Məhəmməd Əmani: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 23:
 
==Yaradıcılığı==
Məhəmməd Əmaninin yazıb-yaratdığı dövrdə [[Azərbaycan]] ədəbiyyatı əsasən ana dilində inkişaf edirdi. Bu dövrdə yaranan ədəbiyyat bir tərəfdən öz qidasını yazılı klassik ədəbiyyatdan alırdısa,digər tərəfdən şifahi xalq ədəbiyyatından təsirlənməkdə idi. Məhəmməd Əmaninn bir şair kimi inkişaf edib formalaşmasında dövrün,ədəbi mühitin və mədəniyyətin təsirilə yanaşı özündən əvvəlki mədəniyyət və ədəbiyyatın nailiyyətlərinin də böyük və mühüm təsiri olmuşdur. Əmani öz gözək şeirlərini yazarkən ondan qabaqkl söz ustalarının mütərəqqi ənənələrindən qidalanmışdır.
M.Əmaninin bir lirik şair olaraq [[Füzuli]] ənənələri ilə daha yaxından bağlı olmuşdur. Məhəmməd [[Füzuli]] şeir aləmində söz sənətinin müxtəlif rəngli,müxtəlif ətirli güllərlə bəznmiş elə gülzarını yaratmışdır ki, onu görməyə,öyrənməyə,öz sənətinin təravətləndirməyə bu bağçadan şitil və maya aparmağa çan atmayan bir sənətkar təsəvvür etmək çətindir.<ref>Balaş Azəroğlu. Məhəmməd Əmani. Elm nəşriyyatı-1977,s.22</ref> Məhəmməd Əmanini lirikası əsasən həyata və insanın məhəbbətinə həsr olunmuşdur. Bu lirikanın əsası şairin mənsub olduğu xalqın həyatının gözəlliyindən, [[Azərbaycan]] ədəbiyyatının zəngin ənənələrindən və tükənməz xalq yaradıcılığından alınmışdır.Əmaninin yaradıcılığı istər məzmun,istərsə də forma cəhətdən cox zəngindir. O,divanlarının əsasını təşkil edən [[qəzəl]]lərində də,rübai,qoşma,[[bayatı]] və məsnəvilərində də dövrünün görkəmli bir şairi kimi özünü göstərməkdədir.Məlum olduğu kimi lirika və məhəbbət mövzusu Azərbaycan ədəbiyyatında ən qədim janrlardan biri olub, əsrlər keçdikcə şairlərimizin yaradıcılığında yeni-yeni keyfiyyətlər kəsb edərək inkişaf etdirilmişdir.<ref>Balaş Azəroğlu. Məhəmməd Əmani. Elm nəşriyyatı-1977,s.35</ref>
Əmaninim lirikasında insan məhəbbəti əsas yer tutur. Bu şeirlərdə onun eşq və məşuq haqqında fikirləri və lirik hissləri verilir. Bu da yüksək fikir,təmiz insani münasibət,daxili paklıq və ülvi mənəviyyatın təbliği üçün o zaman sənətin qarşıya qoyduğu əsas məsələ idi.<ref>Balaş Azəroğlu. Məhəmməd Əmani. Elm nəşriyyatı-1977,s.38</ref>