Hacı ağa Fəqir Ordubadi: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 21:
[[Firidun bəy Köçərli]]nin tədqiqatlarından məlum olur ki, Fəqir Ordubadi [[Şiraz]]da təhsil almış, [[ərəb dili|ərəb]] və [[fars dili|fars dillərini]] orada mükəmməl öyrənmişdir.
 
[[Məmməd Səid Ordubadi|M. S. Ordubadi]] atası haqqında yazır ki, "atam Hacıağa Fəqir, Şah Abbasın yanında böyük mərtəbə qazanmış məşhur şair Mirzə Hatəm Ordubadinin nəvəsidir... Atam [[Cənubi Azərbaycan|İran Azərbaycanının]] [[Dizmar]] mahalından, Üştibin kəndindən olan Pənah adlı bir bağbanın qızı ilə evlənib ailə qurmuşdur. Nəsillikcə məşhur şair [[Nəbati]]yə qohum sayılan bu ailə "yerli Həsənabad xanlarının qarət və qırğınından" yaxa qurtarmaq üçün baş götürüb qaçmış və Ordubadda məskən salmışdı. Hacıağa bu ailədən evləndiyi zaman həddindən artıq yoxsulluq içərisində yaşayırdı. Məhz buna görə də şerlərində "Fəqir" təxəllüsünü işlədirdi.
 
Bu illərdə Fəqir [[ərəb dili|ərəb]] və [[fars dili|fars dillərinin]] köməyilə klassik Şərq şairlərinin əsərlərini mütaliə edir, [[Sədi]], [[Hafiz]], [[Xəyyam]], [[Nizami Gəncəvi|Nizami]] və [[Füzuli]] kimi sənətkarların şerlərinə nəzirə və bənzətmələr yazır, şerlərinin müəyyən bir qismini isə dini mövzulara həsr edirdi. Gözəl təbə və şairlik istedadına malik olan Fəqir yalnız "[[Əncüməni-şüəra]]" ədəbi məclisinə cəlb edildikdən sonra tədricən püxtələşməyə başlayır və ictimai-realist şerlər qələmə alır. Get-gedə yaradıçılığındakı tənqidi meyllərin qüvvətlənməsi ilə əlaqədar olaraq, axund və mollaların, din və şəriət adamlarının güclü təqibi Fəqiri çıxılmaz vəziyyətdə qoyur. Bu zaman din xadimləri və varlı şəxslər dini ehkamlara xidmət edən mövhumatçı şairnümalara xoşagəlməz həcvlər yazdırıb Fəqiri nüfuzdan salmağa çalışırlar. Təqiblərə və yoxsulluğa məruz qalan şair vətəni Ordubadı tərk edərək bir müddət Türküstan və İranda yaşamağa məcbur olur. Bu illərdə "[[Əncüməni-şüəra]]"nın üzvlərindən olan görkəmli maarifpərvər şair [[Məhəmməd Tağı Sidqi]] də [[Ordubad]]ı tərk etmişdi. Hər iki maarifpərvər şairin [[Ordubad]]dan uzaqlaşması "[[Ənçüməni-şuəra]]" ədəbi məclisinin zəifləməsinə və pərakəndə hala düşməsinə səbəb olmuşdu. Odur ki, vətəndən xaricdə Sidqi ilə görüşən Fəqir onun təkidi ilə yenidən [[Ordubad]]a qayıdır və məclisə başçılıq etməklə bərabər, maarifçilik fəaliyyətini də davam etdirir. Bu vaxtlar şair Ordubadda yeni üsullu xüsusi məktəb açır. Bu məktəbdə dini elmlərlə yanaşı, dünyəvi elmlər də tədris olunurdu. Şair açdığı məktəbin cüzi gəliri hesabına dolanırdı. Lakin bu vəziyyət uzun sürmür. Həmin vaxt şairin əleyhdarlarının hiyləsi ilə Naxçıvan Culfasının Yaycı kəndindən Molla Kazım adlı birisi Ordubada gələrək xüsusi məktəb açır və dini elmləri tədris etməyə başlayır. Odur ki, şagirdlər öz valideynlərinin təkidi ilə Fəqirin məktəbini tərk edib Molla Kazımın dini məktəbinə axışırlar. Beləliklə, "din və şəriət əhli" içərisində "nüfuzunu itirən" Fəqir özunün yeni üsulda açdığı məktəbi bağlamalı olur. Lakin güzəranının xeyli ağırlaşmasına bais olan Molla Kazım şairin satirik qələmindən yayına bilmir. Qəzəb və nifrətini gizlədə bilməyən Fəqir aşağıdakı həcv vasitəsi ilə Molla Kazımı satira atəşinə tutur: