Əhli-Beyt: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 16:
[[Sünni]]lərin ən mötəbər hesab etdikləri [[altı kitab]]dan biri olan "Səhihi-Müslim"də Peyğəmbərin zövcəsi Ayişədən nəql olunur:
{{Sitatın əvvəli}}
"Bir gün Peyğəmbər kürəyində əba ilə evdən çıxdı. Onu görən Həsən yanına getdi, Peyğəmbər ona əbasının altına girməsini söylədi. Sonra [[İmam Hüseyn|Hüseyn]] gəldi, [[Məhəmməd peyğəmbər|Peyğəmbər]] onu da əbasının altına aldı. Daha sonra [[Həzrəti Fatimə]] gəldi, [[Məhəmməd peyğəmbər|Peyğəmbər]] onu da əbasının altına aldı. Daha sonra [[Əli ibn əbu Talib|Əli]] gəldi, [[Məhəmməd peyğəmbər|Peyğəmbər]] onu da əbasının altına aldı. Sonra [[Məhəmməd peyğəmbər|peyğəmbər]] "Ey əhli-beyt! Allah sizdən çirkinliyi (günahı) yox etmək və sizi tərtəmiz (pak) etmək istər!"<ref>[[Əhzab surəsi]], 33-cü ayə</ref> ayəsini oxudu<ref>
Buradan aydın olur ki, Peyğəmbərin Əhli-Beyti [[İmam Əli|Əli]], [[Həzrəti Fatimə|Fatimə]], [[İmam Həsən|Həsən]] və [[İmam Hüseyn|Hüseyndir]].
{{Sitatın sonu}}
Əhli-sünnənin digər rəvayətlərində Əhli beyt anlayışı Məhəmməd peyğəmbərin (s) zövcələri anlamında başa düşülür. Belə ki, Məhəmməd peyğəmbər (s) kimlərin onun Əhli-beytindən olduğunu öz hədislərində bildirib. Buxari Ənəs bin Malikə istinadən peyğəmbərin (s) Zeynəb bint Cəhş ilə evlənməsi hadisəsini rəvayət edib. Həmin hədisdə peyğəmbərin (s) Aişənin otağına gəlib:
{{Sitatın əvvəli}}
"Ey Əhli-beyt! Allahın rəhməti və salamı sizə olsun!" – dediyi və Aişənin ona: "Sənə də Allahın rəhməti və salamı olsun! Əhlin necədir? Allah mübarək etsin!" – deyə cavab verdiyi, sonra [[Məhəmməd peyğəmbər|peyğəmbərin (s)]] bütün zövcələrinin otaqlarını gəzərək onlara eyni sözlərlə müracəit etdiyi və Aişənin verdiyi cavabı təkrar etmələri qeyd olunur.<ref>əl-Buxari "Cəmi əl-Səhih", cild-3, səhifə.177.</ref>
{{Sitatın sonu}}
Bir başqa hədisdə [[Məhəmməd peyğəmbər|Peyğəmbərimiz (s)]] belə buyurur :
{{Sitatın əvvəli}}
"Mən sizin aranızda iki ağır, dəyərli əmanət qoyub gedirəm. Biri Allahın kitabı [[Quran]], digəri isə Əhli-beytimdir. Bunlar "Kövsər” hovzunda mənim yanıma gəlib çatana qədər heç vaxt biri-birindən ayrılmayacaqlar.” (<ref>Hakim. "Müstədrək”, 3-cü cüz, səh. 148</ref><ref>"Əs-səvariqul-mühriqə”, 11-ci bab, 1-ci fəsil, səh.149</ref><ref>Əhməd ibn Hənbəl. "
{{Sitatın sonu}}
| |||