Vasili Kriçevski
Vasili Kriçevski (ukr. Василь Григорович Кричевський; 31 dekabr 1872 (12 yanvar 1873) – 15 noyabr 1952, Karakas) — Ukrayna sovet rəssamı, memar, qrafika rəssamı, kino rəssamı. Ukrayna SSR əməkdar artisti (1940). Ukrayna Rəssamlıq Akademiyasının yaradıcılarından biri[1].
| Vasili Kriçevski | |
|---|---|
| ukr. Василь Григорович Кричевський | |
 | |
| Doğum tarixi | 31 dekabr 1872 (12 yanvar 1873) |
| Vəfat tarixi | 15 noyabr 1952 (79 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Fəaliyyəti | memar, qrafik dizayner, rəssam, qrafika ustası[d], səhnə dizayneri |
| Janrlar | portret, qrafika, memarlıq |
| Mükafatları |
 |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Bioqrafiyası
redaktə1872-ci il dekabrın 31-də Vorojba kəndində (indiki Ukraynanın Sumı vilayəti) yəhudi feldşer Qriqori Akimoviç Kriçevskinin ailəsində anadan olub. Doğma kəndində, Verxnyaya Syrovatka kəndində ikiillik məktəbdə oxuyub. Sonra Xarkov Dəmiryol Məktəbində oxudu, bundan sonra 15 yaşında Xarkov yerli hökumətində rəssam köməkçisi kimi işləməyə başladı. 1913-1915-ci illərdə kənddəki toxuculuq emalatxanasının bədii rəhbəri olub. Ukrayna Rəssamlıq Akademiyasının yaradıcılarından biri, professor (1917-1922). Professor Nikolay Demin Q.Kriçevskini memarlığın klassik (ənənəvi) istiqamətinin ustası kimi təsnif edir[1].
28 mart 1918-ci ildə Mərkəzi Rada Vasili Kriçevskinin layihələrini, xüsusən Vladimirov Trizub əsasında hazırladığı gerbi təsdiq etdi[2].
Tələbələr arasında V. Q. Kriçevski ilə birlikdə “Yaşayış və ictimai binaların interyeri” və rəsm texnikasını öyrənmiş Cozef Karakis kimi sonradan məşhur rəssamlar da var[3].
Böyük Vətən Müharibəsi illərində işğal olunmuş Kiyevdə olub. 1943-cü ildə ailəsi ilə birlikdə mühacirətə getdi. Bir müddət Lvovda işlədi, sonra Parisdə oğlu Nikolayın yanına köçdü. 1948-ci ildə Kriçevski və həyat yoldaşı Karakasdakı qızları Qalinanın yanına köçdülər.
15 noyabr 1952-ci ildə Karakasda (Venesuela) vəfat etmişdir[4]. 1975-ci ildə onun qalıqları ABŞ-ın Nyu Cersi ştatının South Bound Brook şəhərindəki Ukrayna qəbiristanlığına köçürüldü.
İstinadlar
redaktə- ↑ 1 2 Юнаков, 2016
- ↑ "Василий Кричевский. Просто, но эпохально". 2015-07-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2014-06-14.
- ↑ Бабушкин и др., 2002
- ↑ ЧАРІВНИК ІЗ ВОРОЖБИ (ukr.)
Ədəbiyyat
redaktə- Валентина Рубан (Рубан-Кравченко) «Кричевські і Українська художня культура ХХ століття. Василь» (том 1, предполагается выход 2-го тома, посвященного жизни и творчеству Фёдора Кричевского)—К.: «Криниця», 2004.
- «Василь Григорович Кричевський. Хрестоматія. Т. І. 1891—1943 рр.» — К.: Олександр Савчук, 2016;
- «Мої спогади» (книга воспоминаний Катерины Росандич-Кричевской, внучки Василия Кричевского, дочери одного из его сыновей от первого брака (2006));
- Юнаков О. Архитектор Иосиф Каракис. Нью-Йорк: Алмаз. 2016. ISBN 978-1-68082-000-3.
- Иосиф Каракис: Ирония судьбы // Архитектор Иосиф Каракис: Судьба и творчество (Альбом-каталог к столетию со дня рождения). Н0(4УКР)6-8. Киев. Под ред. С. В. Бабушкин, Д. Бражник, И. И. Каракис, А. А. Пучков; Сост. Д. Бражник, И. Каракис, И. Несмиянова. 2002. ISBN 966-95095-8-0.
Xarici keçidlər
redaktə- Вадим Павловський. Василь Григорович Кричевський. Життя і творчість. Монографія.
- Мемориальную доску архитектору В. Кричевскому планируется открыть в Харькове (rus.)
- Iнтерв’ю з онуком митця. (ukr.)
- [www.kino-teatr.ru/kino/painter/sov/90067/bio/ Биография и творчество на сайте КИНО-ТЕАТР] (rus.)
- Кричевский Василий Григорьевич (1872—1952) (rus.)
- Кричевский Василий Григорьевич (rus.)
- В Лебединском художественном музее выделен зал, посвященный роду КРИЧЕВСКИХ (rus.)
- Наследие Кричевских выставили в художественном музее (rus.)
- КРИЧЕВСКИЙ Василий Г // Энциклопедия кино. 2010. (rus.)
- СОРОЧИНСКАЯ ЯРМАРКА (1939) // Энциклопедия кино. 2010. (rus.)
- Василий Кричевский. Юбилейная выставка. Каталог.