Şərq fəlsəfəsi: Redaktələr arasındakı fərq

Aristotelçilik ideyalarının Şərq dünyasında təməli qoyulduqdan sonra [[İslam fəlsəfəsi|İslam bölgəsi fəlsəfəsi]] formalaşmağa başladı. Peripatetizimin hərfi mənası "gəziçərək öyrənənlər"dir. [[Aristotel]]in məktəbinin yerləşdiyi yerdə çox gözəl bağ vardı və Aristotel bu bağda gəzişərək mühazirələrini deyirdi . Elə buradan da Aristotelin ideya davamçıları gəzişərək öyrənənlər adlandırılmışdır. Bu fəlsəfi ideyalar Şərq dünyasında məşşailik adı ilə tanınırdı. Şərq peripatetik filosofları Antik fəlsəfəsinin təsiri altınqa qalaraq bu fəlsəfi ideyaları [[İslam]] dinin ehkamları ilə uzlaşdırmağa çalışırdılar. Bu metodun təməlini qoyanlar və onu davam etdirənlər çox və ya az dərəcədə bu məsələlərlə məşğul olduğundan onlar fərqli cəbhələrə ayrılırdılar. Şərq Peripatetiklərindən [[Əl-Kindi]]nin, [[Fərabi]]nin, [[İbn Sina]]nın, [[Bəhmənyar]]ın, [[İbn Rüşd]]ün və s.-lərinin adlarını çəkmək mümkündür. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, bu dövrün xüsusiyyətinə uyğun olaraq bütün elmlər fəlsəfə ilə iç-içə öyrənildiyindən adlarını çəkdiyimiz filosoflar digər elm sahələrində böyük tədqiqatçı alimlər olmuşlar. Şərq peripatetik irsinin [[Azərbaycan]]da da böyük nümayəndələri yetişmişdir. [[Əbülhəsən [[Bəhmənyar Mərzuban]] Mərzban məşhur filosof İbn Sinanın sevimli tələbələrindən olmuş, həm də onun fəlsəfi irsinin bilavasitə davamçısı olmuşdur. Digər Azərbaycan filosofu [[Nəsrəddin Tusi]] də bu fəlsəfi məktəbin məşhur simalarındandır.

Işraqilik fəlsəfi təlimin banisi azərbaycanlı filosof [[Şihabəddin Sührəvərdi əl-Məqtul]]durMəqtuldur (h.599/m.1155 - h.587/m.1191). Əsl adı Əbu-l Fütuh Yəhya b. Həbəş b. Əmirəkdir.