Qəbilə (ərəb. قبيلة‎, fars. قبیله‎) — ibtidai cəmiyyətdə bir soydan törəmiş və bir başçının iradəsi altında birlikdə yaşayan köçəri nəsil; oymaq.[1] "Divanü Lüğat-it-Türk"ə görə[2] (XI əsrdə) oğuzca qəbiləyə "boy" (بوى) deyilirdi.[3]

İstinadlar redaktə

  1. Qq, səh. 97. // Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Dörd cilddə. III cild (QLMNOÖPR). Redaktor: Əliheydər Orucov; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: Ağamusa Axundov. Bakı: Şərq – Qərb, 2006, 672 səhifə. ISBN 978-9952-34-025-9
  2. K hərfi, səh. 103 // Mahmud Kaşğari. Divanü lüğat–it–türk. Dörd cilddə. IV cild (indeks). Tərcümə edən və nəşrə hazırlayan: Ramiz Əskər. Elmi redaktor: Tofiq Hacıyev. Bakı: "Ozan", 2006, 752 səhifə. ISBN 9952–426-00-X
  3. Üç hərflilər kitabı. — İki hərflilər bölməsi. — Bu babın matvi olanları, səh. 144. // Mahmud Kaşğari. Divanü lüğat–it–türk. Dörd cilddə. III cild. Tərcümə edən və nəşrə hazırlayan: Ramiz Əskər. Elmi redaktor: Tofiq Hacıyev. Bakı: "Ozan", 2006, 400 səhifə. ISBN 9952–426-00-X

Həmçinin bax redaktə