Nikolya Sarkozi: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 129:
İkinci məsələni isə Sarkozi belə aşıqlayır: "Hazırda bu məsələdə problem yaşayırıq. Bu da Avropada İslam məsələsini ortaya çıxarır. Bunun bir problem olmadığını söyləmək həqiqətlərdən qaçmaqdır. Əgər 100 milyon müsəlman türkə qapıları açarsanız, bunun nəticələri nə olacaq?" deyə soruşur.
Nikolya Sarkozi, güclü etirazlara səbəb olan Həzrəti Muhammədə qarşı iyrənc karikaturaları yenidən nəşr etdiyi üçün məhkəməyə verilən satirik jurnalı dəstəklədi. Məhkəməyə məktub göndərən Sarkozi, özünün də bu jurnal tərəfindən satira atəşinə tutulduğunu və bu karikaturaların söz azadlığı adına nəşr edildiyini açıqladı.
Fransa Nikola Sarkozinin prezidentliyi dövründə
Haqqında
Nikola Sarkozi (fr. Nicolas Sarkozy, tam adı ilə - Nicolas Paul Stéphane Sárközy de Nagy-Bócsa) 28 Yanvar 1955-ci ildə Parisdə dünyaya gəlib. Fransa dövlət və siyasi xadimi, Fransa Respublikasının 23-cü, Beşinci Respublikanın 6-cı prezidenti. Fransanın dövlət başçısı kimi Andorranın knyazı və Fəxri Legion ordeninin Ali Magistridir. 6 may 2007-ci ildə prezident seçilib, vəzifəyə həmin il 16 mayda başlayıb. 2004-cü ildən vəzifəyə seçilənədək hakim Xalq Hərakatı Uğrunda İttifaq (fr. Union pour un mouvement populaire, UMP) partiyasının lideri olub. 1993-1995, 2002-2004 və 2005-2007-ci illərdə Fransa hökumətində nazir olub. Həmçinin prezident vəzifəsinə qədər O-de-Sen departamenti Baş Şurasının sədri olub. Fransada dostları və rəqibləri arasında "Sarko" ləqəbi ilə tanınır. 21-22 Aprel 2012-ci ildə keçirilmiş prezident seçkilərinin ilk turuna qatılan 10 namizəd arasında %28.63 səs sayı ilə Sosialist partisindən olan Fransua Ollandın arxasınca %27.18 səs sayı ilə ikinci tura qalmışdır. 5-6 May 2012 Tarixində isə keçirilmiş II turun nəticəsinə əsasən Prezident seçkisindən %51.9-nu alan Sosialist Partiyasının üzvü Fransua Ollanda qarşı məğlub olmuşdur.
Təhsil
Nikola Sarkozinin uşaqlığı Paris XVII de, daha sonra da Neuilly-sur-Seinedə keçmişdir. Xüsusi Saint-Louis de Monceau Liseyində oxuyarkən olduqca pis bir şagird idi. 6-cı sinifi Chaptal Dövlət Liseyində oxudu və sinifdə qaldı. 1973-cü ildə ailəsiylə Neuillydə məskunlaşdılar.
Hökümətdə
Nikola Sarkozi 1974-cü ildə UDR - ə (Respublikaçı Demokratlar Birliyi) üzv oldu. Jacques Chaban-Delmas’ın seçilməsi üçün fəaliyyət göstərdi. 1976-cı ildə yeni qurulan RPR partiyasına (Respublikaçılar Birliyib - De Qolçular) üzv oldu. 1980-ci ildə Jak Şirak tərəfdarı olan gənclərin dəstək komitəsinə başçılıq etdi. Müxbirliklə vəkillik peşələri arasında tərəddüt etdikdən sonra son anda vəkillik vəsiqəsi (CAPA) alaraq bir mənada anasının iziylə getdi. Sarkozinin siyasi kariyerası 1983-cü ildə Neuilly-sur-Seine Bələdiyyə başçısı seçilərkən başladı. Nikola Sarkozinin sonrakı siyasi həyatı uğurlu oldu. 1987-ci ildə Daxili İşlər nazirliyi nəzdində kimyəvi və radioaktiv məsələlərə aid işlər üzrə bir vəzifədə çalışdı. Çernobıl atom stansiyası faciəsi ərəfəsində hökumətin müşaviri işləyirdi. Sarkozi 34 yaşında millət vəkili, 38 yaşında Maliyyə naziri oldu.
Zamanının yüksək səviyyəli siyasətçisi Karl Pask Bələdiyyə başçısı olmaq istəyirdi və kampaniyasının təşkilini Sarkozidən istədi. Əvəzində isə Sarkozi özü Bələdiyyə başçısı seçilsin deyə Paskalın qısa xəstəliyindən istifadə etdi. O, 50.000-dən artıq əhalisi olan Fransanın bir şəhərinin gənc Bələdiyyə başçısı seçildi. O, 1983-cü ildən 2002-ə qədər fəaliyət göstərmişdir. 1988-ci ildə Milli Məclisdə millət vəkili vəzifəsinə qəbul odu. 1993-cü ildə Sarkozi Neyidəki uşaq baxçasında kiçik uşaqları girov götürmüş insan haqqında milli xəbərlərdə, “İnsan Bombası” haqqında danışıqlarda oldu. Təcavüzkar RAİD polisləri ilə danışıqlardan iki gün sonra öldürüldü. Kimsə tacavüzkarın istirahət etdiyi sırada bağçaya daxil olmuş və onu öldürmüşdür.
1993-cü ildə Sarkozi Baş Nazir Eduard Balladurun icra kabineti üçün büdcə və sözçü naziri təyin olundu. Erkən kariyerası boyunca Sarkozi Jak Şirakın himayəsində görünürdü. Onun dövründə Fransanın dövlət borcları daha da artmış və 200 milyon € (ABŞ 260 milyon) olmuşdur (FY 1994–1996). Parlamentə təqdim olunan ilk iki büdcədə (FY 1994 və FY 1995 üçün büdcələr) ÜDM-in altı faizinə bərabər illik büdcə kəsiri ehtimal olunurdu. Maastrixt müqaviləsinə görə isə illik büdcə kəsiri Fransanın ÜDM-in üç faizindən artıq ola bilməz. 1995-ci ildə Sarkozi artıq Fransa prezidenti kimi Jak Şirakı deyil, Baş Nazir Eduard Balladuru dəstəklədi. Seçimləri Jak Şirak qazandı və nəticədə Sarkozi büdcə naziri postunu itirdi və demək olardı ki, güc mərkəzindən kənar edilmişdi. Lakin, Sarkozi 1997-ci ildə, sağçıların Parlament seçkilərindəki məğlubiyyətindən sonra iki nömrəli namizəd kimi geri döndü. 1999-cu ildə partiya lideri Filip Sequinin istefasından sonra Sarkozi Neo-Qollist partiyasının liderliyini aldı. Amma, bu əldə olunan nəticə 1999-cu ildə Avropa Parlament seçkilərindəki ən pis nəticə idi və 12.7% - səslə Karl Pask qalib gəldi. Sarkozi RPR liderliyini itirdi. 28 Noyabr 2004-cü ildə Nikola Sarkozi öz partiyasının konqresində danışdı.
1995-ci ildə Sazkozinin dəstəyinə baxmayaraq Baş Nazir Eduard Balladur prezident seçilə bilmədi və Jak Şirak 2002-ci ildə II dəfə prezident oldu. Nəticə olaraq Şirak Sarkozini Baş Nazir İohan-Pier Raffarin kabinetində Daxili İşlər naziri kim təyin etdi. 2004-cü il 30 apreldə kabinet dəyişikliyində, Sarkozi Maliyyə naziri oldu. Alen Juppenin istefasından sonra da Sarkozi və Şirakın arasında gərginliklər davam edirdi. Səbəb isə Sarkozinin istefa sonrası UMP partiyasının başçısı olmaq niyyəti idi. 10 noyabr 2004-cü il seçkilərində Sarkozi səslərin 85%-ni aldı və UMP partiyasının lideri oldu. Buna uyğun olaraq Şirak ilə anlaşmasından sonra o, Maliyyə Naziri vəzifəsindən istefa etdi. Sarkozinin qələbəsini leytenant İohan Lüdovik Debr, Bris Ortefo və Şirak loyalistləri təbrik etdilər. Sarkozi 2005-ci ilin fevralında Jak Şirak tərəfindən “Şərəf Legionu Şəhzadəsi” (Chevalier de la Légion d'honneur) kimi qiymətləndirildi. 2005-ci il 13 mart tarixində o, yenidən seçildi. Konstitusiyanın tələbi kimi 2002-ci ildə nazir olduğu zaman Millət vəkili vəzifəsindən istefa etməli idi.
Fransanın Prezidenti kimi (2007-2012)
2007-ci ilin aprelin 22-si və mayın 6-sında keçirilən prezident seçkilərinin I və II turunda Xalq hərəkatı uğrunda mübarizə partiyasının lideri Nikola Sarkozi qələbə çaldı. O, 16 may saat 11:00-da Elize Palasda (Elysee Palace) Jak Şirakdan prezident kürsüsünü təhvil aldı. Bu yerdə o, həm də nüvə silahları üçün səlahiyyət kodları almışdı. Günorta radələrində isə Sarkozi Almaniya Baş Naziri Angela Merkel ilə görüşmək üçün Berlinə səfər etdi.
2007-ci ilin iyunun I yarısında keçirilən parlament seçkilərində də onun partiyası qalib gəldi. Siyasi arenadan müharibəyə qədərki nəsil getdi. Onun yerini 50-ci illərdə siyasətə gələnlər tutdu. Onlar tarixə və dünyaya yeni tərzdə baxanlar idi. Nikola Sarkozi Fransua Fiyonu hökümətin baçşısı elan etdi. İlk dəfə hökümət kender pariteti bazasında təşkil edildi. 15 nazirdən 7-si qadın idi. 2007-ci ildə də büdcə kəsiri və dövlət borcları artmaqda davam edirdi. Ancaq 2008-ci ildən iqtisadiyyatda canlanma başladı. Əhalinin banklara borcu o qədər də çox olmadığına görə 2008-ci ilin oktyabrında baş verən ipoteka böhranını Fransa bir sıra Qərbi Avropa ölkələrindən yüngül qarşıladı. Ölkə son 17 ildə görmədiyi inflyasiya ilə qarşılaşdı. Hökumət banklara yardım göstərəcəyini, 30 min mənzili satın alacağını elan etdi. Hökumət işsizliyi aşağı faizə salacağını da vəd etdi.
Bu dövrdə Avropanın digər ölkələrində pensiya orta aylıq əmək haqqının 57%-ni təşkil etdiyi halda, Fransada 75%-ni təşkil edirdi. 2007-ci ildə nəqliyyat sahəsində keçirilən pensiya islahatı nəticəsində işçilər bir sıra imtiyazlardan məhrum edilirdi (əvvəl iş stajı 25 il olduqda 43 yaşında çıxmaq olardı, həmçinin onların özünə və ailələrinə tibb xidməti pulsuz idi). Bu isə ölkədə nəqliyyatçıların iki həftəlik tətilinə səbəb oldu. Bununla əlaqədar Sarkozi vergiləri azaltmağa məcbur oldu. 2009-cu ildə ildən təhsilə ayrılan xərclərin azaldılması nəticəsində təhsil sistemində 11,2 min iş yeri ixtisara düşdü. 2008-ci ilin fevralından prezident xoşagəlməyən mənzillərin problemini həll etmək üçün plan hazırladı ki, onun əsas istiqamətləri məşğulluq, təhsil, təcrid olunmuş mənzillərdən çıxmaq, təhlükəsizlik üçün assosiasiyalar təşkil edilməsi idi.
2008-ci ilin martında keçirilən bədədiyyə və kanton seçkilərində Nikola Sarkozinin partiyası məğlubiyyətə uğradı. Sosialistlər ən çox səsi topladı. Seçkilərin nəticələrinə baxmayaraq hökümət islahatları davam etdirirdi.
2008-ci ilin yayında ictimai televiziyanın islahatı haqqında elan verildi. İctimai televiziyanın rəhbərinin prezident tərəfindən təyin edilməsi məsələsinə baxıldı. Büdcə maliyyələşdirilməsi ilə əlaqədar telereklamların verilməsi 2009-cu ildən qadağan edildi. Bir sözlə, ictimai kanal hökumətin tabeliyinə keçdi.
2008-ci ilin iyulun 21-də Fransa parlamenti 3/5 səslə konstitusiya islahatlarını bəyəndi. İslahatlar nəticəsində parlamentin rolu artır, vətəndaşlara yeni hüquqlar təqdim edilirdi. Prezident postuna iki dəfədən artıq seçilmək olmazdı. Parlamentin razılığı olmadan hökumət nazirləri təyin edə bilməzdi. Dövlət başçısı parlamentə məktubla müraciət etmək və onun qarşısında çıxış etmək hüququ aldı. Daimi parlament komissiyalarının sayı 6-dan 8-ə qaldırıldı. Rəhbər dövlət vəzifələrində qadınlarla kişilərin bərabərliyi təmin edilməli idi.
2008-ci ilin iyunun 17-də Nikola Sarkozi ölkənin təhlükəsizliyi üçün yeni doktrina - "Ağ kitab" doktrinasını təqdim etdi. Həmin doktrinaya görə Fransa NATO-nun hərbi təşkilatına qayıda bilərdi. Lakin o buna ancaq milli ordusunun və nüvə silahının öz sərəncamında olması şərti ilə razı olmalı idi. Asiya strateji maraq zonası, Rusiyanın mövqeyinin müəyyən edilə bilməməsi isə Avropa üçün risk hesab edilirdi.
Yeni hərbi doktrinaya görə yaxın 6-7 il ərzində Müdafiə nazirliyində işləyən mülki qulluqçuların və qoşunun sayının 320 mindən 54 minə endirilməsi nəzərdə tutulurdu. Xarici siyasətdə baş verən əsas dəyişikliklərdən biri ABŞ-la yaxınlaşma idi. Terrorizmə qarşı mübarizəyə tərəfdar olaraq Fransa qoşunları Əfqanıstana göndərildi. Fransa ABŞ-ın raketdən müdafiə sistemini Şərqi Avropada yerləşdirməsinə razı oldu. NATO-ya qayıtmaq üçün Nikola Sarkozi Avropada müstəqil operativ ştabın yaradılmasına nail oldu.
Fransa həmçinin Aralıq dənizi ittifaqı təşkil etmək ideyası ilə çıxış etdi. 2008-ci ilin iyununda Bavariyada A.Merkel və N.Sarkozinin birgə iştirakı ilə keçirilən sammitdə qərara alındı ki, Aralıq dənizindən təkcə onun sahilində olan dövlətlər deyil, həm də Avropa İttifaqının üzvü olan bütün dövlətlər də istifadə edə bilərlər. 2008-ci ilin iyununda Aİ-yə daxil olan 27 dövlətin və Aralıq dənizi sahilində yerləşən 16 dövlərin iştirakı ilə Aralıq dənizi İttifaqının birinci sammiti çağırıldı. Orada aydın proqram qəbul edildi. Bu Aralıq dənizindən daha səmərəli istifadə etməyi nəzərdə tuturdu. Proqramda həmçinin Sloveniyada Avropa-Aralıq dənizi universiteti açmaq nəzərdə tutulurdu. Sammitin bir əhəmiyyəti də onda idi ki, 30 ildən bəri burada ilk dəfə İsrail, Livan, Suriya və Fələstin liderləri iştirak edirdilər. Bu sammitdə Fransa ilə Livan və Suriya arasında 30 il əvvəl kəsilmiş diplomatik münasibətlər bərpa edildi.
2008-ci ilin mart ayında Nikola Sarkozi son 12 illik Fransa tarixində ilk dəfə Böyük Britaniyaya rəsmi səfər etdi. Bu səfər iki ölkə arasında əməkdaşlığın inkişafında mühüm addım oldu.
Sarkozi xarici siyasətinin uğurlarından biri də Fransa parlamentinin 2008-ci ilin fevralın 8-də Aİ-nin islahatı haqqında Lissabon müqaviləsini bəyənməsi idi.
Sarkozi İranın nüvə silahına yiyələnməsinin tam əleyhinə olduğuna görə İrana qarşı sanksiyaları müdafiə edirdi. Fransa İranın atom silahına yiyələnməsi məsələsi ilə əlaqədar təşkil edilmiş "Altılar" (Böyük Britaniya, Almaniya, Çin, ABŞ, Fransa) qrupunun üzvü olur.
2008-ci ilin yanvar ayında Sarkozi İran körfəzi rayonunda Fransanın birinci daimi hərbi-dəniz bazasının açılması haqqında məlumat verdi.
Fransa Şingen vizasını daha 9 dövlətə (2007, dekabr) şamil edilməsini bəyəndi, 2008-ci ilin fevralında Kosovanın müstəqilliyini tanıdı və onun Beynəlxalq təşkilatın idarə etdiyi 15 dövlətin tərkibinə daxil olmasını bəyəndi.
Fransa insan hüquqlarını pozmasına görə Çin, Rusiya, Ərəb və Afrika liderləri ilə münasibətləri gərginləşdirmədi. Ukrayna və Gürcüstanın NATO-ya daxil olması məsələsinə ehtiyyatla yanaşdı və Rusiyanın mövqeyini müdafiə etdi. Rusiya-Gürcüstan beşgünlük müharibəsi zamanı (2008, avqust) 6 maddədən ibarət ərazi bütövlüyünü əsas götürən, tarixə "Sarkozi planı" kimi düşən xüsusi plan tərtib etdi. Fransa 2009-cu ilin fevraında NATO-nun hərbi təşkilatına girmək haqqında qərar qəbul etdi.
Sarkozi höküməti Azərbaycanla da səmərəli əməkdaşlıq tərəfdarı idi. Bunu Azərbaycan prezidenti İlham Əliyevin 2007-ci ilin noyabrında Fransaya işgüzar səfəri zamanı Fransa prezidenti bir daha nümayiş etdirdi. Fransa Azərbaycanla siyasi, iqtisadi, elm və mədəniyyət sahəsində sıx əməkdaşlıq edir. O, uydurma Dağlıq Qarabağ problemini həll etmək üçün təşkil edilmiş ATƏT-in Minsk qrupunun həmsədrlərindən biridir.
Fransada işləyən əhalinin 85%-ni muzdlu işçilər təşkil edir. Son dövrdə sosialist və kommunist partiyasının nüfuzu xeyli aşağı düşmüş, əvəzində isə siyasi həyatda "Yaşıllar partiyası" mühüm rol oynamağa başlamışdır. Parlamentdə iki partiya - Şarl de Qoll tərəfindən yaradılmış "Yeni Respublikanın Müdafiə birliyi" və Jiskar D'Ensten tərəfindən təşkil edilmiş "Fransa demokratiyası naminə ittifaq" partiyası əsas yer tuturdu.
Müasir Fransada əhalinin ancaq 6%-i kənd təsərrüfatı ilə məşğul olur. Yaxşı təchiz edilmiş texnika və aqronomiya elminin nailiyyətlərinin tətbiqi sayəsində onlar əhalini kənd təsərrüfatı məhsulları ilə təmin edirdilər. Fermerlərin cəmi 10%-i iri korporasiyalarda birləşir, digər hissəsi ailə fermaları üsulu ilə işləyirdi. Kənd əhalisinin hamısı fermerdir. Əhalinin böyük əksəriyyəti şəhərlərdə yaşayır və işləyir. Fransa özünün elmi-texniki nailiyyətləri - müasir aviasiyası, itisürətli qatarları, birinci dərəcəli "Reno", "Sitroen", "Pejo" avtomobilləri, gəmi inşaatı və digərləri ilə fəxr edir.
2009-cu ilin okyabrında Sarkozi oğluna yardım etdiyinə görə qohumbazlılıqla ittiham olunub. Onun oğlu İohan Fransanın ən böyük biznez mərkəzi kimi tanınan EPAD-nın dövlət orqanının rəhbəri olmaq üçün cəhd göstərib.
30 iyul 2010-cu ildə Sarkozi yeni təhlükəsizlik siyasəti təklif etdi. Fransa xarici doğumlu vətəndaşların deportasiyası planını təstiqlədi. Parlamentin aşağı palatasının üzvləri, Milli Məclisin, və Sarkozinin pensiya islahatları qarşısında kütləvi tətillərin və nümayişlərin kölgəsində 294 səsdən 239-u toplandıqdan sonra tədbirlər həyata keçirildi. Hüquqi vətəndaşlıq qazanmış və kimlər ki polis və digər rəsmi şəxlərə qarşı şiddəli, zorakı cinayətlərə görə məhkum olunub, onlar Fransa vətəndaşlığından məhrum ola bilər. Bundan əlavə təklif olunan siyasətdə polisə oğurluq, təcavüzkar dilənçilik, qeyri-qanuni torpaq işğalı cəzası ilə Fransa və digər Avropa ölkələrindən gələnlər də daxil olmaqla xarici vətəndaşlara qarşı tətbiq edilməsinə icazə verirdi. Sarkozi BMT və Aİ-ni, eləcədə höküməti qeyri-qanuni Roman qaçqınları kamplarına, onların toplanılmasına və Ruminya və Bolqarıstana deportasiyasına görə qınağa çəkdi. Fransız qanun layihəsi özəlliklə Romanlara qarşı deyildir. Amma tənqidçilər və siyası opponentlər onların köçürülməsini tələb edirlər. Qanun layihəsinin memarı Xarici işlər naziri Erik Besson bir sıra Avropa ölkələrin nümayəndələrini Avropa İmmiqrasiya Siyasətinin binasında böyük “İlk Addım” – a çağırdı.
Sarkozi şiddətli şəhər iğtişaşları sonrasında iyul ayında qanun və qaydaları elan etdi. Lakin, bu siyasət tənqid olundu. ABŞ The New York Times qəzeti tərəfindən “Sarkozinin siyasi opponentləri” başlığı ilə, Sosialist Partiyasının lideri Marin Obri və Fransa hüquq mütəxəssisləri, eləcə də, Fransa Konstitusiya Şurasının keçmiş üzvü Robert Badinter tərəfindən tənqid olunub və belə bir siyasətin konstitusiyaya zidd olacağını bildirmişlər.
2010-cu ildə Yale və Kolumbiya universitetlərinin təhsili Fransanı ekologiya və ətraf mühitin mühafizəsi ilə bağlı G20-nin ən hörmətli ölkələri arasında sıralayıb. 27 fevral 2011-ci il Sarkozi prezidentliyi dövründə X hökümət dəyişikliyini etdi.
3 iyul 2012-ci ildə Fransız polisi Sarkozinin yaşayış mənzilinə basqın təyin etdi və qeyri-qanuni siyasi kampaniya maliyyələşdirilməsinə Sarkozinin də qarışdığı irəli sürülərək istintaqa cəlb olunur və soruşturma aparılır.
1 iyul 2014-cü ildə Sarkozi Monakoda polis tərəfindən sorğulanmaq üzrə nəzarətə alındı və 30 iyul apellyasiya instansiyası məhkəməsinə sorğu-sual üçün ən yüksək rütbəli hakimlərdən olan Jilber Aziber tərəfindən çağırılıb. Belə bir şey ilk dəfə olurdu ki, keçmiş Fransa prezidenti polis nəzarətində tutulurdu. 15 saat sonra Sarkozi 2 iyul tarixindən isə “peşə işində sirrin ötürülməsi”nə, “fəal korrupsiya”ya, “vəzifədən sui-istifadə”yə görə artıq rəsmi polis nəzarətinə alınmışdır. Sarkozi ilə birlikdə onun vəkili Tieri Erzog da rəsmi nəzarət altına alındı. Hər iki ittihamlar bütünlükdə 10 illik həbs cəzasına bərabər idi. Onun sələfi Jak Şirak da Parisin bələdiyyə başçısı olduğu zamanlarda vəzifəsindən sui-istifadə və maliyyə mənimsənilməsinə görə 2011-ci il 15 dekabr tarixindən 2 il müddətinə həbs olundu.
Liviya
Nikola Sarkozi 2011-ci il Parisdə E-G8 forumuna müraciət etdi. 2007-ci ildə Müəmmar Qəddafinin Fransaya rəsmi səfəri prezidentə qarşı etiraz dalğasına səbəb olmuşdu. 2011-ci ildə bir-birini izləyən Tunis və Misirdəki çıxışlardan sonra filosof Bernard-Henri Levi prezidenti razı salaraq Qəddafı güclərinə qarşı əməliyyata başladılar. Sarkozi hətta Qəddafinin istefasını tələb edirdi. Bunların nəticəsi kimi daha sonra Liviyada vətəndaş müharibəsi oldu. 10 mart 2011-ci ildə Nikola Sarkozi Elize Palasda qarşılandı və buraya onunla görüşmək üçün filosof Bernadr-Henri Levinin vasitəçiliyi ilə Liviya Milli Keçid Şurasının (NTC) üç emissarları gətirildi. Sarkozi onlara söz verdiki Qəddafinin təyyarələri yerləşdirdiyi yer uçuşa qadağan edilmiş bölgə olacaq. O, hətta Fransız ordusunun onlara yardım edəcəyinə dair də söz verdi.
17 mart 2011-ci ildə Fransanın istəyi üzərinə Birləşmiş Millətlərin Təhlükəsizlik şöbəsinin 1973-cü ildə qəbul etdiyi qətnaməyə əsasən Liviya hava zonasında uçuşa icazə verilməyəcəyi və ölkənin əhalisini qorumaq üçün hər cür zərüri tədbirlərin görüləcəyi təsdiq olundu. 19 mart 2011-ci ildə Sarkozi rəsmən özü Liviyaya qarşı hərbi müdaxilənin başlandığını bildirdi. Fransız siyasi elitasının və ictimaiyyətinin böyük əksəriyyəti Nikola Sarkozinin bu tədbirlərini müsbət qiymətləndirdi. Sarkozinin gördüyü bu tədbirlər 2017-ci il Prezident seçkilərində iştirak edərək kürsü üçün rəqabət aparacağının işarəsidir. “La Conquête”- Fəth bioqrafik filmi Sazkozinin Şirak və Vilepin ilə səmimi portretini və yüksəlişini təsvir edirdi. Bu 2011-ci il Kan (Cannes) film festivalında nümayiş etdirildi.
Orta Şərq
5 yanvar 2009-cu ildə Sarkozi Qəzza Şəridin atəşkəsi üçün çağırışlar edir. Sarkozi tərəfindən bir plan təklif edilmişdir. Bu sırada isə Misirin keçmiş prezidenti Hüsnü Mübarək Qəzzaya yardımların çatdırılmasına davam etdirilməsini nəzərdə tuturdu. İsrail üçün vacib məsələ isə Həmasın Misir sərhədindən Qəzzaya qaçaqmalçılıqla roketlərin daşınmasıdır. Sarkozinin planına əsasən hərbi əməliyyatlar hər tərəfli dayandırılmalı idi. ABŞ-in Xarici İşlər Naziri Kondolezza Rays Sarkozinin planını alqışlayaraq “buna dözə bilər ki, real və təhlükəsiz atəşkəs yaransın".
2012-ci il Prezident seçkiləri
Sarkozi prezident seçkilərinin ilk turuna qatılmağa haqq qazanmış 10 namizəddən biri idi. Sosialist Partiyasından olan Fransua Olland səsvermənin ilk turunda birinci, Sarkozi isə ikinci ən çox səsi topladı və bunulada hər ikisi 5-6 may səsverməsinə, səsvermənin ikinci turuna qaldılar. Nəticədə də 48.38% - səs Sarkozi, 51.62% - səs Fransua Olland topladı. Fransua Olland Fransa prezidenti seçildi. Sarkozi isə məğlubiyyətininn ardından çıxışında Fransua Ollandı qələbə münasibəti ilə təbrik etdi və öz ofisindən 8 may Qələbə günündə iştirak etmək üçün xələfini dəvət etdi. Onun Fransa Prezidenti kimi fəaliyyət göstərdiyi son gün 15 may oldu. 19 sentyabr 2014-cü ildə isə Sarkozi siyasətə qayıtdığını və UMP partiyasının yenidən sədri olmaq üçün namizəd olacağını bildirib.
== Xarici keçidlər ==
| |||