Nasirilər sülaləsi

Nasirilər sülaləsi (ərəb. بنو نصر) — İspaniyada hakimiyyətdə olmuş sonuncu ərəb və müsəlman sülaləsi. Əsası 1232-ci ildə I Məhəmməd ibn Nəsr tərəfindən qoyulmuş və 2 yanvar 1492-ci ildə, əmir XII Məhəmmədin hakimiyyəti dövründə birləşmiş Kastiliya və Araqon krallıqları qarşısında süquta uğramışdır.

Nasirilər dövründən qalan ən məşhur abidə Qranadada yerləşən Əlhambra sarayıdir.

Nasirilər sülaləsinin hökmdarları

redaktə
  • I Məhəmməd ibn Nəsr (1238–1273)
  • II Məhəmməd əl-Fəqih (1273–1302)
  • III Məhəmməd (1302–1309)
  • Nəsr (1309–1314)
  • I İsmayıl (1314–1325)
  • IV Məhəmməd (1325–1333)
  • I Yusif (1333–1354)
  • V Məhəmməd (1354–1359) (1-ci dəfə)
  • II İsmayıl (1359–1360)
  • VI Məhəmməd (1360–1362)
  • V Məhəmməd (1362–1391) (2-ci dəfə)
  • II Yusif (1391–1392)
  • VII Məhəmməd (1392–1408)
  • III Yusif (1408–1417)
  • VIII Məhəmməd (1417–1419) (1-ci dəfə)
  • IX Məhəmməd (1419–1427) (1-ci dəfə)
  • VIII Məhəmməd (1427–1429 (2-ci dəfə)
  • IX Məhəmməd (1430–1431) (2-ci dəfə)
  • IV Yusif (1431–1432)
  • IX Məhəmməd (1432–1445) (3-cü dəfə)
  • X Məhəmməd (1445) (1-ci dəfə)
  • V Yusif (1445–1446) (1-ci dəfə)
  • X Məhəmməd (1446–1448) (2-ci dəfə)
  • IX Məhəmməd (1448–1453) (4-cü dəfə)
  • XI Məhəmməd (1453–1454)
  • Sad (1454–1462) (1-ci dəfə)
  • V Yusif (1462) (2-ci dəfə)
  • Sad (1462–1464) (2-ci dəfə)
  • Əbül Həsən Əli (1464–1482) (1-ci dəfə)
  • XII Məhəmməd (1482–1483) (1-ci dəfə)
  • Əbül Həsən Əli (1483–1485) (2-ci dəfə)
  • XIII Məhəmməd əbu Abdullah (1485–1486)
  • XII Məhəmməd əbu Abdullah (1486–1492) (2-ci dəfə)

Genealoji cədvəl

redaktə