Məmməd ağa Vəkilov: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
k Dırnaq
k tire
Sətir 14:
}}
 
'''Məmməd ağa Mustafa ağa oğlu Vəkilov''' (1862, 24 avqust - 1941) — maariçi, ictimai-siyasi xadim, türkoloq.
 
== Həyatı və fəaliyyəti==
Sətir 21:
Məmməd ağa Vəkilov Qori Seminariyasını bitirmiş (1883), Kutaisi quberniyasında kənd müəllimi işləmiş, sonra Kutaisi hərbi qubernatorluğu hərbi-xalq idarəsində dövlət müşaviri rütbəsində yazı tərcüməçisi işləmişdir.
Sonra xidməti vəzifəsi Tiflisə dəyişdirilmiş, 1905-ci ildən Qafqaz canişini Vorontsov-Daşkovun dəftərxanasında, hərbi-xalq işləri idarəsində, 1913-cü ildən Xüsusi Şöbədə çalışmışdır. Bu illərdə Tiflisin mədəni və ictimai həyatında yaxından iştirak etmiş, şəhərin türk əhalisi arasında hörmətli şəxslərdən biri olmuşdur. Ən yaxın dostları sırasında Cəlil Məmmədquluzadə, Ömər Faiq Nemanzadə, Firidun bəy Köçərli kimi ziyalılar vardı.
Xalqının maariflənməsi yolunda var qüvvəsi ilə çalışan Məmməd ağa XX yüzilin əvvəllərində Tiflisdə hər dildə bir neçə qəzet çıxdığı halda, Qafqazın etnik spektrində çoxluq təşkil edən Azərbaycan türklərinin dilində bircə qəzet ("Şərqi-rus") çıxmasından narahat olduğundan, təşəbbüsdə bulunaraq 1905-ci ilin iyununda türkcə "İqbal" qəzeti nəşr etmək arzusu ilə canişin dəftərxanasına rəsmi ərizə ilə müraciət edir. Həmin komitənin sədri Qakkel iyunun 20-də Vəkilovun ərizəsinə rədd cavabı verməyi məsləhət görür. Səbəb - Şərq dilləri üzrə senzor qıtlığı göstərilirdi.
Onun yaxın dostu Cəlil Məmmədquluzadə də bu vaxt "Novruz" adlı qəzet buraxmaq üçü ərizə vermişdi. Qanunun tələb etdiyi təhsil senzinə malik olan hər iki şəxs rədd cavabı alsalar da, geri çəkilmirlər. Maraqlıdır ki, hər iki qəzetin hökumətə təqdim edilən proqramları eyni olmuşdur.
Ruhdan düşməyən dostlar taktikanı dəyişirlər. C.Məmmədquluzadə avqustun 13-də Qafqaz canişininə ərizə ilə müraciət edərək "Novruz" qəzetini nəşri barədə onu verilən hüquqdan Məmməd ağa Mustafa ağa oğlu Vəkilovun xeyrinə əl çəkdiyini bəyan edir. Üç gün sonra - avqustun 16-da Vəkilov icazənamə alır. Həmin ilin oktyabrında Vəkilov "İqbal"ı çıxarmaq üçün hökumətdən "Novruz"un hesabına aldığı hüququ Cəlil Məmmədquluzadəyə qaytarır. Lakin sonra Mirzə Cəlil "Molla Nəsrəddin" jurnalını çıxarmaq qərarına gəldiyindən bu niyyət gerçəkləşməmiş qalır.
Məmməd ağa 1906-cı il fevralın 20-də Tiflisdə sərdar Vorontsov-Daşkovun təşəbbüsü ilə Yaşıl zal adlı Hümayun salonda başlanan erməni-müsəlman danışıqlarında Əhməd bəy Ağayev, İsrafil Hacıyev, Əlimərdan bəy Topçubaşov, doktor Qara bəy Qarabəyov, podpolkovnik İbrahim ağa Vəkilov, Ələkbər bəy Xasməmmədov, Adil xan Ziyadxanov və s. şəxslərlə bərabər Qafqazın türk əhalisini təmsil etmişdir.
Məmməd ağa Vəkilov 1912-ci ildən Qafqaz Müsəlman Xeyriyyə Cəmiyyəti idarə heyətinin sədri idi.
Birinci Cahan Savaşı ərəfəsində zabit hazırlığı məktəbində Osmanlı türkcəsindən dərs demiş, hətta 1914-cü ildə həmin məktəbin müəllimi general-mayor M.D.Qutorla birlikdə 68 səhifəlik "Türk dilinin qısa qrammatikası" (Osmanlı türkcəsinin - İ.U.) kitabını nəşr etdirmişdir. Çar Nikolayın 1915-ci ildə Qafqaz səfəri əsnasında Tiflisdə Sərdar Sarayında onun şərəfinə verilən ziyafətdə Qafqaz müsəlmanları adından "salam" nitqi söyləməyin ona etibar olunması Məmməd ağanın hökumət yanında böyük etimad sahibi olmasından xəbər verirdi.
Millətpərvər ziyalılar dəstəsinə mənsub olan Məmməd ağa Vəkilov Azərbaycanın istiqlalı ideyasına rəğbətlə yanaşmış, millətin taleyində həlledici rol oynamış olan həmin dramatik hadisələrdə bir kənarda durub baxmamışdır.
Məmməd ağanın həyatı 1918-ci ildən sonra Bakı ilə bağlı olmuş, burada demokratik cümhuriyyət süqut edən günədək parlament dəftərxanasının rəisi vəzifəsində çalışmış, yeni dövlət quruculuğunda qüvvəsini əsirgəməmişdir.