Reyms[5] (fr. Reims [ʁɛ̃s] Fayl haqqında məlumat dinlə) — Fransanın şimal-şərqində, Qrand Est bölgəsindəki Marna departamentində yerləşən şəhər və kommuna. 2016-cı ilə qədər Fransadakı torpaq islahatının başladığı tarix, ən çox məskunlaşdığı şəhər olan Şampan-Arden bölgəsinə daxil olmuşdur. 2016-cı ildə 183,113 əhalisi olan Reyms Fransanın on ikinci böyük şəhəridir.

Reyms
fr. Reims
Bayraq[d] Gerb
Bayraq[d] Gerb
49°15′55″ şm. e. 4°01′43″ ş. u.HGYO
Ölkə Fransa Fransa
Region Qrand Est
Rayon Marna (departament)
Tarixi və coğrafiyası
Əsası qoyulub 715
Sahəsi
Mərkəzin hündürlüyü 93 m[2], 74 m[3], 137 m[3]
Saat qurşağı
Əhalisi
Əhalisi
  • 179.380 nəf. (1 yanvar 2021)[4]
Rəqəmsal identifikatorlar
Poçt indeksi 51100
Digər
web.archive.org/web/20110423194858/http://ville-reims.fr/  (fr.)
Xəritəni göstər/gizlə
Reyms xəritədə
Reyms
Reyms
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Reyms "tacqoyma şəhəri" və ya "krallar şəhəri" adlandırıldı, çünki Reyms kafedralının sonradan inşa edildiyi yerdə, Frankların Həvarisi, Müqəddəs Remigiya, vəftiz edilmiş Kral I Xlodviq və bundan sonra, on əsrdən çox müddətə Fransanın bir çox kralları, I Lüdovikdən başlayaraq burada tacqoyma etdilər. Bundan əlavə, şəhər müxtəlif mədəniyyət tədbirləri ilə məşhurdur. Reyms Fransız İncəsənət və Tarix Şəhərlərinin milli siyahısındadır və onun ərazisində YUNESKO-nun Ümumdünya irsi siyahısına daxil etdiyi dörd obyekt var.

Istinadlar

redaktə
  1. répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière.
  2. https://it-ch.topographic-map.com/map-k26ht6/Reims/?zoom=19&center=49.25808%2C4.03132&popup=49.25825%2C4.03119.
  3. 1 2 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière, 2015.
  4. Populations légales 2021. Fransa Statistika və İqtisadi Araşdırmalar üzrə Milli İnstitutu, 2023.
  5. Монументал сәнәт // Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасы: [10 ҹилддә]. VII ҹилд: МисирПрадо. Бакы: Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасынын Баш Редаксијасы. Баш редактор: Ҹ. Б. Гулијев. 1983. С. 56.