21:02, 1 yanvar 2015 tarixindəki versiya redaktə 185.30.88.61 (müzakirə) →‎Əbubəkrin Siddiq olması barəsində əhli-sünnətin nəql etdiyi hədisin etibarı ← Əvvəlki redaktə		22:24, 2 yanvar 2015 tarixindəki versiya redaktə əvvəlki halına qaytar Turk oğlan (müzakirə \| töhfələr) 9.185 redaktə kRedaktənin izahı yoxdur Sonrakı redaktə →
Sətir 82: {{Sitatın əvvəli}} ~~Uca Allah buyurur:~~ حدثنا عبد العزيز بن عبد الله: حدثني إبراهيم بن سعد، عن صالح، عن ابن شهاب، عن عبيد الله بن عبد الله بن عتبة بن مسعود، عن ابن عباس قال: «[Ey möminlər!] Əgər siz Peyğəmbərə kömək etməsəniz, Allah ona kömək göstərmiş olar. Necə ki, kafirlər onu [Məkkədən] iki nəfərdən biri [ikinin ikincisi] olaraq çıxartdıqları, hər ikisi mağarada olduğu və öz dostuna [Əbu Bəkrə]: "Qəm yemə, Allah bizimlədir!" – dediyi zaman göstərmişdi. O vaxt Allah ona [Peyğəmbərə və ya Əbu Bəkrə] bir rahatlıq nazil etmiş, onu sizin görmədiyiniz [mələklərdən ibarət] əsgərlərlə müdafiə etmiş, kafirlərin sözünü alçaltmışdı. Yalnız Allahın sözü [kəlmeyi-şəhadət] ucadır. Allah yenilməz qüvvət və hikmət sahibidir» ثم إنه بلغني قائل منكم يقول: والله لو قد مات عمر بايعت فلاناً، فلا يغترَّنَّ امرؤ أن يقول: إنما كانت بيعة أبي بكر فلتة وتمَّت، ألا وإنها قد كانت كذلك، ولكن الله وقى شرَّها، Mənə Əbdüləziz ibn Abdullah danışdı dedi ki : İbrahim ibn Sədan mənə Salihdən, o ibni Şihabdan, o Ubeydullah ibn Abdullah ibn Ütbə ibn Məsuddan, o da ibn Abbasdan belə rəvayət etdi : Ömər dedi ki : Sonra bu da var ki, içimizdən bir sözçü çıxıb : "Vallahi Ömər ölərsə, mən filan kimsəyə beyət edərəm" deməkdədir. Əsla heç bir kimsə onun "Əbu Bəkirə edilən beyət ancaq fitnədir, birdənbirə olmuşdur və tamamlanmışdır" deməsiylə aldanmasın ! Həqiqətən elədir ancaq. Allah, o işin şərrindən ümməti qorumuşdur.<ref>[http://hadith.al-islam.com/Page.aspx?pageid=192&BookID=24&PID=6547 Buxari, “əs-Səhih”, Kitabul Muharabin, 16-cı bab, hədis 6442]</ref> ~~<ref> ət-Tövbə, 40. </ref>~~ Bu ayədə zikr olunan Peyğəmbər (sallallahu aleyhi və səlləm) dostunun Əbu Bəkr olmasında ibn Cərir ət-Tabəri, İbn Kəsir, əs-Suyuti, əl-Buxari, Müslim və digər islam alimləri həmrəydirlər. {{Sitatın sonu}} Sətir 93 ⟶ 92: {{Sitatın əvvəli}} “Peyğəmbərin (s) vəfatından sonra Əbubəkir dedi: “Mən Peyğəmbərin (s) canişiniyəm.” Siz iki nəfər (Abbas və Əli (ə)) gəldiniz. Sən qardaşın oğlundan mirasını tələb edirdin. O da xanımının atasından qalan mirasını istəyirdi. Əbubəkir dedi: “Peyğəmbər (s) buyurub: Biz irs qoymuruq, qoyduqlarımız sədəqədir.” Siz onu yalancı, günahkar, hiləgər( və ya vəfasız ) və xain kimi gördünüz ( bildiniz ) . Halbuki Allah bilir o, düzdanışan, pəhrizkar ( dindar), saf inanc sahibi və haqqa tabe olandır. Əbubəkir öldükdən sonra mən Peyğəmbərin (s) və Əbubəkirin canişini oldum. Siz ikiniz məni də yalançı, günahkar, hiləgər ( və ya vəfasız ) və xəyanətkar gördünüz ( bildiniz ) .”<ref>[http://library.islamweb.net/hadith/display_hbook.php?bk_no=158&pid=41418&hid=3308 Müslim, "Səhihi Müslim", "Cihad və Siyər kitabı", "Babu Hukmil-fəyi", səh. 1378-1379, hədis 1757]</ref> ~~Uca Allah buyurur:~~ «Əgər Peyğəmbərə qarşı bir-birinizə kömək etsəniz, (bilin ki) Allah onun hamisi, Cəbrail, əməlisaleh möminlər və bunlardan sonra (bütün) mələklər də onun köməkçiləridir!.”<ref> ət-Təhrim, 4.</ref> İbn Abbas (radiyallahu anhumə) ibn Məsud (radiyallahu anhu) İbn Ömər (radiyallahu anhumə) və s. səhabələr bu ayədəki əməlisaleh möminlərin Əbu Bəkr (radiyallahu anhu) Ömər (radiyallahu anhu) Osman (radiyallahu anhu) Əli (radiyallahu anhu) və s. olduqlarını təfsir etmişlər. <ref> «Təfsir ibn Kəsir», 4/500. </ref> {{Sitatın sonu}} == Əbubəkrin Siddiq olması barəsində əhli-sünnətin nəql etdiyi ~~hədislər~~hədisin etibarı ==▼ ~~{{Sitatın əvvəli}}~~ Əhli-sünnət İbn Abbasdan Peyğəmbərin belə dediyini nəql etmişlər: {{Rtl}} ~~Uca Allah buyurur:~~ '''لَا اِلـٰهَ اِلاَّ اللهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ، اَبُو بَکْرٍ الصِّدِّیقُ، عُمَرُ الْفَارُوقُ، عُثْمَانُ ذُو النُّورَیْنِ''' {{-Rtl}} «Allahdan qorxub pis əməllərdən çəkinən isə ondan (atəşdən) uzaqlaşdırılar. O kimsə ki, malını (Allah yolunda) verib (günahlardan) təmizlənər. O şəxsin boynunda heç kəsin bir minnəti yoxdur ki, onun əvəzi verilsin. O ancaq ən Uca olan Rəbbinin rizasını qazanmaq üçün belə edər. And olsun ki, o (öz Rəbbinin cənnətdə ona verəcəyi nemətlərə görə) razı olacaqdır» <ref> əl-Leyl, 17-21. </ref> '''“Elə bir ağac yoxdur ki, onun hər bir yarpağının üzərində “La ilahə illəllah, Məhəmmədun rəsulullah, Əbubəkr Siddiq, Ömər Faruq və Osman Zun-nureyn yazılmamış olsun. ”''' ~~Əksər təfsir alimlərinin rəyinə görə bu ayələr Əbu Bəkrə (radiyallahu anhu) görə nazil olub və bütün möminlərə aid edilir <ref> «Təfsir ibn Kəsir», 4/762. </ref>~~ :Bu hədis Əli ibn Cəmil Rəqqinin düzəltdiyi saxta hədislərdəndir. Təbəranı onu nəql edərək yazır: “Bu hədis saxtadır. Əli ibn Cəmil həddindən artıq özündən hədis uyduran adamdır. Bu hədisi yalnız o nəql etmiş, Məruf ibn Əbi Məruf Bəlxi və Əziz ibn Əmr Xorasani – o da saxta hədis düzəldən bir adam olmuşdur – də bunu ondan oğurlamışlar.”<ref>“Əl-mu`cəmul-kəbir”, 11-ci cild, səh. 64, hədis: 11093.</ref> Əbu Nəim İsfahani bu hədisi Əli ibn Cəmil Vəzzanın vasitəsilə nəql etmişdir.<ref>“Hilyətul-ovliya”, 3-cü cild, səh. 304, nömrə: 249. </ref> ~~{{Sitatın sonu}}~~ :Həmçinin Xəttəli “Əd-dibac” kitabında onu Əbdul-əziz ibn Əmr Xorasının vasitəsilə nəql edir ki, Zəhəbinin dediyinə görə, onda cəhalət vardır, rəvayət batildir və onu batil edən də Əbdul-Əzizdir.<ref>“Mizanul-e`tidal”, 2-ci cild, səh. 633, nömrə: 5120. </ref> ▲== Əbubəkrin Siddiq olması barəsində əhli-sünnətin nəql etdiyi hədislər == İbn Udey də onu Məruf Bəlxinin vasitəsilə nəql edəndən sonra deyir: “Bu Məruf tanınmaz şəxsdir, bəlkə də onu Əli ibn Cəmildən oğurlamışdır.”<ref>“Əl-kamilu fi zuəfair-rical”, 6-cı cild, səh. 325, nömrə: 1806. Əbu Səid əl-Xudri (radiyallahu anhu) rəvayət edir ki, «Peyğəmbər (sallallahu aleyhi və səlləm) səhabələrə xitab edib dedi: "Həqiqətən, mənə ən yaxın yoldaş və mal-dövləti ilə ən çox qayğı göstərən Əbu Bəkrdir. Rəbbimdən qeyrisini sevmiş olsaydım, (ifrata varmaqla) Əbu Bəkri sevərdim. Lakin, o mənim müsəlman qardaşımdır. Elə isə, məscidə açılan Əbu Bəkrin qapısından başqa bütün qapıları bağlayın!"» <ref> «Səhihu-l-Buxari», 7/15, 3654-cü hədis. </ref> </ref> :Zəhəbi də “Mizanul-etidal” kitabından<ref>“Mizanul-e`tidal”, 4-cü cild, səh. 145, nömrə: 8660. Cubeyr bin Mut‘im (radiyallahu anhu) rəvayət edir ki, «Peyğəmbər (sallallahu aleyhi və səlləm) onun yanına gələn qadına qayıdıb, bir müddət sonra gəlməyini bildirir. Qadın: "Səni tapa bilməsəm necə?" – deyə soruşduqda, o (sallallahu aleyhi və səlləm) dedi: "Məni tapmasan, Əbu Bəkrin yanına get!" <ref> «Səhihu-l-Buxari», 7/22, 3659-cu hədis. </ref> </ref> yazır: “Bu hədis saxta və cə’lidir, Əli ibn Cəmil tərəfindən məşhurlaşmışdır. Əbul-Qasim Bəşran da “Əmali” kitabında onu Məhəmməd ibn Əbd ibn Amir Səmərqəndinin vasitəsilə nəql etmişdir. Qeyd etmək lazımdır ki, o, çox yalançı bir adam və həddindən artıq hədis düzəldən şəxs idi.”<ref>“Əl-kamilu fi zuəfair-rical”, 5-ci cild, səh. 371, nömrə: 1534.</ref> :İbn Udey yazır: “O elə hədisləri nəql edirdi ki, onlara tabe olmaq mümkün deyildir.”<ref>“Əl-kamilu fi zuəfair-rical”, 5-ci cild, səh. 371, nömrə: 1534.</ref> Əbu Hüreyrə (radiyallahu anhu) rəvayət edir ki, «Peyğəmbərdən (sallallahu aleyhi və səlləm) eşitdim, o dedi: "Hər kəs Allah üçün saleh əməl edərsə, cənnət qapılarından (cənnətə) dəvət olunar: namaz əhli namaz qapısından, cihad əhli cihad qapısından, sədəqə əhli sədəqə qapısından və oruc əhli Rəyyan adlı oruc qapısından cənnətə dəvət olunar". Bunu eşidən Əbu Bəkr (radiyallahu anhu) dedi: "Ey Allahın elçisi! O qapıların hamısından dəvət olunan olacaqmı?" Allahın elçisi (sallallahu aleyhi və səlləm): "Bəli, və mən istəyirəm ki, sən onlardan olasan, ey Əbu Bəkr!" – deyə cavab verdi» <ref> «Səhihu-l-Buxari», 7/23, 3666-cı hədis. </ref> :Xətib Bəğdadi də Hüseyn ibn İbrahim Ehtiyatinin vasitəsilə Əli ibn Cəmil Vəzzadan nəql etmişdir.<ref>“Tarixu Bəğdad”, 5-ci cild, səh. 4 və 7-ci cild, səh. 337. </ref> Aişə (radiyallahu anhə) rəvayət edir ki, «Peyğəmbər (sallallahu aleyhi və səlləm) vəfat etdikdə Əbu Bəkr (radiyallahu anhu) Sunhda16 idi. Ömər (radiyallahu anhu) səhabələrə xitab edib dedi: "Allaha and olsun ki, Peyğəmbər (sallallahu aleyhi və səlləm) ölməyib, Allah onu qaytaracaq. Bu vaxt Əbu Bəkr (radiyallahu anhu) gəldi, onun üzünü açıb öpdü və dedi: "Atam-anamsan sən17, sağlığında da, öləndən sonra da səndən gözəl iy gəlir. Nəfsim əlində olan Allaha and olsun ki, O sənə ölümü iki dəfə daddırmaz". Sonra Ömərə (radiyallahu anhu) oturmağı əmr etdi və üzünü səhabələrə tutub, Allahı həmd-səna etdikdən sonra dedi: "Kim Məhəmmədə ibadət edirdisə, bilsin ki, artıq o vəfat etmişdir. Kim Allaha ibadət edirsə, bilsin ki, Allah əbədi və ölməzdir. :Zəhəbi hədisi bu yolla zikr etdikdən sonra yazır: "Bu hədis batildir və onda müttəhim olunan Hüseyn Ehtiyatidir."<ref>“Mizanul-e`tidal”, 1-ci cild, səh. 540, nömrə: 2018. </ref> Başqa bir yerdə yazır ki, bu hədis batildir.<ref>“Mizanul-e`tidal”, 4-cü cild, səh. 146, nömrə: 8660. ~~"(Ya Peyğəmbər!) Şübhəsiz ki, sən də öləcəksən, onlar da öləcəklər" «əz-Zumər» surəsi, 30.~~ </ref> :Habelə İbn Kəsir onu “Əl-bidayətu vən-nihayə” kitabında Təbəraninin vasitəsilə nəql edəndən sonra demişdir: “Bu hədis zəifdir, çünki, onun sənədində elə adamlar vardır ki, onların barəsində münaqişəli məsələ çoxdur və inkardan xali deyildir.”<ref> "Məhəmməd ancaq bir elçidir. Ondan əvvəl də elçilər gəlib-getmişlər. Əgər o ölsə və ya öldürülsə, siz gerimi dönəcəksiniz? Halbuki, geri dönən şəxs Allaha heç bir zərər yetirməz. Lakin Allah şükr edənlərə mükafat verər". «Ali İmran» surəsi, 144. “Əl-bidayətu vən-nihayə”, 7-ci cild, səh. 230. Əli Əsgər Rizvani, “İmamşünaslıq və şübhələrə cavab”, (2), səh. 434.</ref> ~~Bu ayələri oxuduqdan sonra səhabələr ağladı» <ref> «Səhihu-l-Buxari», 7/23, 3667, 3668-ci hədislər. </ref>~~ Əli (radiyallahu anhu) demişdir: «Əbu Bəkrə, Ömərə, Osmana beyət gətirmiş adamlar, onlara beyət gətirdikləri məsələdə mənə də beyət gətirmişlər. Onlarda qayda belə idi ki, orada iştirak edən adam özü istəyəni seçə bilməz, o zaman orada olmayan isə seçilmiş adamı rədd edə bilməzdi. Yalnız mühacirlərin və ənsarların şurası bir adam haqqında eyni fikirdə olub, onu imam adlandıranda, Allahın bu işə razılığı əlaməti sayılardı. Əgər bir nəfər tənə edərək və ya bidətlə onların işindən özünü kənara çəksəydi, onu fikrindən daşındırardılar. Etiraz etsəydi, möminlərin yolu ilə getmədiyi üçün ona qarşı üsyan edərdilər və Allah da ona layiq olduğunu verərdi». <ref> «Nəhcu-l-Bəlağə», səh:366-367 (tərcümədə səh.298, Tehran çapı, 1995)</ref> Əli (radiyallahu anhu) demişdir: «Mən Məhəmməd peyğəmbərin (sallallahu aleyhi və səlləm) əshabını gördüm. İçinizdə onlara bənzər bir adam belə görmürəm. Onlar saçları dağılmış, toz-torpağa bulanmış bir halda sabahı açar, gecələrini namazla keçirərdilər. Kimi alnını torpağa sürtərdi, kimi üzünü, qiyaməti xatırlayanda köz kimi yanardılar. Alınları səcdə etməkdən keçinin dizlərinə dönmüş, qabıq bağlamışdı. Allahı yada salanda əzab qorxusundan, savab ümidindən göz yaşı tökərdilər. Hətta elə ağlayardılar ki, yaxaları islanar və yelin əsdirdiyi ağac kimi titrəyərdilər». <ref> «Nəhcu-l-Bəlağə», səh:143 (tərcümədə səh.257, Tehran çapı, 1995). </ref> == Mənbə ==

Əbu Bəkr: Redaktələr arasındakı fərq