Qaramanoğlu Mehmed bəy: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
k Dırnaq
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 24:
XIII yüzyıl ortalarında Səcçuqlular, ədəbi dil olarak [[Farsca]]nı, dövlət işlərində [[Ərəbcə]]ni işlədirdilər. Xalk isə öz dilləri olan [[Türkcə]]ni işlədirdi. Məhəmməd bəy millət olaraq birlikdə yaşamanın ilk şərti olan dil birliyinin olmasının gərəkliliyinə inanırdı. Bu birliyi gərçəkləştirmək üçün Toroslar üzərində yaşayan bütün Türkmən boylarını çevrəsində toplayaraq bir ordu yaratdı.
 
"Bugündənbu sonragündən belə divanda, dərgahtadərgahda, bərgahtabərgahda (sarayda), məclistəməclisdə və məydanda Türkçədən başkabaşqa dil kullanılmayacaktırkullanılmayacaq." 13 May 1277.
 
Mövlana Ariz: "Din və dil bir millətin ruhudur. Tarix boyunca nə dinsiz, nə də dilsiz bir millət olub. Millətlərə can verən, milli mədəniyyətləri qoruyan və nəsildən-nəslə keçirərək yaşadan onların dilləridir. Hər millət öz tarixini, dil və ədəbiyyatını onun əlindən almağa çalışan daxili və xarici güclərlə mücadilə etməlidir. Sizlərin kiçik bir qeyrəti bizi məhv olmaqdan xilas edəcəkdir. Bilin ki, İslamdan öncə Avropaya köç edən Bulqar, Macar və Fin türkləri dillərini qoruya bilmədilər və türklüklərini itirdilər. Dil itincə o dili təmsil edən milli kimlik və dolayısı ilə insan da yox olub gedir". Məhz milli dil və milli mənliyin qorunub saxlanılması uğrunda xalqın ayağa qalxması milli mənlik şüurunun formalaşmasında xüsusi rol oynadı.