Rem və Romul: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
k Romus və Remulus adı dəyişdirildi. Yeni adı: Rem və Romul |
Redaktənin izahı yoxdur |
||
Sətir 2:
[[Etrusklar]] və ya digər adlarıyla tirhene (turhene)ler köhnə çağlarda italiyaya şərqdən gəlmiş olan bir xalqdır. Özlərinə Rasna (Rasana) deyərlər. Mənşələri hələ tam olaraq təsbit edilə bilməmişdir lakin Türklər ilə bənzər mədəni quruluşa sahib olduqları aydın olmaqdadır. O zamankı Avropa klanlarına görə irəli bir sivilizasiya səviyyəsindədir və bu mənada Roma və Avropa cəmiyyətlərinin sivilizasiyalarının inkişafına böyük fəaliyyətləri olmuşdur.
==Romalıların süd anası, türklərin yol göstərəni==
Qədim Roma müəllifləri şəhərin qurucuları kimi Rem və Romul (Remus ve Romulus) qardaşlarının adlarını çəkirlər. Əfsanəyə görə, zalım dayının əmri ilə meşəyə atılan qardaşları dişi bir canavar tapır və onlara süd verərək bəsləyir. Sonra tifilləri bir çoban tərbiyə edib boya-başa çatdırır.
Qurdla bağlı bu cür əfsanələr digər xalqların mifologiya və folklorunda da var. Məsələn, Cənubi Amerika hinduları qurdu döyüşə aparan sərkərdə kimi qəbul edirlər. Ümumiyyətlə, əgər Avrasiyada qurd daha çox yol göstərən, döyüş tanrısı kimi xarakterizə edilirsə, Qərbi Avropada ona daha çox ilkin başlanğıc kimi münasibət bəsləyirlər. Qurdlarla bağlı Hans Bidermanın məşhur "Simvollar ensiklopediyası"nda xeyli maraqlı məlumatlar vardır. Məsələn, Qədim misirlilər qurd başlı tanrılara müharibə tanrısı kimi sitayiş edirdilər. Slavyan mifologiyasında isə qurda şərin elçisi kimi yanaşılır. Yazdıqlarımızı ümumiləşdirərək belə nəticəyə gəlmək olur ki, bütün hallarda qurd bəşəriyyətin əzəl çağlarından insanların düşüncəsində, arzu və niyyətlərində özünə möhkəm yer eləyib. Türklər isə qurd kultuna xüsusi bir ehtiramla bağlıdırlar.
Türklərin Ərgənəkon dastanına görə, hiyləylə rastlaşaraq düşmənə yenilən türklərdən sağ qalan bir neçə nəfər qorunmaq üçün dağların arasında tək adamın zorla keçəcəyi yolla özlərinə kiçik yurd seçib, illərlə burada yaşayırlar. Bu məkana Ərgənəkon adı verən türklər düz dörd yüz il sonra həm özləri, həm də sürüləri o qədər çoxaldı ki, yurda sığmaz oldular. Qərara gəldilər ki, əvvəlki vətənlərinə qayıtsınlar. Türklər bu dağdan çıxmaq üçün çıxış yolu aradıqları zaman bir dəmirçi dedi: "Bu dağda dəmir mədəni var. Dəmiri əritsək, buradan çıxa bilərik". Beləcə, dağın geniş yerinə bir qat odun bir qat kömür qoyub od vurdular. Dəmir dağ əridi, türklər Ərgənəkondan çıxdılar və Bozqurdun onlara göstərdiyi yolla qurtuldular.
== Mənbə ==
| |||