Şaman: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
k tire |
|||
Sətir 1:
'''Şaman''' sözün mənası ruhlara, magiyaya inanan xalqlarda (əsasən şimal xalqlarında) sehrbaz, ovsunçu, cadugər deməkdir. Şamanlar oxumaqla, dəf çalıb-oxumaqla özlərini cuşa gətirərək, guya ruhlarla münasibətə girərək, adamların xəstəliklərini sağaltdıqlarını, onlara uğurlu ov təmin etdiklərinə və s.-yə inandılar. Bu sözdən törəyən "şamanlıq-şamanizm" isə bəzi şimal xalqlarında
[[Şəkil:SB
== Şaman və Şamanlıq ==
Sətir 13:
Qeyd edək ki, şamanizmə aid xeyli söz qalıqları "Divan"ın onomastik vahidlərinin tərkibində qalmışdır. Bunların bəzilərini nəzərdən keçirək:
Kamlançu toponimi. Toponimin ilkin komponentində şaman sözü olan kam\\qam öz izini saxlamışdır. M.Kaşğarlı "Divan"ın 3-cü cildində bu toponimin "kam" hissəsinin kahin, şaman mənasında işləndiyi qeyd edir və belə bir izah verir: Kamlançı =İki Öküze yakın iki küçük kasaba adı. Amma böyük türkoloq həmin toponimin bütövlükdə mənasını açmır. Bizə görə, Kamlançı
== Şamanlarda qaval ==
Sətir 33:
Şamanın bir çox atributları kimi qaval aləti də onun üçün "müqəddəs"
əşyalarından sayılır. Qavalla ifa edən və ondan hər cür vasitə ilə
istifadəsindən bəhrələnən xüsusi seçilmişlər
adətlərini atibutları ilə birgə qoruyub saxlamaqda maraqlıdırlar. Şamanlar
belə adət-ənənələrini çox ciddi şəkildə qoruyaraq atributlarını nəsildən-nəsilə
Sətir 128:
Şaman öləndə, bu dinin ardıcılları "o bu dünyanı tərk edib bir daha
qayıtmayacağına görə onun qavalından ruhları azad etmək üçün"
edirlər. Onu odda yandırır və qığılcımları, tüstüsü vasitəsi ilə qanadlı atı və
ya maralı sağanaqdan azad edib öz yiyəsinin – ŞAMANIN ruhu ilə
| |||