Kursk döyüşü: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur |
Redaktənin izahı yoxdur |
||
Sətir 147:
[[Luftwaffe]] də az itkinlə təsirli əməliyyatlar təşkil edərək 14 Sovet tankı, 60 motorlu vasitə, 22 top və 8 sursat anbarı məhv etmişdi. Ayrıca 22 tanka ziyan verilmiş və 25 top "susdurulmuşdu". Şimal qanadı üzərindəki ilk 3 gündəlik vuruşmalarda [[Luftflotte]] 639 təyyarə itkisinə qarşı 386 Sovet təyyarəsi salmışdı.
=== Quru vuruşmaları ===
[[Şəkil:PanzerFerdinand.jpg|210px|thumb|left|[[Ferdinand]] ([[Rusiya]], [[1943]])]]
[[Şəkil:Bundesarchiv_Bild_183-J14813,_Bei_Orel,_Panzer_VI_(Tiger_I).jpg|210px|thumb|left|[[Tiger I]] (Hücumun şimal qanadında, [[İyul]] ayın ortasında)]]
[[Şəkil:373px-Bundesarchiv_Bild_146-1981-104-30,_Josef_Harpe.jpg|210px|thumb|right|[[41. Panzer Kolordusu]] kumandanı [[Josef Harpe]]]]
Şimaldan hücum edən Alman 9. Ordusu [[5 İyul]]da hədəflərinin gerisində qalmışdı. Hücum nöqtəsi Qırmızı Ordu Mərkəz Cəbhəsin tərəfindən doğru olaraq təsbit edilmişdi. 45 km genişliyində bir cəbhədə hücuma keçən Almanlar özlərini minalı ərazilərin arasında sıxışmış vəziyyətdə tapdılar və ağır topçu atəşi altında istehkamçıların gəlib minaları təmizləməsini gözləmək məcburiyyətində qaldılar. Hər nə qədər, minalı ərazində təmiz bir gətirib çıxarmaq üçün bir neçə dənə uzaqdan əmrli Goliath və Borgward mina təmizləmə vasitəs(n)i varsa da ümumiyyətlə müvəffəqiyyətli ola bilmədilər. Minaları təmizləsələr belə izləyən tanklara təmiz yolu göstərəcək bir işarələmə sistemləri yox idi. Qırmızı Ordu birlikləri minalı əraziləri yüngül silahlar və toplarla atəş altında tutaraq Alman istehkamçıların minaları əllə təmizləmələrini gecikdirdilər; Qırmızı Ordunun minalı ərazilərindəki Alman itkinləri ağır oldu. Məsələn, Alman 653. Ağır Panzerjäger (tank ovçusu) Batalyonu hücuma 49 Ferdinand tank ovçusu ilə başlamışdı; 37i [[5 İyul]]da saat 17:00dən əvvəl itirilmişdi. Hərçənd itirilən vasitələrin əksəriyyəti məhv olmamış hərəkət itkis(n)i səbəbiylə saf xarici qalmışdı, amma yenə də təmir edilənə qədər qarşıdurmadan uzaq qaldılar. Hərəkətsiz qaldıqlarında Alman döyüş gücünə heç bir qatqıları olmadığı kimi Qırmızı Ordu topçusu üçün də asan hədəf olurdular. Almanlar irəliləyişdə olduqları üçün təmir edilə bilər hər vasitə yenidən döyüşə dönə bilərdi.
Almanlar, xüsusilə Ferdinand 'larda olmaq üzrə tank məhv edicilərdəki bir əskikliyin fərqinə vardılar. Sovet tanklarına qarşı orta və uzun mənzildə çox müvəffəqiyyətli olmalarına baxmayaraq birliyin geri qalanından ayrı düşdüklərində özlərini düşmən piyadasından qoruyacaq ikinci bir silahları yox idi. (Alman tankçılarının buna özlərincə bir həll tapdıqlarına dair ifadələr vardır. Ferdinand ekipajı yanlarına bir [[MG 34]] almışdılar və düşmən piyadasına atəş etmək üçün bunu xəncərdən top lüləsinin içinə soxurdular.). Guderianın gündəliyində belə yazmaqdadır:
" Düşmən piyada xəttlərinə girdiklərində sözün tam mənasıyla yığ bildirçin ovlamaq məcburiyyətində qalırdılar. Məhv etmək belə dayansın düşmən piyadasını və pulemyotlarını təsirsiz hala belə gətirə bilmədiklərindən piyadalarımız onları təqib edə bilmirdi. Sovet top mevzilerine çatdıqlarında tamamilə öz başlarına qalırdılar. „
Ancaq bu vəziyyətin döyüşün gedişatı üzərində təyin edici bir rol oynamadığı açıqdır. Bu silahların, piyada və zirehli vasitələrin dəstəyi olmadan irəli xəttlərdə istifadə edilməsi nəticəsində ortaya çıxan, regional bir əmr səhvidir.
9. Ordunun irəliləyə bilməməsində müxtəlif faktorlar rol oynadı. Sovet müdafiə etmə planlaması və Almanların qüvvətləri bir nöqtəyə fokuslaya bilməməsi ana faktorlardan idi. Alman tankları toplu halda istifadə edilmək yerinə parça parça istifadə edildi və çox vaxt da piyada dəstəyindən məhrum idi. Sovet müdafiə etmə hazırlıqları digər bir əhəmiyyətli faktor idi. [[Marşal Rokossovski]] əmrindəki [[Mərkəz Cəbhə]]si Almanların olabiləcək hücum nöqtələrini doğru təsbit edərək buraları ağır təhkimliklərlə gücləndirərkən digər yerləri zəif buraxdılar. Alman hücumunun ağırlığını ən çox göğüsleyen Sovet 13. Ordusu Mərkəz Cəbhəsinin digər birliklərindən əsgər və tanksavar topu sayı baxımından qat qat üstünidi və bütün çıxıntıdakı ən sərt müdafiə etmə xəttini tuturdu.
9. Ordunun bir başqa şanssızlığı isə Sovet Yüksək Əmrinin planlama səhvi edərək, Alman ana hücumunun şimaldan Mərkəz Cəbhəsinə ediləcəyini düşünmələri və bu bölgəyə daha çox qüvvət yığmaları oldu. Mərkəz Cəbhəsi də taktika dərinlikdə (20 km dərinlikdə) müdafiə etməyi seçdi və cəbhə xəttin dərhal gerisində daha az bir qüvvət buraxdılar. Bunun nəticəsində Alman birlikləri minalarda və topçu atəşi altında əldən salıyarkən, əhəmiyyətli ölçüdə Sovet gücünü məhv etmə imkanına sahib ola bilmədi. Walter Modelin ordusunda Mansteinin əmrindəkindən daha az tank vardı və bunun səbəbi Mansteinin, öz qüvvətlərinin şimalında olan [[Bryansk Cəbhəsi]]ndən, bir qarşı hücuma girişə biləcəkləri səbəbiylə çəkinir olması idi. Bunun üzərinə General Model, Bryansk Cəbhəsinin ola biləcək bir qarşı hücumunu önləmək üçün əlindəki ən güclü kolordu qrupu olan (2. Panzer Diviziyası və 1. Mexaniki Diviziya) Korpsgruppe Esbecki, cəbhə xətti gerisinə yerləşdirməyə qərar verdi. General Modelin öz zirehli güclərini hücumda yığmamış olmasının, Kursk çıxıntısına yönələn Alman şimal məngənəsini zayıtlattığı deyilə bilər. Son olaraq da 9. Ordu sərbəst birliklər yerinə onsuz da Sovetlərlə qarşı-qarşıya olan piyada birlikləriylə hücuma keçmək məcburiyyətində qalmışdı.
Hücumun cəbhə genişliyi və Alman irəliləyişinin dərinliyi araşdırıldığında Sovet müdafiə etməsinin müvəffəqiyyətli olduğu görülməkdə idi. [[5 İyul]]da 45 km. genişliyində bir cəbhədə başlayan hücum sabahısı gün 40 km. genişliyə düşmüşdü. Bu, [[7 İyul]]da 15 km.a, 8 - 9 [[İyul]]da isə yalnız 2 km.a geriləmişdi. Hər gün Alman irəliləyişinin dərinliyi də azaldı : İlk gün 5 km. irəliləyən Almanlar, ikinci gün 4 km. sonrakı hər gün isə ən çox 2 km. irəliləyə bildilər. [[10 İyul]] etibarilə 9. Ordunun irəliləyişi tamamilə dayanmışdı.
Sovet müdafiə etməsinin müvəffəqiyyəti böyük nisbətdə Almanların Pakfront (tanksavar cəbhəsi) dediyi atəş idarə nizamına bağlı idi. On və ya daha çox tanksavar topu bir komandirə bağlı idi və eyni anda hamısı tək bir hədəfə atəş edirdi. Bu hissələr tək Alman piyadasına atəş açmaq üçün əmr almışdı və sıx havan və pulemyot yuvalarıyla qorunurdu.
[[12 İyul]]da [[Jukov Kutuzov]] Hücum əmrini verdi. 3. Tank Ordusu və 11. Gözətçi Ordusunun meydana gətirdiyi güclü Sovet birlikləri [[Oryol]] Çıxıntısının şimalındakı zəif Alman müdafiə etməsini yarmağı bacardı. Alman 9. Ordusu və 2. Panzer Ordusunun qanadları artıq təhdid altında idi.
{{Link GA|no}}
{{Link GA|sr}}
| |||