Aşıq Əkbər Cəfərov: Redaktələr arasındakı fərq

Aşıqlar adətən zil, orta və bəm köklərdən birində oxuya bilirlər. Aşıq Əkbər isə hər üç kökdə böyük ustalıq və məharətlə oxuya bilirdi. El ona “Zilxan”"Zilxan" təxəllüsünü boş yerə verməmişdi.

Əkbərin əsas özəlliklərindən biri də ondan ibarətdir ki, aşıq musiqisi ilə yanaşı, muğam və təsniflərimizi də gözəl ifa edirdi. Oxuduğu “Heyratı”"Heyratı", “Mənsuriyyə”"Mənsuriyyə", ”Dilkeş”"Dilkeş", “Zabul"Zabul segah”ısegah"ı ilə hər kəsi heyrətləndirərdi.

Gözəl saz çalmaq, dastanlar söyləməklə yanaşı, Aşıq Əkbər öz şeirləri ilə də ad-san qazanıb. Onun “Dağlar”"Dağlar", “Bənövşələr”"Bənövşələr", “Mənim”"Mənim", “Doymaq"Doymaq olmaz”olmaz", “Sözüm"Sözüm olsun”olsun" və s. gəraylıları, “”Deyirəm”""Deyirəm", “Bizimdir”"Bizimdir", “Gözəl"Gözəl vətənim”vətənim", “İstərəm”"İstərəm", “Bəxtəvər”"Bəxtəvər" və s. qoşmaları, “Yaradar"Yaradar məni”məni", “Yaralar"Yaralar məni”məni", “Deyim”"Deyim", “Haqqı"Haqqı danısan”danısan" və s. təcnisləri, “Can"Can demə”demə", “Şaxtadır”"Şaxtadır", “Düşmüşəm”"Düşmüşəm" və s. divaniləri, “Gəzirəm”"Gəzirəm", “Çayçının"Çayçının qızı”qızı" müxəmməsləri, cığalı təcnisləri, dodaqdəyməz təcnisləri, deyişmələri oz dövrünün dillər əzbəri olmuşdu. O, həm də “Leyli"Leyli və Məftun”Məftun" dastanının müəllifidir.

Aşıq Əkbər vətənə, millətə, torpağa çox bağlı bir insan idi. “Vətən"Vətən deyib dil-dil ötən, gümüş telli sazım var”var" – deyən ustadın yaradıcılığında vətənə məhəbbət, torpağa bağlılıq, millətə sədaqəthəmişə ön planda olub.