Məhəmməd Baqir Məclisi
Bu məqalədəki məlumatların yoxlanıla bilməsi üçün əlavə mənbələrə ehtiyac var. |
Məhəmməd Baqir Məclisi və ya qısaca Əllamə Məclisi (tam adı: Məhəmməd Baqir ibn Məhəmməd Təqi ibn Məqsud Əli İsfahani, 1627, İsfahan – 29 mart 1699, İsfahan) — Səfəvilər zamanında yaşamış Şiə əxbari alimi.
Məhəmməd Baqir Məclisi | |
---|---|
Doğum tarixi | 1627 |
Doğum yeri |
|
Vəfat tarixi | 29 mart 1699 |
Vəfat yeri |
|
Tanınmış yetirməsi | Nemətulla Cəzairi |
Tanınır | Əllamə Məclisi |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Atası, bir digər şiə din alimi Məhəmməd Təqi Məclisi Məclisi-Əvvəl (Birinci Məclisi), özü isə Məclisi-Sani (İkinci Məclisi) kimi də tanınırlar.
Həyatı
redaktəƏllamə Məhəmməd Baqir Məclisi 1627-ci ildə o vaxt Azərbaycan Səfəvilər dövlətinin paytaxtı olmuş İsfahan şəhərində dünyaya gəlmişdir. Onun atası Məhəmməd Təqi Məclisi İsfahanın imam-camaatı olmuşdur. Zəmanəsinin 18 böyük aliminin yanında elm aldıqdan sonra, gənc Məhəmməd Baqir Hürr Amili tərəfindən ictihad dərəcəsinə layiq görülür. Bundan sonra o 144 cildlik "Biharul Ənvar" ("Nurlar dəryaları") kitabını yazmağa başlayır. Quran təfsiri, tarix, fiqh, kəlam və s. elmi sahələri əhatə edən bu kitab hədisşünaslığa dair ən iri həcmli əsər sayılır.
Məclisi həmçinin ölkənin siyasi həyatında fəal iştirak edirdi. O Şah Süleyman Səfəvi və onun xələfi Şah Sultan Hüseyn Səfəvinin yanında böyük nüfuza malik idi və 1687-ci ildə Şeyxülislam tituluna layiq görülmüşdür.
Əllamə Məclisi 1699-cu ildə müqəddəs Ramazan ayının 27-də (29 mart) ölmüşdür.
Əsərləri
redaktə- "Biharul-ənvar"
- "Heylatul müttəqin"
- "Əynul həyat"
- "Haqqul yəqin"
- "Cəlalul uyun"
- "Töhfətuz ziyər"
- "Həyatul kulub"
- "Miratul-uqul"
Tənqidi
redaktə"Biharul Ənvar"a bir çox qeyri-səhih və hətta reallıqdan uzaq hədisləri daxil etdiyinə görə Məclisi daima tənqid mərkəzində olmuşdur və bu günə qədər olmaqdadır. Lakin onu nəzərə almaq lazımdır ki, onun əsas hədəfi hədislərin məhv olub aradan getməsinin qarşısını almaq olmuşdur ki, onlar sonrakı nəsillərə nəql oluna bilsin. Təbiidir ki, belə bir böyük və geniş həcmə malik olan işin zəif cəhətləri də ola bilər. Bu əsər də bəşər övladının işi olduğuna görə, insanların digər felləri və əməlləri kimi xəta və səhvdən amanda qala bilməzdi. Məclisinin özü də buna daima işarə edirdi.