Türklərdə oxçuluq: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
kRedaktənin izahı yoxdur |
kRedaktənin izahı yoxdur |
||
Sətir 10:
Türklər at üzərində irəli, geri və yanlara ox atma mövzusunda ustalaşmışdılar. Anna Komnena bu mövzu haqqında belə demişdir: "Bir Türk hücuma keçmişdirsə, düşmənini ox ataraq haqlar. Özü qovalanırsa, oxları sayəsində üstün gəlir. Atdığı ox uçaraq ata və ya atlıya batar. Ox çox güclü bir əllə dartılmışdırsa, gövdəni deşib keçər. Türklər həqiqətən çox usta oxçulardı". Dr. Paul E. Klopstegin 1929-ci ildə nümayiş etdirdiyi "Türk oxçuluğu və Mürəkkəb yay" adlı kitabında və Ralph Payne-Gallweyinin "Orta əsr və daha sonrakı dövrün Türk və digər Şərq oxları" adlı əsərlərində ifadə üzrə Türklərin minlərlə il əvvəl reallaşdırdıqları uzaqlıq rekordu uzun illər boyunca qırılmamışdır.
Arxeoloji tədqiqatlardan, yazılı və şifahi qaynaqlardan əldə edilən məlumatlar, oxçuluq ənənəsinin nəsildən nəslə ötürülən təcrübələrini və təlimlərini göstərmişdir. Xüsusilə dövrün qonşu xalqlarının yazılı qaynaqları və mədəni tarixin ən erkən qeydləri, bu təcrübə və təlimlərin folklor formu içində istifadə edildiyini göstərmişdir. Bu məlumatlara əlavə olaraq simvollarla əlaqəli şəkillərin olduğu bəzi erkən yazı sistemi formaları da günümüzə qədər çatmışdır.
==Vəsaitlər və texnolgiya==
Divani lüğətin-Türk kimi qaynaqlar və köhnə kitabələrdə Türklər tərəfindən istifadə edilən döyüş vəsaitləri və anlayışlarından bəziləri bunlardır: "At, ox, yay, qılınc, büktə, xəncər, keş, qurman, oxluq, qın (qılınc və bıçaq qabı), qalxan, süngü, mizraq, cida, nizə, çomaq (toppuz növü), süngü, tuğ, kəmənd, kargu (atəş qülləsi), köbrügə (baraban), yarıq, cövşən (zireh), yosuq, dəbilqə, küpə-yarıq (bədəni əhatə edən zireh).
Uyğurlar yay kirişlərini at tükündən düzəldirdilər. Ayrıca qaya şəkillərində və Orkun Vadisindəki Bilgə Xaqan və Kül Təgin abidə məzarlıqlarında reallaşdırılan qazıntılarda fərqli ölçü və xüsusiyyətlərdə ox ucları tapılmışdır. Türk tarixində oxlar yalnız döyüş aləti olaraq deyil, eyni zamanda simvolik mənalarda da istifadə edilmişdir. Hakimiyyət simvolu olduğu kimi eyni zamanda rəsmi sənədlərin bal mumuyla birlikdə damgalanmasında da istifadə edilmişlər. Bunlar xüsusilə qızıl, gümüş, mis və dəmir mədənlərində tətbiq edilmişdir. Yaya sarılan sırmaya "toz", oxun ucundakı dəmir parçaya "temren", oxun arxasındakı tüyeysə "yule" ya da "yelek" deyilmişdir. Yayların daşınması üçün bir qab tapılmamışdır, ümumiyyətlə qola və ya çiyinə asılaraq daşınmışdır, ancaq oxların daşınması üçün xüsusi olaraq hazırlanmış və bəzənmiş örtüklər istehsal edilmişdir.
==Mete xan dövrü==
Metenin düşmənin psixologiyasını pozan və istiqamət təyinində də təsiri olan islıklı oxlar istifadə ifadə edilmişdir. Daha sonra bir çox köçəri qövmün istifadə etdiyi bu "çavuş oxu" adı verilən islıklı oxun icadçısının Mete olduğu qəbul edilir. Mete Xan atasının əmrinə verdiyi 10.000 atlı döyüşçünü bu oxlarla təchiz etmiş və öyrətmişdir. Çin qaynaqlarına görə Mete xan əgər oxunu bir istiqamətə yönəltirsə, əmrindəki əsgərlərin hamısı aldıqları təlimlə o hədəfə ox ataraq dərhal yox edərdi. Bir gün oxunu ən sevdiyi atına çevirdi. Əsgərlərindən bəziləri tərəddüd etdi. Bunun üzərinə oxunu sırayla tərəddüd edənlərin üzərinə çevirdi. Atına ox atmaqda tərəddüd edən əsgərlərinin hamısı atılan oxlarla öldürüldü. Beləcə kiçiklikdən bəri oynadığı oxunu hədəfə çevirmə oyunu əmrlərinin müzakirə olunmadığını da qazandı. Bir gün əmrində dəmir intizamı ilə yetişdirdiyi 10 min əsgər varkən oxunu ova çıxan atasının üzərinə çevirdiyində əsgərlərindən heç biri tərəddüd etməmişdir.
==İstinadlar==
| |||