Politeizm: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 1:
{{Din}}
'''Politeizm''' ({{lang-gr|πολύς}} – ''çoxrəqəmli, çox'' ''+'' {{lang-gr|θεός}} – ''[[Tanrı]], ilahi'' – ''çoxtanrılıq'') – Birdəniki və daha çox tanrıyatanrılara sitayişinancın edilənəsasında dinlərinqurulmuş dünyagörüşünün ümumi adı.
 
'''Politeizm''' ({{lang-gr|πολύς}} – ''çoxrəqəmli, çox'' ''+'' {{lang-gr|θεός}} – ''[[Tanrı]], ilahi'' – ''çoxtanrılıq'') – Birdən çox tanrıya sitayiş edilən dinlərin ümumi adı.
Politeizm [[monoteizm]]ə tərsdir-həm tək tanrılığa, həm də [[ateizm]]ə-tanrının və tanrıların yoxluğunun qəbuluna!
 
Qədim dünyanın [[Misir]], [[Yunanıstan]] və [[Qədim Roma]] inancları çoxtanrılı olub. Sonra Xristianlığın və sonra İslamın gəlişindən sonra onlara son qoyulmuşdur. Çağdaş zamanda Hindistan və Tibet inanclarında, Buddizmdə, Afrika qəbilələrinin inanclarında politeizm vardır.
Tarixçi din adamlarının və bu mövzu barədə axtarış aparanların çoxu politeizmin qədimi dinlərdən olduğunu və insan həyatının tarixi dini forması olduğunu müzakirə edirlər. Politeizmdən monoteizm yaranmış ve zaman keçdikcə dini kitablarda politeizm tək olan tanrıya xəyanət kimi göstərilmişdir.
 
Politeizmə ən çox [[Misir]],[[Yunanıstan]] və [[Qədim Roma]] kimi e.ə ve bizim eranın 3-cü əsrlərinə kimi olan dövrlərdə rast gəlmək olar.
Politeist dinlərdə və bir çox mistik-fəlsəfi təlimlərdə yaradan Tanrı konkret bir şəxsiyyət deyil, simasız mütləq varlıqdır. Bu varlıq mövcud olan dünyaya bilavasitə təsir etmir, onda təzahür olmur, çünki o bir ideyadır, ruhdur. Ona görə çoxlu tanrılar var ki, onlar dünya işlərini düzənləyir, çeşidli sahələrə görə sorumludurlar. Bu tanrılardan [[panteon|panteonlar]] yaranır və onlara ibadətlər edilir. Bundan başqa, politeist dinlərdə bəzi hallarda tale kimi tanınan ümümi qanunauyğunluq anlayışı da vardır. Bu qanunauyğunluq mütləqdir və ona kainatda hər şey tabedir, o cümlədən tanrılar və insanlar. Ona çeşidli mədəniyyətlərdə çeşidli adlar verlir: qədim yunanlarda "Loqos", hindlərdə "Rita" və s. Tale heç kim tərəfindən yaradılmayıb,əzəldən mövcuddur.
 
Çağdaş zamanda hind dini-fəlsəfi ənənəsi politeist dünyagörüşünün ən parlaq örnəyidir. Hind dünyagörüşü və düşüncə tərzi öz yönümü və dəyərlərini dəyişməyə meylli olub. Orada zaman və şəraitdən asılı olaraq, təbiət qüvvələri simalaşdırılıb, çeşidli tanrılarla eyniləşdirilirdi. Məsələn, Riqvedada əvvəlcə İndra adlı tanrı yüksəlir və bütün başqa tanrılar onun təzahürü və atributları kimi təqdim edilir. Sonra isə tarix dəyişdikcə Varuna və başqa tanrılar həmən keyfiyyətlərə malik olur. Bu cür hallara hind tarixində çox rast gəlmək olar.
 
Hind ənənəsinin bir çox müddəaları politeist mühitdə inkişaf edən başqa dünya təlimləri ilə oxşar cəhətləri vardır. Belə ki, Braxma-Samxitaya görə, mütləq varlıq kimi təsvir edilən Krişna muxtəlif forma və təzahürlərə girə bilir. Yaratmağa başlayanda, o Maxa-Vişnunun formasını alır. Onun hər bir nəfəs üfürməsinin nəticəsində sonsuz sayda kainatlar yaranır (Brahma Samhita 5: 48). Sonra «onun göbəyindən qızıl şanagüllə bitir» (Brahma Samhita 5: 18). Bu şanagüllədə ilk varlıq olan Braxma doğulur. O Krişnaya meditasiya edərək, ondan gələcəkdə yaradılış ilə məşğul olmaq üçün xüsusi imtiyazlar alır. Beləliklə o yaradan olur, Krişnanın özü isə dünyalarda hədsiz uzaqlarda qalan bir varlığa çevrilir.
 
Bu cür ideyalara antik fəlsəfədə də rast gəlmək olar. Buna misal [[Platon|Platonun]] «Dialoqlarıdır». Onun sonraki davamçısı [[Plotin]] isə «Enneadalarda» bu ideyaları sistemləşmiş şəkildə təqdim etmişdir. Plotina görə, Vahid işıqla müqayisə edilən effektlərlə özündən bir neçə substansiya törədir. Buna yaradılış yox, emanasiya deyilir. Emanasiya nəticəsində Vahiddən maddi dünya üzərinə enən bir neçə substansiya törənir. Maddi aləm isə Plotinə görə işığın yoxluğu, zülmətdir. Emanasiyanın birinci pilləsi Əqldir. O Vahidə daha yaxın olduğuna görə, onun nuru ilə qidalanır və bütün ideyaların toplaşan bir məkanıdır. Emanasiyanın davamı kimi Əqldən Ruh yaranır. Ruh bir tərəfdən Əqlə yönəlib ideal aləmlərə aiddir, digər tərəfdən isə maddi aləm ilə təmasdadır və zülmətə yaxınlaşır. Bu təmasa görə Ruh yaradıcılıq keyfiyyətinə malikdir. Beləliklə Plotinin fəlsəfəsində Vahid transsendent maddi aləmdən uzaq olan bir ilk varlıq kimi düşünülür. Yaradıcılıq isə yalnız onun emanasiyaları əlaqəlidir (Enneadalar V, 4).
 
== Mənbə ==
* [[Aydın Əlizadə]]. İbrahimi ənənələrində və krişnaizmdə monoteist konsepsiyasının müqayisəli təhlili. Bakı: AMEA Fəlsəfə və Hüquq institutunun "Şərq-Qərb: Sivilizasiyaların dialoqu" jurnalı, N1(2). 2006, s. 188-189.
 
{{din-qaralama}}
 
[[Kateqoriya:Din]]