law in Russian Transactions]. ISBN 978-5-9614-1518-6.