19:08, 25 may 2013 tarixindəki versiya redaktə Edillish (müzakirə \| töhfələr) 65 redaktə Yeni səhifə: {{Şəxs \|Şəkil = Şəkil yoxdur-kişi.svg \|Şəkil məlumat = \|Şəkil miqyası = \|Adı = Aşıq Abbasqulu \|Tam adı = \|Digər adları = \|Doğum tarixi = {{Doğum_tarixi\|1850...		19:14, 25 may 2013 tarixindəki versiya redaktə əvvəlki halına qaytar Edillish (müzakirə \| töhfələr) 65 redaktə Redaktənin izahı yoxdur Sonrakı redaktə →
Sətir 21: '''Sənətə gəlişi''' Aşıq Abbasqulu təxminən 1850-ci ildə Qarabağın səfalı guşələrindən olan Gülablı kəndində anadan olmuşdur. O, məşhur el sənətkarı ~~aşıq~~[[Aşıq ~~Valehin~~Valeh]]in nəvəsidir. Aşıq Abbasqulu [[Aşıq Ələsgər]] kimi heç bir təhsili olmasa da, çox gəzmiş, məclislərdə, el şənliklərində olmuş, aşıqların çalıb-çağırmasını dinləmiş, mahnılarını öyrənmişdir. Həmin dövrdə Qarabağ məclislərində, xüsusilə kənd toy-düyünlərində Gülablı aşıqları iştirak edərdilər. Abbasqulunun da uşaqlıqdan aşıqlığa meyli vardı və bunu nəzərə alan atası onu məşhur neyçalan aşıq Nəcəfqulunun dəstəsinə qoşur. O, əvvəlcə Nəcəfqulunun dəstəsində qoşanağara çalır, sonra bir müddət dəmkeşlik edir. Lakin Abbasqulunun arzusu saz çalmaq, el aşığı olmaq idi. Buna görə də o, tezliklə saz çalmağı, oxuyub-yazmağı öyrənir. Aşıq Həsənin dəstəsinə qoşulur. İstedadlı gəncin son dərəcə zil səsi, xalq ədəbiyyatını dərindən bilməsi tezliklə ona şöhrət gətirir. O, Vaqif, Valeh, Zakir kimi sənətkarların müxəmməs, gəraylı və qoşmalarını məlahətlə oxuyar, bədahətən şeir söylər və qoşmalar qoşarmış. Sətir 28: Ustad aşıq Ələsgərlə görüş Aşıq Abbasqulunun həyatında ilk unudulmaz hadisə olmuşdur. Aşıq Ələsgər öz dəstəsi ilə Gülablı kəndinə toy şənliyində olarkən Aşıq Abbasqulu onunla görüşmüşdür. Gülablı kəndinin qoca sakinləri və aşıqları söyləyirdilər ki, Aşıq Ələsgər Gülablıda olarkən həmin toy axşamı Qarabağa həsr etdiyi “Qarqar” rədifli təcnisini oxumuşdur: Var olsun Qarabağ, əcəb səfadı, Başa Xaçın axar, ayağa - Qarqar. Göyçə qar əlindən zara gəlibdir, Muğan həsrət çəkər: a yağa, qar, qar... Aşıq Ələsgər üç gün-üç gecə həmin toyda çalıb oxumuş, məclisin dördüncü günü isə yerli aşıqları dinləmişdir. Qocaman aşıqlar və kəndin mötəbər ağsaqqalları Aşıq Ələsgərdən aşıqlıq sənətinə təzəcə qədəm atmış Abbasqulunu dinləməyi xahiş etmişdilər. Məclisə çağırılan Abbasqulu böyük saz və söz ustasının qabağında özünü itirmişdi. Aşıq Ələsgərin istəyi ilə Abbasqulu Valehin “Vücudnamə”sini oxuyur və onun məlahətli səsi, aydın və səlis tələffüzü, gözəl saz çalması ustadın xoşuna gəlir. Abbasqulu öz qoşmalarından bir-ikisini də məharətlə oxuyur.

Aşıq Abbasqulu: Redaktələr arasındakı fərq