Kursk döyüşü: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 37:
Kursk bölgəsi, cəbhə xəttində 225 km. qədər qərbə doğru uzanan, 250 km. genişliyində bir çıxıntı meydana gətirir. Bu bölgənin şimalında Oryol, cənubunda isə [[Belqorod]] – [[Xarkov]] cəbhələri iştirak edir.
 
[[General Walter]] Model bu döyüş planına hazırlıqlıdır. Hava fotoşəkillərini və kəşfiyyat hesabatlarını ortalığa atar. Bütün bunlar göstərməkdədir ki Sovetlər, Kursk çıxıntısının dərhal gerisində dərinliyinə və çox təsirli müdafiə etmə yollarını meydana gətirmiş idi. Ayrıca birliklərinin əhəmiyyətli bir qisimini çıxıntının ön seqmentlərindən geriyə çəkmişlər idi. Ayrıca Zeitzlerin yarma etməyi planladığı seqmentlərə də böyük ölçəkdə tanksavar və topçu təşkilləri yığmışlar. Walter Modelə görə Kursk bölgəsindəki Sovet birliklərinin bu düzenlenişi onların, tam da Zeitzlerin planladığı tərzdə bir hücumu gözlədiklərini göstərməkdədir. Guderian xatirələrində, söz mövzusu yığıncaqda Manstein, fikri soruşulduğunda hücumun [[Aprel]]dəapreldə edilmiş olsaydı, müvəffəqiyyət şansının yüksək olacağını söyləmiş və iki piyada diviziyasına daha ehtiyac olacağını ifadə etmişdi. Yenə Guderiana görə Mansteinin Kurska edilməsi düşünülən hücum haqqında söylədikləri qətilik ifadə etməməkdədir. [[Walter Model]] və [[Heinz Guderian]]ın etirazlarına qarşı yığıncağın sonunda [[General Zeitzler]]in planı ağırlıq qazanar.
 
[[Mart]]da planlar dəqiqəşdi. [[Walter Model]]in 9. Ordusu [[Oryol]]dan cənuba doğru hücum edərkən [[Hermann Hothun]] 4. Panzer Ordusu və Kempf Ordu Dəstəsi, Mansteinin ümumi əmri altında Xarkovdan şimala doğru hücum edəcəkdi. Kursk yaxınlarında birləşməyi planlayırdılar və hücum yaxşı nəticələnsə öz təşəbbüslərində şərqə doğru, bir neçə həftə uzaqlıqdakı Don Çayı üzərində yeni bir xətt meydana gətirmək üçün irəliləyə biləcəkdilər.
Sətir 59:
[[Şəkil:Vatutin02.jpg‎|210px|thumb|left|[[Voronej Cəbhəsi]] komandiri [[Nikolay Vatutin]]]]
[[Şəkil:IS_Konev_01.jpg‎|210px|thumb|left|[[Step Cəbhəsi]] komandiri [[İvan Konev]]]]
Qırmızı Ordu da başlayacaq olduqları öz yaz hücumlarını planlamağa başlamışlar idi və almanların bu planlarını qarşılayacaq tərzdə bir plan hazırladılar. Jukov, xatirələrində planın, [[12 Aprelaprel]] [[1943]] tarixində [[Stalin]]lə edilən, [[Vasileskiy]] və [[Antonov]] da hazır olduğu bir yığıncaqda meydana gəldiyini izah etməkdədir. Bu yığıncaqda Kursk çıxıntısında dərininə bir müdafiə etmə edilməsi əsas qanun olaraq təyin olunmuşdur. Ayrıca yüksək qərargah ehtiyatının ([[Step Cəbhəsi]]) yaradılması da qərara alınmışdı. Planın davamında [[Oryol]] və [[Xarkov]] önlərindəki hücumlar cəbhəni düzləşdirəcəkdi və ehtimalla [[Pinsk Bataqlıqları]] ətrafında bir yarma reallaşacaqdı.
 
Ancaq Sovet komandirlərin Alman planları mövzusunda ciddi narahatlıqları vardı. Əvvəlki Alman hücumlarının bir çoxunda seçilən hədəf bölgələri, Stavka tərəfindən nəzərdə tutula bilməmiş və Qırmızı Ordunu hazırlıqsız tutmuşdu, lakin bu dəfə Kursk çox diqqətə çarpan bir hədəf olaraq görünürdü.
 
Moskva, Alman planları haqqında məlumatı [[İsveçrə]]dəki "Lucy"-nin casus şəbəkəsi vasitəsilə əldə etmişdir. Ancaq bu əslində artıqdan bir məlumat axışı idi, çünki [[Georgi Jukov|Marşal Jukov]], cəbhədə etdiyi gəzintilərdə cəbhə komandirlərinə əmr verərək hava və yer kəşflərini sürətləndirmişdi. Bu kəşflərdə əldə edilən məlumatlar və məhbus sorğulamaları, Alman cəbhə gerisində fəal vəziyyətdəki partizanların və yerli xalqın təmin etdiyi məlumatlar daha sonra qiymətləndirildi. Nəticədə Stavkaya (Qırmızı Ordu Baş qərargahı), Almanların ana qüvvələrinin, cəbhənin mərkəz seqmentində olduğunu təyin etmiş oldu. [[8 Aprelaprel]]də Jukov, Stalinə yazdığı məktubda Alman hücumunun yerini və izlənilməsi lazım olan strategiyanı göstərmişdi. Haqqında danışılan məktubda Alman qüvvələrinin cəbhə və gerisindəki danışıqlar mövzusundakı məlumatları yekunlaşdırır və Jukov belə deyirdi:
Böyük ehtiyatlardan məhrum olması səbəbiylə düşmən, [[1943]] yazı və yazının ilk yarısında etmək istəyəcəyi böyük hücumu daha dar bir cəbhədə məhdudlaşdırmaq məcburiyyətində qalacaq... Mərkəz, [[Voronej]] və Cənub-qərb cəbhələri qarşısındakı indiki nizamlarını nəzərə alaraq, bu üç cəbhə bölgələrindəki qüvvələrimizi uduzmaya uğratma və beləcə Moskvanı, şəhərə daha yaxın bir nöqtədən əhatə etmək üçün ... əsl hücum hərəkatını bu üç cəbhəyə yönəldəcəyi qanısındayam... Düşməni dayandırmaq üçün hərəkatın ilk günlərində hücuma keçməyi tövsiyə etmirəm. Düşmənin müdafiə etməmizə çarpmasını gözləyib tanklarını məhv etdikdən sonra təzə ehtiyat qüvvələrimizi irəli sürərək ümumi hücuma keçib ana qüvvələrinin işini bitirməmiz daha uyğun olar.
 
Bu ana qədər döyüşün gedişatı, Almanların hücuma söykənən müvəffəqiyyəti şəklində idi. [[Blitzkrieg]] Qırmızı Ordu da daxil bütün düşmənlərini alt etmişdi. Digər tərəfdən hər iki qış hücumu da [[Sovet]] hücumlarının da yaxşı işlədiyini göstərmişdi. Yenə də, Jukov başda olmaq üzrə Stavkanın qərargah zabitlərindən bəziləri, Almanların hücum edərək özlərini istehlak etmələri tərəfdarı idi. Bununla birlikdə cəbhə komandirlərindən bəziləri hələ də, önləyici bir hücumdan yanaydılar. Mərkəz Cəbhə qərargahının [[10 Aprelaprel]] [[1943]] tarixli hesabatının son hissəsində, Qərb, Mərkəz və Bryansk Cəbhəsi qüvvələrinin topluca Oryol bölgəsini hədəf alan bir önləyici hücuma girişmələri təklif edilməkdə idi. May ortalarında isə Voronej Cəbhəsi Komandiri Vatutin və Cəbhənin siyasi komissarı Kruşçev, Almanların Belgorod – Xarkov bölgəsində toplanmaqda olan qüvvələrinə qarşı önləyici bir hücumu təklif etmişlər idi. Kənar yandan yenə May ayı ortalarına qədər Stalin, hücum ya da müdafiə etmə mövzusunda qərarsız idi. Nəticədə, Vasilevskiy və Antonovun dəstəyini alan/sahə, Jukovun fikri mübahisə/müzakirənin istiqamətini təyin etmişdi. Şübhəsiz bu nəticədə, bir əvvəlki il İzəm Körpübaşı Hücumunun təcrübəsinin də təsiri olmuşdu. Alman yaz hücumları, başlamadan əvvəl bir hücumla maneə törətmək və beləcə strateji təşəbbüsü ələ keçərmək məqsədiylə Xarkov bölgəsində girişilən hücum, acı/ağrılı bir uduzmayla nəticələnmişdi.
 
Almanların hücumu davamlı təxirə salması Sovetlərə müdafiə etmələrini hazırlamaq üçün 4 ay verdi və hər keçən günlə birlikdə çıxıntını dünya üzərində ən ağır müdafiə olunan yerlərdən biri halına gətirdilər. Mərkəz Cəbhəsi və Voronej Cəbhəsi müdafiə etmə xəttlərini doldururdu və Step Cəbhəsi ehtiyat qüvvət olaraq gözləyirdi. Qırmızı Ordu və minlərlə vətəndaş 175 km. dərinliyində bir müdafiə etmə xətti meydana gətirəcək şəkildə təxminən 1 milyon mina döşəyib 5.000 km. uzunluğunda sipər qazdılar. Əlavədən, 1.300.000 personal, 3.600 tank, 20.000 top və 2.792 təyyarədən ibarət olan nəhəng bir ordu yığnağı etdilər. Bu güc, insan gücü olaraq Sovet ordusunun %26ına, havan və topçularının %26ına, döyüş təyyarələrinin %35inə və zirehli birliklərinin %46ına bərabər geliyordu. Əhali və sənaye tutum farklılığı və Almanların tank istehsalının davamlı tünddəyə uğraması nəticəsi Qırmızı Ordu birliklərini Almanlardan daha sürətli meydana gətirə bilirdi; hər keçən ay əsgər və vasitə vəsait baxımından fərqi daha da açırdılar. Almanlar Sovetlərin də Kursk bölgəsində sürətlə ordu yığdıqlarını öyrənmişdilər.
Sətir 98:
=== Hava qarşıdurmaları ===
[[Şəkil:Henschel_Hs_129B.jpg|210px|thumb|right|[[Henschel Hs 129]]]]
Sovet Hava qüvvələri Alman hazırlıqlarının iflasa uğradılmasında əhəmiyyətli rol oynadı. [[17 Aprelaprel]] [[1943]]-də Cənub Orşadakı bir Alman aerodroma təşkil edilən hücumda 5 Ju 88 kəşf təyyarəsi və [[3 Do 17]]/[[Do 217]] məhv edildi. Üç gün sonra, 10 üst səviyyə kəşf təyyarəsi daha təsirsiz hala gətirildi. Alman kəşf qüvvələri çox zəiflədilmişdi.
 
[[Luftwaffe]] də ana hərəkat əvvəli çalışırdı. [[Gorkovski Avtomobilni Zavod]] (GAZ)'dakı tank fabriki İyun [[1943]]-də bir silsilə hava axınının hədəfi idi. 4-5 [[İyun]] gecəsi [[Kampfgeschwader 1]] ([[KQ-1]]), [[KQ-3]], [[KQ-4]], [[KQ-55]] və [[KQ-100]] e bağlı [[He 111ler]] 179 ton bomba buraxaraq binalara və istehsal xəttlərinə ağır ziyan verdilər. QAZ'ın 1 Nömrəli təsisinin 50 binasının hamısı, 9.000 metr konveyör, 5.900 parça hissə və 8.000 tank mühərriyi məhv edilmişti. Ancaq, Almanlar hədəf seçkisində səhv etmişdi. QAZ'ın 1 Nömrəli təsisi yalnız [[T-70]] yüngül tanklarını çıxarırdı. Ən böyük ikinci T-34 istehsalçısı olan 112 Nömrəli Fabrik istehsalına ziyansız davam etdi. Sovet istehsal təsisləri 6 həftə içində təmir edildi. 112 Nömrəli Fabrik [[1943]]-də 2.851 ədəd, [[1944]]-də 3.619 ədəd və [[1945]]-də 3.255 ədəd [[T-34]] istehsal etdi. Luftwaffe, Gorki (bu günki [[Nijni Novqorod]])'da olan Gorki Top Fabrikini və [[La 5FN]]-lərin çıxarıldığı təyyarə fabrikini də vuramadı. [[Luftwaffe]] Sovet hazırlıqlarını baltalamağı bacara bilməmişdi.
Sətir 114:
Bu sırada, Qərb Avropadakı Müttəfiq hərəkətliliyi Alman əsgəri gücü üzərində ciddi təsir edirdi. Hər nə qədər Şimal Afrikadakı müharibələr Qırmızı Ordunun uzun zamandır israr etdiyi "ikinci cəbhə" açılması istəyini qarşılamırsa da, [[1942]]'in sonları ilə [[1943]] başlarındakı [[Luftwaffe]] itkinlərinin %40'ı [[Malta]] və [[Tunis]] üzərində reallaşmışdı. Alman hava üstünlüyü artıq zəmanət deyildi. Sovet Hava qüvvələri [[Luftwaffe]]yə ədədi üstünlük qərargaha başladığı kimi texnoloji keyfiyyətdə də tutmuşdu. Hər iki hava qüvvəti də tankları məhv edə biləcək yer hücum təyyarələrinə sahib idi: Sovet [[Il-2 Sturmovik]] və Alman [[Junkers Ju 87G]].
 
Hücumun başlanğıc tarixi, hazırlıqlardakı gecikmələr səbəbiylə davamlı təxirə salınırdı. Nəhayət [[1 İyuliyul]]da, hücumun [[5 İyuldiyul]]ada başlayacağı əmri nəşr olundu. Sabahısı gün, [[Marşal Vasilyevski]] [cəbhə komandirləri Vatutin, Rokossovski və Konevi xəbərdar edərək uzun zamandır gözlənilən Alman hücumunun 3-6 [[İyul]] arasında bir gün başlayacağını xəbər verdi. Aylardır Sovetlər, Hermann Göringin Havaçılıq Nazirliyində belə əlaqələri olduğu iddia edilən Qırmızı Orkestr casus təşkilatından Alman hücum planları haqqında məlumat aldılar.
 
İlk vuruşmalar [[4 İyuliyul]] [[1943]]-də cənubda, 4. [[Panzer]] Ordusu [[5 İyuliyul]]dakı ana hücum əvvəli Sovet irəli polis bölməsilərini təmizləməyə çalışınca başladı. Alman hücumunun başlamaqda olduğuna dair hesabatlar sahə Mərkəz Cəbhəsi Komandiri Rokossovski, [[5 İyul]] gecəsi səhərə qarşı saat 02:20-də Alman mevzilerini bombalamasını əmr etdi. "Yüksək Baş komandir Köməkçisi" olaraq Rokossovskinin qərargahında olan [[Jukov]] da əmri təsdiqləmişdir. Dərhal ardından Stalinlə etdiyi telefon görüşməsində, onun da təsdiqini almışdı.
 
Günortadan sonra, Stukalar şimaldakı Sovet cəbhə xəttində 10 dəqiqə içində 3 km genişliyində bir dəlik meydana gətirib evə dönərkən Alman topçusu bombardmana davam etdi. Hothun "zirehli qabaqcıl" Sü 3. Panzer Kolordusu [[Zavidovka]]dakı Sovet mövqelərinə doğru hərəkətə keçdi. Eyni anda, [["Großdeutschland"]] Diviziyası sağnaq yağış altında Butovoya hücum etdi və 11. Panzer Diviziyası [[Butovo]] ətrafındakı hakim təpələri ələ keçərdi. Butovonun qərbində vuruşma daha şiddətli oldu və sərt Sovet müdafiə etməsiylə qarşılaşan [["Grossdeutschland"]] və 3. Panzer Diviziyası gecə yarısına qədər hədəflərinə çata bilmədilər. 2. SS Panzer Kolordusu müşahidə etmə nöqtələrini ələ keçirə bilmək üçün hücuma keçdi və o da, alov püskürdücü ilə təchiz edilmiş birliklər müstahkem mevzileri təmizləyənə qədər güclü bir müqavimətlə qarşılaşdı.
Sətir 123:
== Ana vuruşmalar: Şimal ==
[[Şəkil:Walter_Model_October_1944.jpg‎|210px|thumb|right|9. Ordu kumandanı [[Walter Model]]]]
Dərhal ertəsi Almanlar [[5 İyuliyul]] [[1943]] günü səhərə qarşı saat 05:30-da Kurskda hücum etdilər. Şimalda, [[General Walter Model]] əmrindəki yeddi zirehli diviziya, iki mexanikləşdirilmiş diviziya və doqquz piyada diviziyası, [[Oryol]] cəhətdən hücuma keçər. Cənubda [[Von Manstein]] əmrindəki on zirehli diviziya, bir mexanikləşdirilmiş diviziya və yeddi piyada diviziyası isə [[Belqorod]]dan şimal və şimal şərq istiqamətində hərəkata giriş idilər. Cəmi 17 zirehli, 3 mekanize və 16 piyada diviziyasından ibarət olan cəmi 36 diviziyala hücuma girişmişlərdir.
 
Bir həftə boyunca Almanların bir-biri ardına girişdikləri sərt hücumlar Rusların inadçı müdafiə etmələrini yaramamışdır. Alman qüvvələri, Sovet ordularının geridə ana hissələrinə çata bilmədilər. Alman panzer birlikləri, minalı ərazilərində, sıx topçu atəşi altında və Sovet tanklarının hücumlarında azaldılar. Sonunda geri çəkilmək məcburiyyətində qalmışdılar.
Sətir 129:
Kursk Müharibəsi, Almanlar baxımından Şərq Cəbhəsində artıq böyük diametrli bir hücum ümidlərinin tamamilə yox olduğu bir dönüş nöqtəsidir.
=== Hava əməliyyatları ===
Əsas hərəkat [[5 İyuliyul]] [[1943]]-də başladı. Alman hücumunun qəti başlanğıc zamanını belə bilən Qırmızı Ordu hava qüvvələrini istifadə edərək bölgədəki [[Luftwaffe]] hava əsaslarına sıx bir hücum başlatdı. Bu, hərəkatlarının ilk saatlarında yaxın hava dəstəyini ortadan qaldırmağa çalışan klassik Alman taktikasına qarşı edilmişdi. Sonrakı bir neçə saat ehtimalla gəlmiş keçmiş ən böyük hava müharibəsinə səhnə oldu.
 
[[Şəkil:Bundesarchiv_Bild_101I-646-5184-26,_Russland,_Flugzeug_Junkers_Ju_87.jpg‎|210px|thumb|right|[[Junkers Ju 87]] G-2 "Kanonenvogel"]]
Sətir 137:
[[Luftwaffe]] şimaldakı Sovet hissələrinə top yekun bir hücum başladarkən Sovet yerləşdirilmə səhvləri Almanlara başlanğıc mərhələsində hava üstünlüyü verdi. Bunun ana Alman hücumu olub olmadığından əmin ola bilməyən General-leytenant Rudenko Alman təyyarə dalğalarını qarşılamaları üçün ovçu təyyarələrinin yalnız üçdə birini havalandırarkən gerisi yerdə gözlədi. Çoxluq tərəfindən əzilən Sovet təyyarələri öz cəbhə arxalarında qarşıdurmaya girmək məcburiyyətində qaldılar və ağır itkinlər verdilər. Alman ovçu təyyarələri müharibə sahəsinin üzərində Sovet önləməsini maneə törətmək üçün bombardman təyyarələri və [[Stuka]]'ların qarşısında uçdular. [[Stuka]] və [[Kampfgruppen]] (bombardman flotu), onların qoruma pərdəsi gerisində, Sovet hissələrinə sərbəstcə hücum etdilər. [[Sovet]]lər hava qüvvələrini parçalar halında dövrəyə soxdu və ağır itkinlər verdilər.
 
[[6 İyuliyul]]da, şimal sektorunda nəhəng hava döyüşləri getdi. Ancaq, Sovetlərin hava-quru koordinasiyasını təmin edəcək məsləhətçi zabitləri olmadığından fəaliyyətləri böyük zərbələr yedi. Əks-hücuma keçən Sovet birlikləri çox tez torpaq qazanırdı amma hava qüvvələrinə məlumat vermək üçün təsirli bir xəbərləşmə sistemi olmadığından Sovet bombardman təyyarələri Sovet birliklərin tərəfindən geri alınmış bölgələri bombalayaraq itkilərə səbəb olurdular. Başlanğıcdakı hava müharibələri Luftawaffenin hava üstünlüyü təmin edə bilməsə də 47. Panzer Kolordusunun bölgəsində ədədi tarazlığı qura bilməsini təmin etdi. Luftwaffe 1. Hava Kolordusunun böyük qisimini bu sektorda vəzifələndirmişdi. Sovet 17. Gözətçi Piyada Kolordusu "20-30 hətta bəzən 60-100 təyyarəli formalaşmalarda meydana çıxan düşmən hava qüvvələri müharibədə təyin edici rol oynadı" şəklində hesabat vermişdi. İlk gündə Sovetlər ağır itkinlər verdilər. 16. Hava Ordusu 91 təyyarə itirmişdi (22 ədəd Sturmovik, 9 ədəd A-20 Havoc və 60 ovçu). Almanların ordularına verdiyi hava dəstəyi çox əhəmiyyətli idi. Sovet 19. Müstəqil Tank Kolordusunun döyüş gündəliyində belə yazılmışdı:
" Hücuma keçən tanklarımız düşmənin topçusundan və gizlənmiş ağır tanklarından açılan odla və ədədləri 100ə çatan təyyarələrin bombalarıyla qarşılaşdılar. Nəticə olaraq, ağır itkinlər də verdiklərindən briqadalarımız qarşıdurmadan çəkilərək müdafiə mövqey alması əmr edildi „
 
Bununla birlikdə Sovetlər [[6 İyuliyul]]da diqqətə dəyər bir müvəffəqiyyət də tutdular. 16. Hava Ordusuna bağlı Sturmovikler Alman ovçu təyyarələri əsaslarına döndükdən sonra müharibə sahəsinə gəldilər. 47. Panzer Kolordusu mevzilerinden çıxmış 17. Gözətçi Piyada Kolordusuna və 16. Tank Kolordusuna hücum edirdi və açıqda olduqlarından hava hücumuna qarşı korumasızlardı. Sovet hücumu 47. Panzer Kolordusunun tankları üçün ölümcül oldu. Altı metrə qədər alçalan Sovet flotu 20 qədər tankı məhv edib 40'ına ziyan verərkən yalnız bir [[Il-2]] itirdilər.
 
Luftwaffe yanacaq çətinliyiylə də qarşı-qarşıya qalmışdı və 6 İyulda bombardıman uçuşları azalmaya başlamışdı. [[5 İyuliyul]]da Stuka və bombardman təyyarələri sırasıyla 647 və 582 bombardıman uçuşuları etdi və bu rəqəm [[6 İyuliyul]]da 289 və 164 bombardıman uçuşlarına qədər azaldı. Çoxu Alman bombardıman uçuşuları, ovçu təyyarələrin tərəfindən edilirdi; hər nə qədər Sovetlərə qarşı üstünlüklərini davam etdirsələr də Sovet hava qüvvələrinin davam edən təzyiq Luftwaffe və Heer'ə zərbə endirməyə başlamışdı.
 
[[7 İyuliyul]]da Sovet 16. Hava Ordusu, Alman 1. Fliegerdivisiondan daha az bombardıman uçuşları etmişdi (1.185ə qarşı 1.687), amma bəzi istisnalar xaric, daha çox ağır itkinlər vermədən Alman quru qüvvələrinə ciddi ziyan verdilər. 16. Hava Ordusunun flotları 60 Alman tankı və 34 motorlu vasitəsini məhv edərkən itki vermədilər. Şimal sektorunda [[7 İyuliyul]]da 6 Alman Fw 190 itkisinə qarşı Sovet bombardman və yer hücum təyyarəs itkisi 30 idi.
 
[[Luftwaffe]] də az itkinlə təsirli əməliyyatlar təşkil edərək 14 Sovet tankı, 60 motorlu vasitə, 22 top və 8 sursat anbarı məhv etmişdi. Ayrıca 22 tanka ziyan verilmiş və 25 top "susdurulmuşdu". Şimal qanadı üzərindəki ilk 3 gündəlik vuruşmalarda [[Luftflotte]] 639 təyyarə itkisinə qarşı 386 Sovet təyyarəsi salmışdı.
Sətir 153:
[[Şəkil:Bundesarchiv Bild 146-1981-104-30, Josef Harpe.jpg|210px|thumb|right|[[41. Panzer Kolordusu]] komandiri [[Josef Harpe]]]]
 
Şimaldan hücum edən Alman 9. Ordusu [[5 İyuliyul]]da hədəflərinin gerisində qalmışdı. Hücum nöqtəsi Qırmızı Ordu Mərkəz Cəbhəsin tərəfindən doğru olaraq təsbit edilmişdi. 45 km genişliyində bir cəbhədə hücuma keçən Almanlar özlərini minalı ərazilərin arasında sıxışmış vəziyyətdə tapdılar və ağır topçu atəşi altında istehkamçıların gəlib minaları təmizləməsini gözləmək məcburiyyətində qaldılar. Hər nə qədər, minalı ərazində təmiz bir gətirib çıxarmaq üçün bir neçə dənə uzaqdan əmrli Goliath və Borgward mina təmizləmə vasitəs(n)i varsa da ümumiyyətlə müvəffəqiyyətli ola bilmədilər. Minaları təmizləsələr belə izləyən tanklara təmiz yolu göstərəcək bir işarələmə sistemləri yox idi. Qırmızı Ordu birlikləri minalı əraziləri yüngül silahlar və toplarla atəş altında tutaraq Alman istehkamçıların minaları əllə təmizləmələrini gecikdirdilər; Qırmızı Ordunun minalı ərazilərindəki Alman itkinləri ağır oldu. Məsələn, Alman 653. Ağır Panzerjäger (tank ovçusu) Batalyonu hücuma 49 Ferdinand tank ovçusu ilə başlamışdı; 37i [[5 İyuliyul]]da saat 17:00dən əvvəl itirilmişdi. Hərçənd itirilən vasitələrin əksəriyyəti məhv olmamış hərəkət itkis(n)i səbəbiylə saf xarici qalmışdı, amma yenə də təmir edilənə qədər qarşıdurmadan uzaq qaldılar. Hərəkətsiz qaldıqlarında Alman döyüş gücünə heç bir qatqıları olmadığı kimi Qırmızı Ordu topçusu üçün də asan hədəf olurdular. Almanlar irəliləyişdə olduqları üçün təmir edilə bilər hər vasitə yenidən döyüşə dönə bilərdi.
 
Almanlar, xüsusilə Ferdinand 'larda olmaq üzrə tank məhv edicilərdəki bir əskikliyin fərqinə vardılar. Sovet tanklarına qarşı orta və uzun mənzildə çox müvəffəqiyyətli olmalarına baxmayaraq birliyin geri qalanından ayrı düşdüklərində özlərini düşmən piyadasından qoruyacaq ikinci bir silahları yox idi. (Alman tankçılarının buna özlərincə bir həll tapdıqlarına dair ifadələr vardır. Ferdinand ekipajı yanlarına bir [[MG 34]] almışdılar və düşmən piyadasına atəş etmək üçün bunu xəncərdən top lüləsinin içinə soxurdular.). Guderianın gündəliyində belə yazmaqdadır:
Sətir 165:
9-cu Ordunun bir başqa çatışmayan cəhəti isə Sovet Ali Komandanlığının planlama səhvi edərək, Almaniyanın əsas hücumunun şimaldan Mərkəz Cəbhəsinə ediləcəyini düşünmələri və bu bölgəyə daha çox qüvvə yığmaları oldu. Mərkəz Cəbhəsi də taktika dərinlikdə (20 km dərinlikdə) müdafiə etməyi seçdi və cəbhə xəttin dərhal gerisində daha az bir qüvvət buraxdılar. Bunun nəticəsində Alman birlikləri minalanmış ərazilərdə və top atəşi altında əldən salınarkən, əhəmiyyətli ölçüdə Sovet gücünü məhv etmə imkanına sahib ola bilmədi. Valter Modelin ordusunda Manştayna nisbətən daha az tank vardı və bunun səbəbi Manştaynın, öz qüvvələrinin şimalında olan [[Bryansk Cəbhəsi]]ndən, bir əks-hücuma girişə biləcəklərindən ehtiyatlanması idi. Bunun üzərinə General Model, Bryansk Cəbhəsinin ola biləcək bir əks-hücumunu önləmək üçün əlindəki ən güclü kolordu qrupu olan (2. Panzer Diviziyası və 1. Mexaniki Diviziya) Korpsgruppe Esbecki, cəbhə xətti gerisinə yerləşdirməyə qərar verdi. General Modelin öz zirehli güclərini hücumda yığmamış olmasının, Kursk çıxıntısına yönələn Alman şimal məngənəsini zayıtlattığı deyilə bilər. Son olaraq da 9. Ordu sərbəst birliklər yerinə onsuz da Sovetlərlə qarşı-qarşıya olan piyada birlikləriylə hücuma keçmək məcburiyyətində qalmışdı.
 
Hücumun cəbhə genişliyi və Alman irəliləyişinin dərinliyi araşdırıldığında Sovet müdafiə etməsinin müvəffəqiyyətli olduğu görülməkdə idi. [[5 İyuliyul]]da 45 km. genişliyində bir cəbhədə başlayan hücum sabahısı gün 40 km. genişliyə düşmüşdü. Bu, [[7 İyuliyul]]da 15 km.a, 88–9 – 9 [[İyul]]daiyulda isə yalnız 2 km.a geriləmişdi. Hər gün Alman irəliləyişinin dərinliyi də azaldı : İlk gün 5 km. irəliləyən Almanlar, ikinci gün 4 km. sonrakı hər gün isə ən çox 2 km. irəliləyə bildilər. [[10 İyuliyul]] etibarilə 9. Ordunun irəliləyişi tamamilə dayanmışdı.
 
Sovet müdafiə etməsinin müvəffəqiyyəti böyük nisbətdə Almanların Pakfront (tanksavar cəbhəsi) dediyi atəş idarə nizamına bağlı idi. On və ya daha çox tanksavar topu bir komandirə bağlı idi və eyni anda hamısı tək bir hədəfə atəş edirdi. Bu hissələr tək Alman piyadasına atəş açmaq üçün əmr almışdı və sıx havan və pulemyot yuvalarıyla qorunurdu.
 
[[12 İyuliyul]]da [[Jukov Kutuzov]] Hücum əmrini verdi. 3. Tank Ordusu və 11. Gözətçi Ordusunun meydana gətirdiyi güclü Sovet birlikləri [[Oryol]] Çıxıntısının şimalındakı zəif Alman müdafiə etməsini yarmağı bacardı. Alman 9. Ordusu və 2. Panzer Ordusunun qanadları artıq təhdid altında idi.
 
== Mənbəİstinadlar ==
<references/>
{{mənbə}}
 
[[Kateqoriya:Müharibələr]]