Lui-Jan Kalve 2016 Beynəlxalq Coğrafiya Festivalı zamanı Ptolemey mükafatını alır.

Lui-Jan Kalve (5 iyun 1942-ci ildə anadan olub) fransız dilçisidir. [1] [2] [3]

Bioqrafiya

redaktə

Dilçi Pier Gironun tələbəsi ola-ola Nitsa Universitetində tələbə olarkən Kalve 1964-cü ildə Union Nationale des Étudiants de France -ın milli bürosuna seçildi. Orada məlumata məsul idi və aylıq nəşrin baş redaktoru vəzifəsini tutdu 21.27 . Bundan sonra, Sorbonnada Andre Martine ilə birlikdə, bir tələbə kimi o, "Le système des sigles en français contemporain" ("Müasir Fransada Akronimlər Sistemi") adlı doktorluq dissertasiyasını müdafiə etdi [4] və daha sonra "Langue, corps, société" ("Dil, Bədən, Cəmiyyət") adlı fərqli bir doktorluq dissertasiyasını müdafiə etdi. [5] Kalve əvvəlcə Paris Dekart Universitetində, sonradan isə Eks-Marsel Universitetində 2012-ci ilə qədər bu vəzifədə işləyib.

İlk nəşrindən ( Linguistique et colonialisme, ilk dəfə glottofagiya fikrini təqdim edəndə) o, linqvistik diskurs ilə dillərə xas müstəmləkəçi diskurs arasındakı əlaqələri, həm də dil və güc arasındakı əlaqələri təhlil etmişdir ( La Guerre des langues, 1987) və şəhərlərin linqvistik rolu ( Les Voix de la ville, 1994). Beləliklə, o, ən tanınmış nümayəndələrindən biri olan Fransız sosiodilçilik sahəsinin yaradılmasında iştirak etmişdir. Əsərləri iyirmidən çox dilə tərcümə olunub və o, dünyanın bir çox universitetlərində çıxış etməyə dəvət olunub.

Bir neçə il, Payot nəşriyyatında Dillər və Cəmiyyətlər kolleksiyasının direktoru olan o, Silvən Oru, Andre Martine, Andre Şervel, Kristian Küksak, Tüllio Dö Moro, Ivan Fonagi, Pier Giro, Nensi Hyuston, Morris Svadeş, Jan-Didye Ürbən, Marina Yaqello kimi müəlliflərin əsərlərini çap etdirdi. Akademik fəaliyyətinə əlavə olaraq, Kalve həm də jurnalistdir və həftəlik Politique hebdo nəşrinə töhfə verir və bu nəşrdə mədəni hadisələrə, xüsusən də musiqiyə sosioloji və siyasi yanaşmadan baxır, əlavə olaraq etnik və dil azlıqları haqqında yazır.

Nəşrlər

redaktə
  • 1969 : Dynamique des groupes and pédagogie, Bureau pour l'enseignement de la langue və de la civilisation française à l'étranger
  • 1973 : Roland Barthes ; un regard politique sur le signe, Payot (Petite bibliothèque Payot)
  • 1974 : Linguistique et colonialisme, petit traité de glottophagie, Payot (Petite bibliothèque Payot); traduit en allemand ("Die Sprachenfresser. Ein Versuch über Linguistik und Kolonialismus, 1978)
  • 1975 : Pour et Contre Saussure : vers une linguistique sociale Payot (Petite bibliothèque Payot)
  • Marxisme et linguistique. Marx, Engels, Lafargue, Staline, précédé de Sous les pavés de Staline la plage de Freud?, Paris, Payot, koll. "Dillər və cəmiyyətlər", 1977.
  • 1978 : Faut-il brûler Sardou ?, avec Jean-Claude Klein, Savelli
  • 1980 : Les Sigles, PUF ( Que sais-je<span typeof="mw:DisplaySpace" id="mwRg"> </span>?, n° 1811)
  • 1981 : Les Langues véhiculaires, PUF ( Que sais-je<span typeof="mw:DisplaySpace" id="mwSw"> </span>?, n° 1916)
  • 1984 : La Tradition orale, PUF ( Que sais-je<span typeof="mw:DisplaySpace" id="mwUA"> </span>?, n° 2122)
  • 1985 : direction du dossier « Les musiques métissées » de la revue Vibrations. Musiques, médias, société
  • 1988 : dossier istiqaməti « Səhnə » de la revue Vibrasiya. Musiques, médias, société
  • 1990 : Roland Barthes, Flammarion
  • 1993 : La Sociolinguistique, PUF ( Que sais-je<span typeof="mw:DisplaySpace" id="mwYw"> </span>?, n° 2731)
  • 1994 : L'Argot, PUF ( Que sais-je<span typeof="mw:DisplaySpace" id="mwaA"> </span>?, n° 700)
  • 1994 : Les Voix de la ville, Introduction à la sociolinguistique urbaine, Payot
  • 1996 : Les Politiques linguistiques, PUF ( Que sais-je<span typeof="mw:DisplaySpace" id="mwcA"> </span>?, n° 3075)
  • 1996 : Histoire de l'écriture, Plon
  • 1999 : Pour une écologie des langues du monde, Plon
  • 2003 : Léo Ferré, Flammarion
  • 2004 : Essais de linguistique, la langue est-elle une invention des linguistes ?, Plon
  • 2006 : 100 ans de française, l'Archipel
  • 2006 : Combat pour l'Elysée, en collaboration avec Jean Véronis, Seuil
  • 2008 : Les Mots de Nicolas Sarkozy, en collaboration avec Jean Véronis, Seuil
  • 2010 : Le Jeu du signe, Seuil
  • 2010 : Le Français en Afrique, l'Archipel
  • 2011 : Il était une fois 7000 langues, Fayard
  • 2013 : Chansons, la bande son de notre histoire, l'Archipel
  • 2013 : Les Confetti de Babel. Diversité linguistique et politique des langues, en collaboration avec Alain Calvet, Ecriture
  • 2014 : Georges Moustaki, une vie, l'Archipel
  • 2016 : La Méditerranée, mer de nos langues, CNRS editions
  • 2019 : My tailor is still rich, les glottotropies à travers l'histoire de la méthode Assimil, CNRS editions

O, 2012-ci ildə Ümumdünya Sosiodilçilər Mükafatına, 2016-cı ildə Beynəlxalq Coğrafiya Forumunun Ptolemey mükafatına tətlif olundu [6] və 2017-ci ildə öz La Méditerranée, mer de nos langues ("Aralıq dənizi, dillərimizin dənizi") kitabı üçün Corc Dümezil mükafatına Fransız Akademiya tərəfindən mükafatlındırılıb.[7]

İstinadlar

redaktə
  1. "De vive(s) voix - Louis-Jean Calvet enquête sur les "glottotropies"". RFI. January 6, 2020. February 7, 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 7, 2023.
  2. Moreau. ""La Mediterranee: mer de nos langues" di Louis-Jean Calvet - SaltinAria.it - Teatro, Musica, Libri, Cultura, News". www.saltinaria.it. 2023-02-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-02-07.
  3. Timms. "Macron Wants a French Empire Built on Language". 2023-02-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-02-07.
  4. SUDOC 023059702 Arxivləşdirilib 2023-07-27 at the Wayback Machine
  5. SUDOC 008227209 Arxivləşdirilib 2023-07-27 at the Wayback Machine
  6. "FIG - Louis-Jean Calvet et Patrick Leigh Fermor doubles lauréats du prix Ptolémée 2016 - Saint-Dié Info Arxivləşdirilib 2016-10-19 at the Wayback Machine" archive Arxivləşdirilib 2023-02-07 at the Wayback Machine
  7. "Prix Georges Dumézil | Académie française". www.academie-francaise.fr. Archived from the original on 2022-09-26. İstifadə tarixi: 2021-07-25.