Gürcüstan tarixi: Redaktələr arasındakı fərq

 

== Orta əsrlər ==

[[XI əsr]]də bütün [[Qafqaz]]da olduğu kimi Gürcüstanda da feodal münasibətləri inkişaf etməyə başlamışdı. Burada iqtisadiyyat dirçəlir, kənd təsərrüfatında taxıl bitkiləri ilə yanaşı, düyü kimi intensiv bitkilər geniş yayılır, üzümçülük və şərabçılıq inkişaf edirdi. Gürcüstanda heyvandarlıq, xüsusilə atçılıq və arıçılıq inkişaf etmişdi. Bütün torpaqlar feodalların əlində idi. Yalnız ucqar dağ rayonlarında hələ də icma münasibətləri saxlanılırdı. Gürcüstanda feodallar sinfi içərisindən əyanların yeni güclü bir təbəqəsi olan [[didebuli]]lər meydana çıxdı ki, onlara varlı ruhani feodallar da qoşulurdular. [[Gürcü kilsəsi]]nin başında [[katolikos]] dururdu. Gürcüstanda iri feodal torpaq sahibliyinin inkişaf etməsi və siyasi dağınıqlığın güclənməsi ilə əlaqədar bu şəhərlər həm də siyasi mərkəzlərə çevrilirdilər. Bu zaman Gürcüstanda [[Teo-Klarceti]], [[Abxaziya]] və [[Kaxetiya çarlığı|Kaxetiya]] çarlıqları və [[Tiflis Müsəlman əmirliyi]] kimi siyasi qurumlar mövcud idi. XI əsrin başlanğıcında Gürcüstanda ən güclü və inkişaf etmiş Teo-Klarceti çarlığı başda olmaqla ölkənin siyasi birliyinə meyl artırdı. Qabaqcıl [[aznaur]]lar və şəhərlilər çarların dayağı idi. XI əsrin başlanğıcında Teo-Klarceti və Abxaziya çarlıqları vahid dövlətdə birləşdilər, burada iri feodallar hamısı öz mülklərini əllərində saxladılar. Çar [[IV Baqrat]] (1027-1072) əyanlarla mübarizədə böyük müvəffəqiyyətlərə nail oldu. XI əsrin Ön Qafqaza [[səlcuqlar]]ın yürüşləri başlandı. Səlcuq sultanları [[I Toğrul]]un, [[Alp Arslan]]ın və [[I Məlikşah]]ın hakimiyyətləri dövründə bütün Ön Qafqaz səlcuqlar tərəfindən işğal edildi. Gürcüstan çarlığı da səlcuqlardan asılı vəziyyətə düşdü. 1088-1089-cu illərdə Gürcüstanda baş vermiş güclü zəlzələ ölkədə böyük dağıntılara səbəb oldu. Nəticədə əyanlar ali ruhanilərlə birləşərək çarlarla mübarizəni gücləndirdilər. Bu şəraitdə aznaurların və şəhərlilərin bir hissəsi çar hakimiyyətinin müdafiəsinə qalxmışdılar.