Qaralama:İvan Qriqoroviç-Barski
| İvan Qriqoroviç-Barski |
|---|
İvan Qriqoroviç-Barski (ukr. Григорович-Барський Іван Григорович, {{DVTY}} şablonu boşdur) — kiyevli memar, kazak barokkosunun son böyük nümayəndəsi, tacir, magistratın raitsası (məsləhətçisi).
Qriqoroviç-Barski nəslindəndir. Səyyah Vasili Qriqoryeviç Qriqoroviç-Barskinin kiçik qardaşıdır. O, 1713-cü ildə varlı tacir ailəsində anadan olmuşdur. Kiyev-Moqilyan Akademiyasında təhsil alıb.
Artıq yetkinlik dövründə memarlığı öyrənməyə başlamışdır. Tikililərini Ukrayna barokkosu üslubunda inşa etmişdir:
- Kiyevdə: Podoldakı Konstantin və Yelena kilsəsi (1743), Kirillov monastırının həyət kilsəsi (1748–1760; qorunmayıb), Məryəmin Doğumu kilsəsinin zəng qülləsi (1754–1761), Kiyev-Peçersk Lavrasının Ucaltma kilsəsi (1759–1763), Podoldakı Şəfaət kilsəsi (1766) və Müqəddəs Nikolay Naberejni kilsəsi (1772–1785). 1770-ci ildə Bakirə Piroqoşçi kilsəsinin yenidən qurulması;
- Məryəmin Doğuşu Katedrali (1752–1764, Andrey Kvasov ilə birlikdə) və Alay Kansleri binası (1753–1758) — Kozeletsdə; Lemeşi kəndindəki Üç Müqəddəs Kilsəsi (1760–1761). Çerniqov quberniyası; Kiyev yaxınlığındakı Mejiqorski monastırında kafedral və zəng qülləsi (1766); Krasnoqorsk monastırındakı kafedral (1769) — indiki Çerkassı vilayəti; Dirilmə kilsəsi və Çerniqovda iki səviyyəli kilsə zəng qülləsi (hər ikisi 1772, Qriqoroviç-Barskiyə aiddir).
O, həmçinin Samson fəvvarə pavilyonu ilə Podolda şəhər su təchizatı sistemi qurmuşdur (1748–1749).
Qriqoroviç-Barskinin son əsərlərində klassisizm mövqelərinə keçid özünü göstərir.
1996-cı ildə rejissor Valentin Sokolovski tərəfindən İvan Qriqoroviç-Barski haqqında televiziya filmi çəkilmişdir (Ukrtelefilm).
Qriqoroviç-Barskilərin əcdadı döyüşçü Qriqoroviç hesab olunur. O, 1195-ci ildə prusslar üzərində qələbəyə görə "Lubeç" zadəgan gerbi ilə qeyd olunurdu[1]. Bu haqqda Kiyevin Soylu Məclisinin xahişi ilə 1784-cü ildə buraxılmış "Kiyev voyevodalığının şəhər kitabları"ndakı siyahıda deyilir. 1787-ci ildə Qriqoroviç-Barski ailəsi "Kiyev şəcərə kitabı"nda qeyd edilir.
2011-ci ildə 10 qrivnlik "Qriqoroviç-Barskix çubuğu" gümüş sikkəsi zərb edilmişdir. Ancaq bu sikkədə İvan Qriqoroviç-Barskinin səhv ölüm tarixi həkk olunur. Qriqoroviç-Barski −1791 əvəzinə −1785 yazılıb.
2013-cü ildə İvan Qriqoroviç-Barskinin şərəfinə Ukrayna poçt zərfi buraxılır, lakin yenədə bir anlaşılmazlıq olur və onun üzərində səhvən yazıçı Dmitri Qriqoroviçin portreti yerləşdirilir.
Ailəsi redaktə
Həyat yoldaşı — Tatyana Danilovna (19.1.1727–12.2.1792, evlilik 15.1.1744) — Kiyev anbardarı, burqomaster Daniil Vasilyeviç Çişiniç-Vlasenkonun qızı.
Uşaqları: Mixail (5.9.1745), Culiana (16.3.1747–4.7.1749), Aleksandr (12.5.1749–22.10.1794), Yoahim (10.9.1751–1815), Vasili (5.4.1753–251), Nikolay (6.5.1754–28.6.1754), İvan (13.9.1755–1833), Aqafya (4.2.1757–3.9.1779), Paraskeva (15.10.1758–8.12.1758), Stepan (275912), Qerasim (3.3.1761–1769), İrina (25.4.1762, evli Skorodumova, sonra Çijova/Çijevskaya), Tatyana (17.1.1765), Yevdokiya (5.8.1766), Anna (1.1702, Xotyanovski ilə evlənmişdir)[2][3].
Ədəbiyyat redaktə
- Григорович-Барский Иван Григорьевич // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969–1978.
- Григорович-Барский Иван Григорьевич // Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов. — М. : Большая российская энциклопедия, 2004–2017.
İstinadlar redaktə
- ↑ Платонов А. А. "Выпись с Книг Градских Воеводства Киевского 1784 года декабря 23 дня". Библиотека "Голубинский" (rus). 2021-11-03. 2021-11-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-11-03.
- ↑ Платонов А. А. "Григорович-Барские. Иван Григорьевич". Библиотека "Голубинский" (rus). 2021-10-22. 2021-10-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-10-22.
- ↑ Платонов А.А. 130-летняя история «доказывания» дворянства рода Григоровичей-Барских (PDF) // Сайт "Библиотека "Голубинский"" (русский). 2021. 2021-12-13 tarixində arxivləşdirilib (PDF).