Adıqlar: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur |
Redaktənin izahı yoxdur |
||
Sətir 57:
Köçkünləri qəbul etmək üçün Osmanlı [[Batumi]], [[Trabzon]], [[Qiresun]], Ordu, Samsun, Sinop, Akçakoca, Burqas, Varna və Köstəncədə ( Konstansa) düşərgələr qurmuşdu. 1864-cü ildə Batuma 70 min nəfər, Trabzona 24700 nəfər ( onlardan 19 mini xəstəlikdən öldü), daha sonra 63900 nəfər çərkəz ( onlardan hər gün 180-250 nəfəri ölürdü) yerləşdirildi. Həmin dövrdə isə Samsuna 110 min nəfər çərkəz köçürülmüşdü. Ancaq onlar arasında da hər gün 200 nəfər xəstəlikdən ölürdü. Nəticədə qısa müddətdə həmin köç düşərgələrinin ətrafı toplu məzarlıqlara çevrilmişdi.
1863-cü ildə natuhay və abadzeh, 1864-cü ildə isə şapsuq, hakuç, vıbıh, ciqet və adıq topluluqları da Anadoluya köçdü. Yeni köçkünlər əsasən Ordu, Samsun, Tokat,
Osmanlıya köç edən çərkəzlərin bir hissəsi isə Tuna çayı boyuna, o cümlədən Köstəncəyə (Konstanca) [[Varna]], [[Silistrə]], [[Ruscuk]], [[Plevna]], [[Vidin]], [[Niş Burqas]], [[Qazanlık]], [[Köhnə Zaqra]], [[Filibə]], həmçinin [[Kosova]], [[Makedoniya]], [[Albaniya]] və [[Trakiya]]ya yerləşdirilmişdi. Şapsuq və abadzehlər isə Gümüşhanə, Bingöl və Bitlis də daxil olmaqla, Osmanlının 50-dən yuxarı ilçəsinə, o cümlədən İraq, İordaniya, Suriya, Livan, [[Fələstin]] (indiki [[İsrail]]in yerləşdiyi əraziyə), Kıbrıs, [[Misir]], [[Liviya]] və [[Tunis]]ə köçürülmüşdülər. Az sayda vıbıhlar da onların arasına və ya onlara bitişik ərazilərə köçürüldülər.
| |||