Peloponnes müharibəsi: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
tərtibat
Sətir 30:
'''Peloponnes müharibəsi''' ([[E.ə. 431]] - [[E.ə. 404]]) — Qədim Yunanıstanda bir tərəfdən Afinanın başçılıq etdiyi Delos İttifaqının, digər tərəfdən isə, Spartanın başçılıq etdiyi Peloponnes İttifaqının iştirak etdiyi hərbi münaqişə.
 
Afina ilə Sparta arasında uzun zamandan bəri münaqişə mövcud idi. Bunun əsas səbəblərindən biri onların fərqli dövlət quruluşlarına malik olmasında idi. Afinada demokratiya, Spartada isə oliqarxiya üsul-idarəsi bərqərar idi. Hər iki tərəf onlara müttəfiq olan polislərdə eyni idarə üsulunu hakim etməyə çalışırdı. Bunlardan əlavə münaqişənin səbəblərindən biri də bu şəhərlərin əhalisinin fərqli xalqlara mənsub olmasında idi, belə ki, afinalılar (və onların müttəfiqlərinin böyük hissəsi) [[ioniyalılar|ioniyalı]], öz növbəsində spartalılar və onun müttəfiqləri [[dorilər]] idi.
 
Tarixçilər ənənvi olaraq Peloponnes müharibəsini iki hissəyə bölür. Birinci mərhələdə (''Arxidam müharibəsi'') spartalılar müntəzəm olaraq [[Attika]]ya soxulur, afinalılar isə Peloponnes ətrafında dəniz reydləri edir və öz mütttəfiqləri arasındakı narazılıqları yatırırdılar. Bu mərhələ [[e.ə. 421]]-ci ildəki Niki sülhü ilə başa çatdı. Lakin bu sülh Peloponnesdəki toqquşmalara görə uzun sürmədi. [[E.ə. 415]]-ci ildə afinalılar Sirakuzaya hücum etmək məqsədilə, Siciliyaya ekspedisiya yolladılar. Hücum afinalıların sarsıdıcı məğlubiyyəti ilə bitdi; ekspedisiya qüvvələri tamamilə məhv edildi. Bu müharibənin son mərhələsi olan Dekeliya və ya İoniya müharibəsi adlanır. Bu dövrdə İrandan[[Əhəmənilər|İran]]dan böyük yardım alan [[Sparta]] qüdrətli donanma yaratdı. Bu da onlara [[Egey dənizi]] və [[İoniya]]da yerləşmiş, Afinadan asılı olan dövlətlərə yardım göstərməyə, Afinanın qüdrətini tamamilə yox etməyə və afinalıların dənizdəki ağalığına son verməyə imkan verdi. [[E.ə. 405]]-cü ildə Eqospotam döyüşündə Afina donanmasının tamamilə məhv edilməsi nəticəsində onların müharibəni davam etdirmək imkanları tamamilə tükəndi və Afina sonrakı il təslim oldu.
 
{{Peloponnes müharibəsi}}
Sətir 38:
== Mənbələr ==
[[Şəkil:Thukydides.jpg|right|200px|thumb|Fukidid]]
Peloponnes müharibəsi - hadisələrin şahidlərinin çoxsaylı xatirələr qoyduğu ilk münaqişədir. Bunlardan ən məşhuru Fukididin[[Fukidid]]in [[Tarix (Fukidid)|Tarix]] əsərdir. Bu əsərdə hadisələr müharibənin əvvəlindən e.ə. 411-ci ilədək cərəyan edir. Fukididin kitabı tarix elminin inkişafına öz töfhəsini vermiş, bir baxıma Peloponnes müharibəsi və bu müharibənin baş verdiyi dünya haqqında nüasir fikirlərin ortaya çıxmasında öz tpöfhəsini vermişdir<ref>''C. V. Fayn'' Qədim yunanlar: tənqidi tarix, s. 442</ref>. Fukidid müharibənin əvvəlində Afina sərkərdəsi və hərbi xadim, Periklin siyasi müttəfiqi idi. Lakin o, e.ə. 424-cü ildə strateji əhəmiyyətli Amfipol şəhərinin itirilməsinə görə qovuldu və onun tarixi, sürgündə olduğu iyirmi il ərzində qələmə alındı<ref>''C. V. Fayn'' Qədim yunanlar: tənqidi tarix, s. 446</ref>.
 
Çoxsaylı tarixçilər Fukididin tarixinin qırıldığı tarixdən sonra baş vermiş hadisələr haqqında yazmışlar. Bizim dövrümüzə yalnız [[e.ə. 411]]-ci ildən [[e.ə. 362]]-ci ilədən olan hadisələri təsvir edən Ksenofontun "Yunan tarixi adlı əsəri gəlib çatmışdır. Bu əsər öz dövrünün müasiri olmuş birinin yazdığı yeganə əsər olsa da, müasir tədqiqatçılar tərəfindən çoxlu haqlı tənqidlərə məruz qalır. Ksenofontun əsəri fukididi ənənəsində olan tarix əsri deyil, əksinə hadisələrlə tanış olan oxucuların maraq dairəsinə xitab edən xatirələrdir. Ksenofont həmçinin çox tərəflidir və özünə xoşagəlməz olan məlumatları ötürür; belə ki, o, Yunanıstanın tarixində mühüm yer tutmuş Pelopid və Epaminondun adını çəkmir. Müasir tarixçilər onun əsərindən ehtiyatla istifadə edir.
 
Müharibə ilə əlaqəli digər antik tarixi əsərlər daha sonra yazılıb və dövrümüzə parçalar halında gəlib çatmışdır. [[E.ə. I əsrdəəsr]]də [[Siciliyalı DiodorunDiodor]]un müəllifi olduğu "Tarixi kitabxana" kitabı müharibəni bütüblüklə əhatə edir. Bu əsər barəsində fərqli fikirlər mövcuddur, lakin onun qiyməti ondadır ki, burada hadisələrə Ksenofontdan fərqli baxış mövcuddur. Plutarxın[[Plutarx]]ın "Həyatlar"ından bzəiləri bu müharibə ilə sıx bağlıdır, Plutarxın ilk növbədə bioqraf və moralist olmasına baxmayaraq, tarixçilər onun əsərindən faydalı məlumat əldə edirlər. Xatırlatmaq lazımdır ki, bu müəlliflər dövrümüzə gəlib çatmamış mənbələrdən məlumat əldə edirdilər. Bunlardan əlavə, müasir tarixçilər mənbə kimi həmin dövrün çoxsaylı nitqlərindən, bədii əsərlərindən, fəlsəfi əsərlərdən məlumat alırlar. Bu mənbələrin əksəriyyəti bir və ya bir neçə fərqli bucaqdan müharibə mövzusuna toxunur. Həmçinin epiqrafika və numizmatikanın materiallarından da istifadə edilir<ref>''C. V. Fayn'' Qədim yunanlar: tənqidi tarix, s. 527</ref><ref>V. İ. Kuzişinin ümumi redaktəsi ilə Qədim Yunanıstan tarixi, s. 15</ref>.
 
== Pentekontaetiya (əlli illik) ==
Fukidid hesab edirdi ki, spartalılar “hələ o zamandan Yunanıstanın[[Qədim Yunanıstan|Yunanıstan]]ın çox hissəsini özünə tabe etmiş afinalıların artan qüdrətindən qorxduqları üçün”<ref>Fukidid, I, 88</ref> müharibəyə başlamışdılar. Həqiqətən də Peloponnes müharibəsinin başlanmasında əvvəlki əlli il müddətində Afina [[Aralıq dənizinindənizi]]nin ən qüdrətli dövlətinə çevrilmişdi. [[E.ə. 480]]-ci ildə İran hücumunun qarşısını almış Afina tezlikllə Əhəməni İmperiyası ilə İoniyada və Egey dənizindəki adalarda müharibəni davam etdirən yunan dövlətləri koalisiyasının liderinə çevrildi. Pentekontaetiya (əlli illik, adı Fukidid vermişdir) kimi tanınan bu dövrdə ilk əvvəldə Delos İttifaqında lider olmuş Afina qüdrətli dövlətə çevrildi<ref>''C. V. Fayn''. Qədim yunanlar: tənqidi tarix, s. 371</ref>. İran Egey dəniz sahillərindəki torpaqlarını Afinanın asılılığına verməli oldu. Eyni zamanda Afinanın gücü əhəmiyyətli dərəcədə artdı. Onun əvvəlki müttəfiqlərindən bir çoxu ondan asılığa düşdü və xərac verməyə məcbur oldu. Alınan bu vəsait Afinaya güclü donanma saxlamağa imkan verməkdən əlavə, habelə əsrin ortalarında Afinanın özündə getmiş böyük tikinti layihələrində sərf olundu<ref>''[[Donald Kaqan]]'' Pelloponnes müharibəsi, s. 8</ref>.
 
Afina ilə Sparta da daxil olmaqla Peloponnes dövlətləri arasındakı münaqişə hələ bu əlli illik müddətin başlanğıcından etibarən yaranmağa başladı. İranlıların Yunanıstandan geri çəkilməsindən sonra Sparta Afinanın müharibə dövründə dağıdılmış divarlarının bərpasına mane olmağa çalışdı (Divarlar olmada Afina asanlıqla qurudan gəlmiş hərbi qüvvələrin təsirinə düşə və asanlıqla Spartadan asılı ola bilərdi), lakin müqavimətlə üzləşdi<ref>Fukididin bildirdiyinə görə spartalılar nəinki Afinanın divarlarını bərpa etməməyə çalışdı, həmçinin Peloponnesdən başqa bütün şəhərlərin divarlarını da uçurmağı təklif etmişdi və afialılar buna qəti etiraz etdilər (Fukidid I, 89-93).</ref>. Fukididə görə spartalılar bu dövrdə heç bir fəaliyyət etməsələr də, “öz aralarında nəticəyə çatmadıqları üçün heyfsilənirdilər”<ref>Fukidid, I, 92</ref>.
 
Tərəflər arasındakı mübarizə [[e.ə. 465]]-ci ildə Spartada ilotların[[ilotlar]]ın üsyanı baş qaldırdıqda yenidən qızışdı. Spartalılar bütün müttəfiqlərindən, o cümlədən də Afinadan yardım istədi. Afina qoşun göndərdi, lakin onların çatmasından sonra spartalılar elan etdi ki, “Onların köməyi daha lazım deyil”<ref>Fukidid, I, 102 3</ref> və afinalıları geri yolladı (digər müttəfiqlər qaldılar. Son nəticədə ilotlar məğlub oldular, lakin şərtə əsasən edam deyil, sürgün edildilər. Afinalılar onları Korinf boğazının ən dar yerində yerləşən Navpakt şəhərində məskunlaşdırdılar. Bu insidentin nəticəsi kimi təhqir edilmiş afinalıların Sparta ilə ittifaqdan çıxması, Aros şəhəri və Fessaliya ilə saziş imzalaması oldu.
 
[[E.ə. 459]]-cu ildə Afina Peloponnes İttifaqına daxil olmuş qonşuları [[Meqara]][[Korinf]] arasındakı müharibədən istifadə edərək Meqara ilə müttəfiqlik müqaviləsi imzaladı. Nəticədə afinalılar Korinf boğazında ağırlıq mərkəzi əldə etdilər və Beotiyadakı nüfuzlarını artırdılar. Bunun nəticəsində də Sparta da müharibəyə qoşuldu və Kiçik Peloponnes müharibəsi baş verdi. Onun gedişində Afina Yunanıstanın materik hissəsində, Attika istisna olmaqla, qalan bütün ərazilərini Spartaya güzəştə getməli oldu, lakin strateji əhəmiyyətli [[Egina adası]] Delos İttifaqında qaldı. [[E.ə. 446]]-[[E.ə. 445|445]]-ci illərin qışında<ref>Yunan təqvimində il yayın ortasında bitirdi, buna görə də bəzi tarixlərin dəqiq hansı ilə aid olduğunu hesablamaq mümkün olmur</ref> bağlanmış Otuzillik sülh tərəflərin öz müttəfiqləri üzərində tam hakimiyyətini tanıdı.
 
== Sülh müqaviləsinin pozulması ==
[[Şəkil:Map athenian empire until 431 BC-ru.svg|350px|right|thumb|Afina və onun müttəfiqləri [[e.ə. 431]]-ci ildə]]
Afina [[Egey dənizi]] hövzəsindəvəhövzəsində və [[Qara dəzidəniz]] sahilindəki hakimiyyətini bərqərar etməklə məşğul olarkən, Sparta və onun müttəfiqləri onun hərəkətlərinə dözürdülər. Lakin, güclü donama və tükənməz vəsaitə amilk olan Afina bütün Yunanıstan, Cənubi İtaliya və Siciliyada[[Siciliya]]da öz nüfuznu gücləndirmək üçün müxtəlif yollara baş vurmağa başlamışdı. Afinanın qərbə doğru olan ekspansiyası, bütün ticarətini qərb istiqamətində həyata keçirən Korinf üçün çox təhlükə yaradır, Spartanın təklənməsinə gətirib çıxarır və bütün Peloponnes İttifaqının zəifləməsinə yol açırdı. Nə Sparta, nə də Korinf bununla barışmaq fikrində deyildi və Afina ekspansiyasına qarşı ən qəti tədbirləri görməyə başlamışdı. Korinfin, Afinaya müharibə elan edilməzsə, Peloponnes İttifaqından çıxmaq barədəki hədələri, Spartanın ümumi vəziyyətinin pisləşməsi və Afinanın Peloponnnes İttifaqının qüdrətinə həqiqətən də zərbə vurması müharibəni qaçılmaz edirdi.
 
Otuzillik sülhün ilk dəfə [[e.ə. 440]]-cı ildə, zəngin [[Samos adası]] Afinaya qarşı üsyana qalxanda pozulma ehtimalı ortaya çıxdı. İran dərhal üsyançılara maddi yardım göstərdi və Afina öz dövlətinin parçalanma təhlükəsi ilə üzbəüz qaldı. Sparta, Samosa göstəriləcək hərbi yardımın genişmiqyaslı müharibəyə gətirib çıxaracağını anlayaraq, öz müttəfiqlərini toplantıya çağırdı. Lakin bu şura münaqişəyə qoşulmağa razılıq vermədi və Afina üsyanı tezliklə yatırdı.
 
Sülh ikinci dəfə [[e.ə. 435]]-[[e.ə. 433|433]]-cü illərdə ciddi sınağa məruz qaldı. Afina qərbə doğru irəliləmək siyasətini davam etdirərək, Korinf ilə Kerkira arasında onların birgə koloniyaları olan Epidamna[[Epidamn]]a görə baş qaldırmış münaqişədə iştirak etdi. Tərəflər arasında baş tutmuş [[Sibot döyüşündədöyüşü]]ndə Afina eskadrası Korinf donanmasının kerkiralıları tamamilə darmadağın etməsinə və Kerkiranı ələ keçirməsinə imkan verməyərək həlledici əhəmiyyət daşıdı. Bundan başqa [[e.ə. 431]]-ci ildə Afina Korinfin başqa bir koloniyası olan, metropoliyası ilə yaxşı əlaqələri olsa da, Delos İttifaqına daxil olan Potideyanı[[Potideya]]nı mühasirəyə aldı. Kerkira hadisələrindən sonra Potideyanın Delos İttifaqından çıxacağına dair şübhəyə düşən Afina şəhər rəhbərliyindən korinfli vəzifəli çəxslər olan epideiurqların çıxarılmasını və dəniz tərəfdə olan müdafiə devarlarının uçurulmasını tələb etdi. Bunun əvəzində Makedoniya və Korinf tərəfindən qızışdırılan<ref>Dünya tarixi 24 cilddə, IV cild, "Ellinistik dövr", Минск, Литература, s.76</ref> potideyalılar Delos İttifaqından çıxdıqlarını elan etdilər. Afinanın Kerlirada etdiklərindən özünü təhqir edilmiş hesab edən korinflilər Makedoniya padşahı [[II Perdikka]] ilə bərabər gizlicə mühasirəyə alınmış Potideyaya yardım göndərdilər və Spartadan yardım istədilər. Bu, sülh müqaviləsinin Delos İttifaqı ilə Peloponnes İttifaqının bir-birilərinin daxili işlərinə qarışmayacağı barədə olan bəndin birbaşa pozulması idi.
 
Gərginliyin yaranması üçün digər bir ciddi səbəb Afinanın [[e.ə. 433]]-[[e.ə. 432|432]]-ci illərdə Meqara əleyhinə (bu şəhər [[Kiçik Peloponnes müharibəsindənmüharibəsi]]ndən sonra Spartanın müttəfiqi olmuşdu) qəbul etdiyi ticarət sanksiyaları olmuşdu. Müasir dövrdə Meqara psefizması adı ilə tanınan bu sanksiyalar Fukidid tərəfindən demək olar ki, heç nəzərə çatdırılmışr, lakin müasir tarixçilər hesab edir ki, Meqaranın çeçəklənən Afina ilə ticarətinə qadağa qoyan bu qərarlar onun iqtisadiyyatına ağır zərbə endirmiş və müharibənin başlama səbəblərindən biri olmuşdu<ref>''C. V. A. Fayn'' C. V. Fayn Qədim yunanlar: tənqidi tarix, s. 454—456</ref>. Problem ondan ibarət idi ki, Meqara insidentindən istifadə edən afinalılar, istənilən ölkə üçün öz limanlarını bağlaya bilərdi. Bununla da Afina müharibəyə yol vermədən isrənilən rəqibini neytrallaşdıra bilərdi. Güclü donanmaya malik olmayan Sparta üçün dənizçiliyin azad olması son dərəcə əhəmiyyətli məsələ idi. Spartanın yolladığı elçilər dəfələrlə Meqara sanksiyalarının götürülməsini tələb etmişdilər, həm də onlar sanksiyaların tamailə ləğv edilməsinin deyil, sadəcə olaraq onun şərtlərinin yerinə yetirilməməsi ilə qane olacaqlarını bildirmişdilər, bu da tərəflər arasında kompromis ola bilərdi. Bu vaxtlarda Afinadan Spartaya göndərilmiş çapar Meqara ərazisində naməlum şəraitdə həlak oldu və Afina Xalq Şurası dərhal Meqara ilə müharibə edilməsinə qərar verdi, sanksiyaların ləğvi isə daha müzakirəyə çıxarılmadı<ref>''A. Kravçuk'' "perikl və Aspaziya"</ref>.
 
[[E.ə. 432]]-ci ilin payızında Spartada Peloponnes İttifaqının üzvləri toplantı keçirirdilər. Bu iclas mənafeləri toqquşan yunan dövlətlərinin diplomatik konfransına çevrildi. Müzakirələr çox sərt keçirdi. Korinf, Meqara və bəzi digər üzvlər Spartanı müharibəyə başlamağın zəruriliyinə inandırmağa çalışdılar. Korinf elçiləri Spartanı qətiyyətsizlikdə, fəaliyyətsizlikdə ittiham etdilər və Afinaya dərhal müharibə elan edilməsini tələb etdilər. Afina elçiləri isə hegemoniyalarını qanuni yollarla əldə etdiklərini, öz nüfuzlarından istifadə zamanı ədalətsizliyə yol vermədiklərini və bir digər dövlətin onlar qədər mülayim davranmayacağını bildirdilər. Onlar həmçinin şuraya Delos İttifaqının qüdrətini xatırlardılar və sülhü pozmamağa çağırdılar.
 
Bu iclaslardan sonra bütün elçilər şuranı tərk etdilər. Yalnız qalan spartalılar müharibənin lehinə və əleyhinə olan bütün dəlilləri bir daha analiz etdilər. Sparta padşahı Arxidam ehtiyatlı siyasət yürütməyi və iqtisadi güc ilə hərbi qüdrəti tədricən artırmağı təklif etdi, çünki qüdrətli ittifaqla dərhal başlanacaq müharibənin taleyi tam aydın deyildi. Efor [[Sfenlaid]] isə, dərhal Afinaya müharibə elan etməyi, gözlənilməz uğur qazanmağı və müttəfiqlik borclarının ödənməsini təklif etdi. Nitqini bitirən Sfenlaid məsləsni müttəfiq dövlətlərin səlahiyyətlilərinin səsverməsini keçirdi.
 
Bu şura mütləq səs çoxluğu ilə afinalıların sülh müqaviləsinin şərtlərini pozduğunu bəyan etdi müharibəyə çağırdı<ref>Fukidid, I, 67-87</ref><ref>Fukidid, I, 126—127, 139</ref>. Afinaya yerinə yetirilməsi mümkünsüz olan bir neçə ultimatum göndərildi. Bunların sırasında Alkmeonların yəni Periklin) qovulması, Delos İttifaqının buraxılması, Potideyanın mühasirəsinin qaldırılması, [[Egina adasınınadası]]nın müstəqilliyinin tanınması və Meqaraya tətbiq edilmiş Afina ilə ticarəti qadağan edən qərarların ləğvi var idi.
 
== Arxidam müharibəsi ==
[[Şəkil:Pelop_krieg1.png|left|thumb|350px|Müharibənin gedişi]]
Münaqişənin birinci mərhələsi tarixşünaslıq elmində ənənvi olaraq Arxidam müharibəsi adını daşıyır (Pelloponnesin birləşmiş ordularına komandanlıq edən Sparta padşahı II Arxidamın adından). Qeyd etmək lazımdır ki, Sparta və onun müttəfiqləri (Korinf, [[Sikion]], Meqara və Korinfin koloniyaları istisna olmaqla) quru dövləti idilər. Onlar çoxsaylı ordu toplaya builirdilər, ittifaqın lideri olan spartalılar əla döyüşçü kimi şöhrət qazanmışdılar. Onların donanması isə Afina donanmasının təxminən 3/1-nə bərabər idi. Poloponnes İttifaqının müharibə planı Attikaya basqın etməyi, Afina ətrafını dağıtmağı, həmçinin Afina ordusunu həlledici döyüşdə məğlub etməyi nzəzərdə tuturdu<ref>Fukidid, II, 20</ref>.
 
Afinanın isə qitə Yunanıstanının [[Attika]] yarıdamasında yerləşməsinə baxmayaraq, Egey dənizi ərazisində geniş torpaqları var idi. Buna görə də onlar başqa tip müharibə planı hazırlamışdılar. Periklin təklif tediyi ilk plana əsasən, əvvəlcədən məğlub olacaqları quru döyüşünə heç bir halda girmək nəzərdə tutulmurdu. Bunun əvəzində Afina rəqibi qarşısında üstün olduğu donanmaya əsas diqqət ayırmaq qərarına gəlmişdi. Spartaıların hücumu halında Attikanın bütün kənd əhalisini Afinanın qala divarları arxasına təxliyə olunmalı idi, bu zaman ərzaq və başqa məhsullar yalnız dəniz yolu ilə daşınmalı idi. Müttəfiqlərin ödədiyi xəracın miqdarı Afinanın bu tip müharibədə uğur qazanacığına təminat verirdi.
 
[[Şəkil:Pericles Pio-Clementino Inv269 n3.jpg|left|thumb|Perikl]]
Müharibə Spartanın müttəfiqi olan Fivalıların Beotiyada yerləşməsinə baxmayaraq, Afina dəniz İttfaqına daxil olan kiçik Plateya şəhərinə hücum etməsilə başladı. Plateyalılar afinalılardan kömək aldı və fivalılar şəhəri dərhal ələ keçirə bilməyib, mühasirəyə almağa məcbur oldu.
 
[[e.ə. 431]]-ci ilin mayında Peloponnesin 60 minlik ordusu Attikaya soxuldu və Afinanın ətrafını viran qoydu. [[E.ə. 427]]-ci ilədək (yalnız [[e.ə 429]]-cu il istisna olmaqla) bu hücumlar davam etdi, lakin onların müddəti əsasən üç həftədən artıq olmurdu; bu hücumların ən uzunu olan [[e.ə. 430]]-cu ildəki hücum cəmi 40 gün davam etmişdi<ref>Fukidid. II. 57</ref>. Bunun səbəb Peloponnes ordusunun mülki şəxslərdən ibarət olması idi, belə ki, əsgərlər məhsul yığımı vaxtında evlərində olmalı idilər. Həm də, Sparta ilotları daimi nəzarətdə olmalı idi, Spartanın əsas silahlı qüvvələrinin uzaqda olması onların hər an üsyan etməsinə səbəb ola bilərdi.
 
Spartalıların hücumu afinalıları ilkin müharibə planına uyğun olaraq bütün [[Attika]] əhalisini şəhər divarlarının arxasına təxliyə etmək məcburiyyətində qoydu. Qaçqınların şəhərə axışması şəhərdə sıxlığa gətirib çıxardı və əhalinin sayını kəskin artırdı; mənbələr bir çoxlarının küçədə gecələməyə məcburi olduqlarına şahidlik edir<ref>Fukidid. II. 52</ref><ref>[[Aristofan]] yazırdı: "Səkkiz qışdır o bədbəxt (xalq)<br/> zirzəmidə, çəlləkdə, qaranlıq anbarlarda,<br/> qarğa yuvalarında tir-tir əsir soyuqdan.<br/>"(Aristofan, "Atlılar", sətir 792—793)</ref>. Bununla birlikdə, Afina donanması Peloponnes donanması qarşısında üstünlüyünü Rion burnu və Navptak döyüşündə qələbə çalaraq və Peloponnes sahillərini viran qoyaraq sübut etdi.
 
[[E.ə 430]]-cu ildə qaçqınlarla ağzına kimi dolmuş Afinada epidemiya başladı <ref>Fukidid tərəfindən (II. 49) dəqiqliklə təsvir edilmiş simtomlar səpmə yatalağa işarə edir; bəzi alimlər isə bu xəstəliyi vəbaya bənzədirlər (Qədim Yunanıstan tarixi. V.İ. Kuzişinin ümumi redaktəsi ilə, s.199</ref>. [[E.ə. 426]]-cı ilədək kiçik aralıqlarla davam edən edən epidemiya şəhər əhalisinin dörrdə birinin (təxminən 30 min insanın) həyatına son qoydu. Epidemiyanın qurbanları arasında [[Perikl]] də var idi. Xəstəlik təkcə Afinanın özündə deyil, həm də onun ordusunda tüğyan edirdi. Epidemiya qarşısındakı qorxu o qədər yüksək idi ki, hətta spartalılar Attikaya hücumu təxirə salmışdı.
 
Afinanın daxili siyasi həyatında mühüm dəyişikliklər baş verdi. Periklin ölməsi siyasıtçilərin daha da radikallaşmasına rəvac verdi. Daha aqressiv müharibə aparılmasına çağıran və Periklin müdafiə müharibəsi planını qəbul etməyən Kleonun nüfuzu əhəmiyyətli dərəcədə artdı. Kleon Afina cəmiyyətinin radikal-demokrat qanadına, xüsusilə də tacir-sənətkar dairələrinə söykənirdi. Torpaq sahiblərinə və attikalı kəndilərə əsaslanan, sülhə çağıran mötədil partiyaya isə Niki başçılıq edirdi. Afinanın vəziyyətinin get-gedə düzəlməsinə görə Kleonun qrupunun qrupu Xalq şurasında daha artıq nüfuz qazanmağa başlamışdı<ref>V. İ. Kuzişinin ümumi redaktəsi ilə Qədim Yunanıstan tarixi, s. 201</ref>.