Kabel: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur |
Redaktənin izahı yoxdur |
||
Sətir 17:
''Telekommunikasiya sənayesi assosiasiyası (TIA) və elektron sənayesi assosiasiyası (EIA) TIA/EIA-568 standartını işləmişlər, hansı ki, ekranlaşmamış burulmuş cüt əsaslı kabelin (Unshielded Twisted Pair, UTP) müxtəlif sortlarını (kateqoriyalarını) təyin edir. Kabelin kateqoriyası nə qədər yüksəkdirsə, verilənlərin ötürülməsi o, daha effektivdir və onun buraxma qabiliyyəti bir o qədər yüksəkdir. Kateqoriyalar arasındakı fərq kabeldə naqillərin hər bir cütünün sarınma dərəcəsindən ibarətdir. 100BaseT4 və 100BaseVG-AnyLAN protokolları istisna olmaqla Ethernet şəbəkələrdə bir qayda olaraq, UTP kabeldə dörd cüt naqildən yalnız ikisindən istifadə olunur – bir cütü verilənlərin qəbul edilməsi, digəri isə ötürülməsi üçün. Hətta əgər bütün cütlər işə cəlb olunmasa da, qalan iki cüt hər hansı digər məqsədlər üçün, məsələn telefon rabitəsi üçün istifadə edilə bilməzlər. İstifadə olunmayan iki cüt naqillə siqnalların ötürülməsi, daha çox ehtimal ki, çarpaz əngəllərin artmasına gətirəcək ki, bu da verilənlərin itməsi və siqnalın təhrif olunması riskini xeyli artırır.
Lokal kompüter şəbəkələri üçün hər şeydən əvvəl 3 kateqoriyalı və (həmçinin Cat5 adlanan) 5 kateqoriyalı ekranlaşmamış burulmuş cüt əsaslı elektrik kabellərindən istifadə olunur. Şəbəkələr üçün işlədilən ən müasir kabel sistemlərində 5 kateqoriyasından aşağı olmayan kabellər istifadə edilirlər. 3 kateqoriyalı UTP kabel bir qayda olaraq, Fast Ethernet tipli şəbəkələr üçün tətbiq olunmur, amma 10 Mbit/san (10BaseT spesifikasiyası) sürəti ilə işləyən Ethernet şəbəkələri üçün uyğun gəlir. 10BaseT spesifikasiyası üzrə Fast Ethernet tipli şəbəkələrin protokolu istisnadır, çünki onda 100 Mbit/san sürətində işləmək üçün hesablanmış 3 kateqoriyalı UTP kabeldə istifadə olunur. Lakin bu protokol böyük sürətdə də işləyə bilər, belə ki, 100BaseT4 spesifikasiyasında adi iki məftil əvəzinə kabelin məftillərinin bütün dörd cütü istifadə edilir.
5 kateqoriyalı UTP kabel 100 Mbit/san sürəti ilə işləyən Ethernet şəbəkələr üçün, həmçinin daha ləng protokollar üçün uyğun gəlir. 5 kateqoriyalı UTP kabel həm də 100BaseT spesifikasiyası üzrə işləyə bilər, o şərtlə ki, o, TIA/EIA TSB-95 standartının tələblərinə cavab versin. 5e kateqoriyalı UTP-kabellər üçün standart 1000BaseT spesifikasiyasılı (həm də Gigabit Ethernet adlanan) şəbəkələrdə istifadə olunduqda daha yüksək işçi xarakteristikaları müəyyən edir. Bu standart burulmuş cüt əsaslı UTP-kabelin seqmentlərindən istifadə etməni 100 m uzunluqla və siqnalın tətbiq edilməsini 100 MHs ilə təyin edir.'''''Ekranlaşmış burulmuş cüt əsaslı kabel'''
''İBM kompaniyası ekranlaşmış burulmuş cüt əsaslı kabelin (Shielded Twisted Pair, STP) istifadə edildiyi marker girişli (Token Ring) şəbəkə protokolunu işləmiş, həmçinin bu kabelin müxtəlif tipləri üçün standartları hazırlamışdır. (TIA/EIA-T568-A standartında bi tiplərdən yalnız ikisi qeyd edilmişdir: 1A və 6A). Ekranlaşmış burulmuş cüt əsaslı kabel (STP-kabel) indiyə qədər əsasən Token Ring tipli lokal şəbəkələrdə, həmçinin yaxınlıqda yerləşən elektrik avadanlığı tərəfindən yaranan elektromaqnit əngəllərindən qorunmaq üçün əlavə ekranlamanı tələb edən kabel sistemlərində istifadə olunur. Öz konstruksiyasına görə STP-kabel UTP-kabeldən fərqlənir – onda yalnız iki burulmuş cüt var, hansıların ki, hər birini əlavə folqa və ya hörmə qatı əhatə edir. Əlavə metal ekran da burulmuş cütlərdəki mis məftil kimi naqil rolunu oynayır. Əgər o, yerlə yaxşı birləşdirilmişdirsə, ətrafdakı elektromaqnit küyü cərəyana çevrilir, hansı ki, öz növbəsində ekranın daxilində yerləşən məftillərə təsir edir. Ekran cərəyanının sahəsi burulmuş cütlərdə moduluna görə bərabər, lakin əks istiqamətdə axan cərəyan yaradır. Nəticədə hər iki cərəyan bir-birini kompensasiya edir, bununla da naqillərlə ötürülən siqnallara ətraf küyün təhrifedici təsiri aradan qaldırılır.'''''Optik lifli kabel'''''Optik lifli kabel (fiber-optic cable) işıq impulslarını keçirə bilən şəffaf şüşə və ya plastik nüvədən ibarətdir. Nüvə əksetdirici qatla (cladding) əhatə olunmuşdur. Əksetdirici qat öz növbəsində, plastikdən olan bufer qatı ilə örtülmüşdür. Sonra öz aralarında hörülmüş liflərdən ibarət olan Kevlar fimasının qoruyucu qatı gəlir. Nəhayət bütün bunlar teflon və ya polivinilxloriddən hazırlanmış xarici örtüklə örtülmüşdür▼
▲''İBM kompaniyası ekranlaşmış burulmuş cüt əsaslı kabelin (Shielded Twisted Pair, STP) istifadə edildiyi marker girişli (Token Ring) şəbəkə protokolunu işləmiş, həmçinin bu kabelin müxtəlif tipləri üçün standartları hazırlamışdır. (TIA/EIA-T568-A standartında bi tiplərdən yalnız ikisi qeyd edilmişdir: 1A və 6A). Ekranlaşmış burulmuş cüt əsaslı kabel (STP-kabel) indiyə qədər əsasən Token Ring tipli lokal şəbəkələrdə, həmçinin yaxınlıqda yerləşən elektrik avadanlığı tərəfindən yaranan elektromaqnit əngəllərindən qorunmaq üçün əlavə ekranlamanı tələb edən kabel sistemlərində istifadə olunur. Öz konstruksiyasına görə STP-kabel UTP-kabeldən fərqlənir – onda yalnız iki burulmuş cüt var, hansıların ki, hər birini əlavə folqa və ya hörmə qatı əhatə edir. Əlavə metal ekran da burulmuş cütlərdəki mis məftil kimi naqil rolunu oynayır. Əgər o, yerlə yaxşı birləşdirilmişdirsə, ətrafdakı elektromaqnit küyü cərəyana çevrilir, hansı ki, öz növbəsində ekranın daxilində yerləşən məftillərə təsir edir. Ekran cərəyanının sahəsi burulmuş cütlərdə moduluna görə bərabər, lakin əks istiqamətdə axan cərəyan yaradır. Nəticədə hər iki cərəyan bir-birini kompensasiya edir, bununla da naqillərlə ötürülən siqnallara ətraf küyün təhrifedici təsiri aradan qaldırılır.''
Optik lifli kabel elə kabel tipidir ki, koaksial kabeldən və ya hörülmüş cüt əsaslı kabeldən tamamilə fərqlənir. Siqnalların elektrik impulsları şəklində ötürüldüyü mis naqillərdən fərqli olaraq, optik lifli kabel şüşə və ya plastik liflə işıq impulslarını (fotonları) ötürür ki, onların vasitəsilə kompüterin generasiya etdiyi ikilik siqnallar ötürülür. Optik lifli kabellə siqnalların ötürülməsi üçün elektrik əvəzinə işıqdan istifadə olunduğundan kabel həm elektro¬maq¬nit, həm də çarpaz əngəllərə qarşı dayanıqlıdır. Bundan başqa, optik lifli kabeldə siqnalın sönmə (naqildən keçdikcə onun zəifləməsi) səviyyəsi mis naqildəkinə nisbətən aşağıdır. Optik lifli kabelin bəzi növlərində siqnal əhəmiyyətli dərəcədə zəifləmədən 120 km-ə qədər məsafə gedə bilər, amma ənənəvi mis kabeldə kabelin tipindən asılı olaraq siqnal 100 m-dən 500 m-ə qədər məsafə getdikdə artıq praktiki olaraq oxunmaz olur. Ona görə də binalar arasında rabitə qurmaq lazım olduğu və ya siqnalı böyük məsafəyə ötürmək gərək olduğu hallarda optik lifli kabel ən yaxşı ötürmə vasitəsidir. Optik lifli kabelin əlavə üstünlüyü odur ki, o, mis kabelə nisbətən böyük təhlükəsizlik dərəcəsi verir, belə ki, ona icazə verilməmiş qoşulma rabitənin pozulmasına gətirir.
Optik lifli kabelin iki əsas tipi mövcuddur: bir modlu və çox modlu. Bu iki tip arasında əsas fərq nüvənin və onun əksetdirici örtüyünün qalınlığındadır. Optik lifli kabelin tipini optik lifin ölçüsünə görə (nüvənin və əksetdirici örtüyün ümumi qalınlığına görə) müəyyən etmək olar. Bir modlu lifdə nüvənin diametri adətən 8,3 mikron, nüvənin və əksetdirici örtüyün ümumi qalınlığı isə 125 mikron olur, ona görə də bir modlu kabeli adətən “bir modlu 8,3/125 lif” kimi işarə edirlər. Ondan fərqli olaraq, çox modlu lif 62,5 mikron diametrli nüvəyə malikdir, nüvənin və əksetdirici örtüyün ümumi qalınlığı isə 125 mikrondur, ona görə də çox modlu lifi “çox modlu 62,5/125 lif” kimi işarə edirlər.
| |||