Xətib Təbrizi: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 17:
 
== Həyatı ==
Dahi [[Azərbaycan]] alimi, ədəbiyyatşünas, dilçi, şair və şərh ustası, ərəb alimlərinin "ədəbiyyat, qrammatika və leksikoqrafiya elmlərinin başçısı", "müdrik şeyx, ərəb elmlərinin rəhbəri, əbədiyyatşünaslığın bayraqdarı, hikmət qaynağı", "bütün ədəbiyyatşünasların rəhbəri" adlandırdığı, habelə akademik [[Həmid Araslı]] tərəfindən "XI əsrdə [[Azərbaycan türkləri]]nin yetirdiyi ən böyük şəxsiyyət"- deyə yüksək qiymətləndirilən Yəhya bin Əli Xətib Təbrizi [[1030]]-cu ildə [[Təbriz]] şəhərində doğulmuşdur. Onun uşaqlıq və yeniyetməlik illəri barədə heç nə məlum deyildeyildir. Bütün salnaməçilər Xətibin tərcümeyi-halını onun [[Suriya]]dakı [[Məərə ən-Nüman]] şəhərinə gəlməsindən sonra təsvir edirlər.
 
[[Əbü-l-Əla əl-Məərr]]i [[ərəb ədəbiyyatı]]nın ən məşhur simalarından biri, ərəb dilçiliyi və filologiyasının nəhəng bilicisi idi. Sonralar Xətib Təbrizi onun haqqında deyəcəkdi ki," [[ərəblər]]in dilində Əbü-l-Əlaya məlum olmayan bircə söz də yoxdur. Bu sözlər ona məxsusdur: "Bəşər cinsi iki qismə bölünür: bir qismində ağıl var, din yoxdur, o biri qismində din var, ağıl yoxdur." Alimin gözləri kor olsa da, o, fenomenal yaddaş sahibi idi. Xətib Təbrizi onun iri mətnləri yadda saxlamaq bacarığından bəhs edərkən belə bir hekayə danışır: "Nümanda (şəhər adı), Məərrə məscidində mən onun qarşısında oturub, ona (Əbül-Əlaya) kitab oxuyurdum. O (Xətib Təbrizi) dedi: "Mən iki il onun yanında qaldım. Bu müddət ərzində öz vətənimdən heç kəsi görməmişdim. Birdən namaz qılmaq üçün içəri girənlərin arasında bir qonşumu gördüm. Sevincdən halım dəyişdi. Əbül-Əla soruşdu: "Sənə nə oldu?" Mən dedim ki, iki ildir öz ölkəmdən heç kimlə rastlaşmamışam. İndi bir qonşumu gördüm. O dedi: "Get bir az onunla söhbət elə." Mən soruşdum: "Bəlkə dərsimi bitirim, sonra?" O dedi: "Dur, mən səni gözləyərəm." Mən ayağa qalxıb, qonşumla görüşdüm, onunla [[Azərbaycan türkcəsi]]ndə (azərbicidəcə) xeyli söhbət etdim. Sonra yerimə döndüm. Əbüləla soruşdu: "Siz hansı dildə danışırdınız?" Mən cavab verdim ki, biz [[Azərbaycan]] əhalisinin dilində danışırdıq. O dedi: "Mən (bu) dili bilmirəm. Ancaq sizin bütün danışdıqlarınızı təkrar edə bilərəm." Sonra o, bizim söhbətimizi sözbəsöz təkrar etdi. Qonşum təəccüblə söylədi: "O, anlamadığı şeyləri necə əzbərləyib?"
 
Salnaməçilər Əbül-Əlanın yanında təhsilini bitirdikdən sonra Xətibin müxtəlif Şərq ölkələrində dövrün ən məşhur alimlərinin yanında da biliyini artırdığını yazırlar. Profsssor [[M. Mahmudov]] göstərir ki, səyahətə çıxmazdan qabaq Xətib bir müddət öz vətəni [[Təbriz]]də yaşayıb. Bu, müəlliminin ölümündən sonra ([[1057]]-ci ildə), yaxud bir qədər əvvəl olmalı idi. Xətib [[Təbriz]]də çox qalmır. Oxumaq həvəsi onu yenə də [[Suriya]]ya çəkib aparır. O, burada tanınmış ərəb alimləri [[Əli Rəqqi]]dən, [[İbn Dahan]]dan, [[İbn Bürhan]]dan, [[Səlim Razi]]dən ilahiyyat, leksikoqrafiya və poetika dərsləri alır. [1064]]-cü ildə Xətib [[Dəməşq]]ə gəlir və burada onun tanınmış tarixçi [[Xətib Bağdadi]] ([[1002]]-[[1071]]) ilə dostluğu başlayır. Bağdadi onun üçün yalnız yaxşı müəllim və səmimi dost deyil, həm də zəngin bir hami olur.
 
Bir müddət sonra [[Misir]]ə yola düşən Təbrizi orada saray alimi [[Tahir ibn Babaşaz]]dan ərəb qrammatikasını öyrənir. [[10671066]]-ci il sentyabrın 22-də Şərqin mədəni həyatında əlamətdar bir hadisə baş verir. [[Bağdad]]da türk-səlcuq hakimlərinin vəsaiti hesabına məşhur vəzir [[Nizamülmülk]]ün şərəfinə "Nizamiyyə" adlandırılan və sonralar bütün Şərqdə şöhrət tapan mədrəsə açılır. Bu mədrəsə özündən əvvəlkilərdən yalnız həcmi və genişliyi, təchizatı, bütün Şərq ölkələrindən dəvət olunmuş alim və müəllimləri əhatə edən çoxsaylı kollektivi ilə deyil, həm də və başlıca olaraq, öz inzibati quruluşu etibarilə fərqlənərək, bizə məlum olan ilk dövlət universitetini xatırladır. Burada pedoqoq və tələbələr tamamilə dövlətin təminatında idilər. Tədris proqramları da ortodoksal müsəlmançılığın mövqelərini möhkəmləndirmək naminə yuxarıdan müəyyənləşdirilirdi. Buna baxmayaraq, burada tarix, ədəbiyyatşünaslıq, dilçilik, astronomiya, riyaziyyat və bir çox başqa dünyəvi elmlər də tədris olunurdu. Buna görə də həmin universitet ənMədrəsə müxtəlif elmlərin inkişafında mühüm rol oynamışdı. Buraya dəvət olunan kadrları səlcuq hakimləri özləri seçirdilər. Xətib Təbrizi "Nizamiyyə" mədrəsəsinin açılış günündən ömrünün sonuna qədər, təxminən 40 il burada filologiyanı tədris edir və mədrəsədəki məşhur kitabxananın təşkilatçısı və rəhbəri olurolmuşdu.
 
Həmin dövrdə [[Bağdad]]da sanki Şərqin bütün alimləri toplanmışdı və onlar arasında seçilməkdən ötrü kifayət qədər elmi nüfuz sahibi olmaq lazım idi. Mədrəsədə yeni-yeni kitablarla zənginləşən nəhəng kitabxanadan istifadə etmək hüququ qazanmış Xətib Təbrizi bu mədrəsənin öz əməkdaşlarının və buraya dəvət etdiyi alimlərin iştirakı ilə müzakirə və mühazirələr də təşkil edir. [[1109]]-cu ilin yanvarın 3-də, bazar günü böyük alimin ürəyi dayandı. Onun təntənəli dəfn mərasiminə bütün [[Bağdad]] yığışmışdı. Xətib Təbrizi [[Bağdad]]ın "Bab AbrazAraz" qəbristanlığında dəfn olunmuşdur.
 
== Yaradıcılığı ==