Pələng dərisi geymiş pəhləvan: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 36:
[[Şəkil:Mihály Zichy. The Knight in the Panther's Skin. 10.jpg|right|thumb|220px|Avtandil və Tarielin görüşü, Mixail Ziçinin illüstrasiyası.]]
Poemada hadisələr Gürcüstan ərazisindən uzaqlarda — Ərəbistan, Hindistan, Mülkizanzar, Qulanşaro və Qacetiyada baş verir. Qərhəmanlar ərəblərdən, hindlilərdən və başqa xalqlardandır. Əsərdə zahirən heç bir milli və ərazi məhdudluğu yoxdur.
[[Pənah Xəlilov]] "Pələng dərisi geymiş pəhləvan" əsərində əsasən, qəhrəmanlıq və cəngavərlik, dosta vəfa və təmənnasız kömək motivlərinin çox qüvvətli olduğunu vurğulamışdır. Vətənpərvərlik motivinə gəldikdə "Pələng dərisi geymiş pəhləvan" poeması ilə Şavteli və Çaxuradzenin qəsidələri arasında üzvi yaxınlığın olduğunu bildirir.<ref>P.Xəlilov — SSRİ xalqları ədəbiyyatı (iki cilddə). I c. Bakı: Maarif, 1966, səh 270-271</ref>
Poemanın əvvəlində ərəb padşahı Rostevan təsvir olunur. Taxt-tacını qızına verən bu hökmdarın bir çox vassalı vardır. Ən böyük vassalı cavan sərkərdə Avtandildir. Hökmdara — patronata tabe olan Avtandilin də öz vassalları vardır. Onun daha nüfuzlu vassalları isə özlərindən kiçik vassalları himayə edirlər. Onların arasında aşağıdan yuxarıya itaət və sədaqət olduğu kimi, yuxarıdan aşağıya da hamilik şərtdir.
Sətir 45 ⟶ 47:
Vəsiyyəti qurtarıram, budur sözüm, can təlaşda,<br/>Ulu şahım, gəzməliyəm səndən iraq dağda, daşda.<br/>Qəmgin olma, sezilməsin dərdü-aləm gözdə, qaşda,<br/>Xoşbəxt olun, qalib çıxın düşmənlərlə hər savaşda.''}}
Avtandil yola düşməzdən əvvəl özünün ən yaxın vassalı Şərməddini yanına çağırır. Şərməddinin sədaqət və məhəbbətindən razılıq edən Avtandil onu öz yerinə qoyduğnu bildirir və ömrünün axırına kimi Rostevana sadiq olmağı tapşırır:
{{cquote|''Bacardıqca öz şahına sədaqətlə eylə xidmət,<br/>Mehriban ol, əyilmə heç, ömrün boyu düz yolla get,<br/>Gözlə mənim kaşanəmi, sən orduma rəhbərlik et<br/>Bu vaxtadək diqqətlisən, göstər yenə hünər, diqqət.''}}
Bundan sonra özünün həyat tarixçəsini Avtandilə danışan Tarielin dili ilə müxtəlif Hindistan dövlət sistemindən söhbət açılır. Məlum olur ki, Hindistan yeddi vassallıqdan ibarətdir. Həmin vassallıqların tabe olduqları patronat Parsedandır. Parsedanın ən yaxın, ən böyük vassalı Sareddin, onun ölümündən sonra isə oğlu Tariel olmuşdur.
Tarielə rast gəlib onunla dostluq peymanı bağlayan Firidunun ölkəsində də mərkəzləşmiş feodal dövləti olmuşdur. Firidunun atası patronat, onun əmirləri isə vassal imişlər. Patronat öldükdən sonra Firidunu tanımaq istəməyən əmirləri onu ölkədən qovub, özlərini müstəqil elan etmişlər. Tariel Firidunun halına acımışdır. Dostlar köməkləşib Mülkizanzarda mərkəzləşmiş dövləti bərpa etmişlər.<ref>P.Xəlilov — SSRİ xalqları ədəbiyyatı (iki cilddə). I c. Bakı: Maarif, 1966, səh 272-273</ref>
== İstinadlar ==
| |||