Tibet müsəlmanları

Tibet Müsəlmanları (Tibet: ཁ་ཆེ་, Wylie: kha-che; eyni zamanda Kache yazılır), Tibetdə azlıq təşkil edirlər. Müsəlman olmalarına baxmayaraq, ayrı-ayrılıqda tanınan Huey müsəlmanlarından fərqli olaraq Çin Xalq Respublikası hökuməti tərəfindən Tibet müsəlmanları rəsmi olaraq tanınırlar. Tibet sözü olan Kachee hərfi mənasında Kəşmir deməkdir.

Tarixi

Tibet və İslam dünyası ilə qarşılaşma ilk olaraq Səkkizinci əsrin ortalarında İpək Yolu ilə ticarətin və Fərqanə Vadisindəki müsəlman qüvvələrin hərbi varlığının birləşməsindən sonra başladı. İslam dünyasının Tibet haqqında olan qeyri-müəyyən biliklərinə baxmayaraq, Tibetdən bəhs edən bir neçə ilk İslam əsəri var idi. Belə mənbələrdən biri Əbu Səid Qardezinin Zeyn əl-Əxbar adlı müəllifi olduğu bir əsərdir.^[1] Əsərdə, Tibetlilərin mühiti, fantastik mənşəyi, kralın ilahiliyi, əsas mənbələr (misk kimi) və Tibetə gedib-gələn ticarət yollarının təsviri qeyd edilmişdir. Sadnalegs dövründə (799–815), Qərb üçün ərəb güclərinə qarşı başlanan bir müharibə var idi. Tibetlilər bir sıra ərəb qoşunlarını əsir götürərək 801-ci ildə şərq sərhədində xidmətə göndərirdilər. Tibetlilər qərbdə Səmərqənd və Kabilə qədər fəal idilər. Ərəb qüvvələri üstünlük qazanmağa başladı və Kabil Tibet valisi ərəblərə tabe oldu və təxminən 812 ya da 815-ci illərdə müsəlman oldular.^[2]
Kəşmir, Ladak və Baltistan ilə geniş ticarət, xüsusilə on dördüncü əsrdən başlayaraq bu bölgələrdə İslamın qəbulundan və ya artan varlığından sonra müsəlmanları Tibetə gətirdi. Müsəlmanların davamlı böyüməsi, 1684-cü il Tibet-Ladakhi müqaviləsinin bir təsiri olaraq davam etdi, burada Tibet hökuməti Ladaxdan ticarət nümayəndəliklərinin üç ildən bir Lhasa'ya girməsinə icazə verdi. Bir çox Kəşmirli və Ladaxi müsəlman Tibetdə məskunlaşaraq bu missiyalara qatıldı.^[3] Nepaldakı Kəşmirli müsəlmanların bura axını (əslində Tibetdəki qohumları ilə ticarət əlaqələri var idi) 1769-cu ildən etibarən Prithvi Narayan Şahın Katmandu Vadisini işğalı nəticəsində Tibetə qaçmaları nəticəsində oldu. On yeddinci əsrdə Ninsya-Huey Muxtar Rayonu və digər şimal-qərbi Hui (Çin müsəlmanları) Tibetin şərq bölgələrində məskunlaşmağa başladılar (Amdo kimi). Yerli Tibetlilərlə evləndilər və Çin daxilindəki digər müsəlmanlar ilə geniş ticarət əlaqələri qurmağa davam etdilər.^[4]

Vətəndaşlıq məsələsi

1959-cu ildə Baş nazir Cavaharlal Nehru, Barkor Xaçenin Hindistan vətəndaşı olduğu qənaətinə gəlmişdi. Lhasadakı Barkor Khache icmasının yazdığı ilk məktub 1959-cu ildə Kalimpongdakı Tibet Müsəlmanlarına yazılmışdı: Çin Hökumətinin, Lhasadakı son narahatlıqdan sonra bizə təhdid edərək atalarımız haqqında soruşduğunu bildirməyimiz vacibdir. Cavab olaraq Kaşmirilər və Hindistanın subyektləri olduğumuzu təsdiqləyən dəlillərlə özümüzü elan etdik. Çin Hökuməti bizi özünə tabe edib Çin vətəndaşı etmək üçün əlindən gələni edir. 1959-cu il Tibet qiyamından sonra, Jammu və Kəşmir əyalət hökuməti Tibetli müsəlman qaçqınlara daimi yaşayış / əyalət subyekti statusu verdi. Cammu və Kəşmir qanunvericilik məclisi üçün səsvermə hüquqları da hökumət tərəfindən verildi.^[5]

Balti insanları

Pakistandakı Baltistanın Balti və Hindistandakı Kargil xalqı, İslamın Noorbakshia təriqətini qəbul edən Tibet Buddistlərinin nəsilləridir. Zaman keçdikcə çox sayda insan Şiə İslamı qəbul etdi, bir neçəsi Sünni İslamı qəbul etdi. Onların Balti dili olduqca arxaik və mühafizəkardır və digər Tibet dillərinə nisbətən Klassik Tibet dilinə daha yaxındır.^[6]

İstinadlar

↑ Schaeffer, Kurtis; Kapstein, Matthew; Tuttle, Gray (2013)Sources of Tibetan Tradition Arxivləşdirilib 2021-06-13 at the Wayback MachineNew York: Columbia University Press. pp. 24–29.
↑ Beckwith, Christopher I. The Tibetan Empire in Central Asia. A History of the Struggle for Great Power among Tibetans, Turks, Arabs, and Chinese during the Early Middle Ages, 1987, Princeton: Princeton University Press.
↑ Berzin, Alexander. "History of the Muslims of Tibet". studybuddhism.com. Retrieved 22 October 2019.
↑ Gladney, Dru (1996). Muslim Chinese: Ethnic Nationalism in the People's Republic (2 ed.). Cambridge: Harvard University Press. pp. 33, 34, 36.
↑ Atwill, David G. (2018),"The Tibetan Muslim Incident of 1960" Arxivləşdirilib 2021-06-13 at the Wayback MachineIslamic Shangri-La, Inter-Asian Relations and Lhasa's Muslim Communities, 1600 to 1960 (1 ed.), University of California Press, pp. 103–104,
↑ "The Nurbakhshi religion in Baltistan" Baltistan Foundation.

[1] Schaeffer, Kurtis; Kapstein, Matthew; Tuttle, Gray (2013)Sources of Tibetan Tradition Arxivləşdirilib 2021-06-13 at the Wayback MachineNew York: Columbia University Press. pp. 24–29.

[2] Beckwith, Christopher I. The Tibetan Empire in Central Asia. A History of the Struggle for Great Power among Tibetans, Turks, Arabs, and Chinese during the Early Middle Ages, 1987, Princeton: Princeton University Press.

[3] Berzin, Alexander. "History of the Muslims of Tibet". studybuddhism.com. Retrieved 22 October 2019.

[4] Gladney, Dru (1996). Muslim Chinese: Ethnic Nationalism in the People's Republic (2 ed.). Cambridge: Harvard University Press. pp. 33, 34, 36.

[5] Atwill, David G. (2018),"The Tibetan Muslim Incident of 1960" Arxivləşdirilib 2021-06-13 at the Wayback MachineIslamic Shangri-La, Inter-Asian Relations and Lhasa's Muslim Communities, 1600 to 1960 (1 ed.), University of California Press, pp. 103–104,

[6] "The Nurbakhshi religion in Baltistan" Baltistan Foundation.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]