Bohemiya krallığı: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
CommonsDelinker tərəfindən Image:Flag_of_Czechoslovakia.svg fayl Image:Flag_of_the_Czech_Republic.svg faylla dəyişdirilir. Səbəbi: Duplicate: Exact or scaled-down duplicate: [[:com
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 77:
Slavyanların sonrakı axını Şərqə – Karpat ətəyinə, Dunayın aşağı sahillərindəki ərazilərə doğru istiqamətlənmişdi. Onlar əsasən Avropanın mərkəzi və cənub hissələrində – Visla ilə Dnepr çayları arasında məskunlaşmışdılar. Artıq bu zaman keltlər həmin ərazilərin böyük bir hissəsini tərk etmişdilər. Onların Dunayın şimal hissəsinə ilk gəlişi IV əsrin sonu, V əsrin əvvəllərinə təsadüf edir. Ümumiyyətlə, slavyanların yeni ərazilərə köçürülməsi bir qayda olaraq imperatorların razılığı ilə sülh şəraitində keçmişdir. IV-VII əsrlərdə slavyanlar Frakiyadan Adrianopola, Makedoniyadan Soluna, Albaniyadan Fessaliya və Li­vadiyaya qədər böyük bir ərazidə məskunlaşmışdılar. Mərkəzi Avropada Odra ilə Dnepr arasında yaşayan slavyan tayfaları da bu köçə qoşuldular. VI əs­rin I yarısında lanqobardlar hələ də Morava ərazisində qalmaqda idilər. Bununla belə Bohemiya ərazisində məskunlaşmış markomanların qalıqları digər german tayfaları ilə birgə Dunaya doğru çəkilərək Bavar tayfasının yaranmasında iştirak etdilər.
 
434-cü ildə [[AtillaAttila]] Hun sərhədinə gələn elçiləri Dunay ilə Morava çaylarının birləşdiyi yerdə qarşılayaraq sülh bağladı. Bu sülh tarixdə Konstantsa adı ilə məşhurdur. Sülhün şərtlərinə görə, Bizans Hun hakimiyyəti altında olan qövmlərlə (bunların çoxu german və slavyan tayfaları idi) görüşməməli, hunlardan qaçıb Bizansa sığınanları geri qaytarmalı, həmçinin hunlara ödədiyi illik vergi 700 librə olmalı idi <ref>Özdək R. Türkün qızıl kitabı. B., 1992.səh. 75.</ref> Bizansın bu ağır şərtləri qəbul etmək­dən başqa çarəsi yox idi.
 
Əgər nəzərə alsaq ki, hunlar Avropanın böyük bir hissəsinə nəzarət edirdilər və bu səbəbdən də işçi qüvvəsinə hədsiz ehtiyac yaranmışdı, onda bu ərazilərdə slavyanların yerləşdirilməsi səbəbi aydınlaşar. Məhz o dövrdə hun türkləri ilə slavyanların geniş təmasları yaranır.
Sətir 85:
Slavyanların da daxil olduğu Hun imperiyası müxtəlif tayfaları özündə birləşdirirdi. Onların arasında german tayfalarını, eləcə də indiki Çexiyanın əvvəlki sahibləri olan markomanları və kvadları, slavyanları, türk tayfalarını göstərmək olar. Hunlar onların təzyiqindən qaçan tayfaların Romanın hakimiyyəti altında birləşərək yeni bir güc yaratmalarına mane olmaq üçün öz yürüşünü davam etdirərək Dunay sahillərindəki qalaları aldılar. Bundan sonra nə Şərqi, nə də Qərbi Roma onunla savaşmağa qadir deyildilər. Böyük hun sərkərdəsi Attila artıq "Dünyanın hakimi" sayılırdı.
 
Lakin 453-cü ildə hunların başçısı, bütün Avropanı, eləcə də Roma papasını diz çökdürən, türklərin ulu babası AtillaAttila gözlənilmədən ölür. Belə ki, Roma səfərindən qayıdandan sonra Attila İldiko adlı gözəl bir şahzadə ilə evlənir, lakin toy gecəsi o daxili qanaxmadan ölür. Onu da qeyd edək ki, Attilanın qardaşı Buda da bu xəstəlikdən ölmüşdür. Attilanın ölümü nəinki türk dünyasını sarsıdır, həm də bütün xristian aləmində silinməz iz buraxır.
 
Başsız qalan hunlar tutduqları ucsuz-bucaqsız Avropa torpaqlarından, o cümlədən, qədim Bohemiyadan geri çəkilməyə qərar verdilər. Bu isə öz növbəsində slavyanların həmin torpaqlara sahib çıxması üçün münbit şərait yaratdı. Artıq V əsrin sonuna doğru Çexiya və Morava əraziləri slavyanlarla məskunlaşdırılmışdı (8, 60.). Beləliklə, çexlərin indiki Çexiyada yaşaması birbaşa şərqli hunların sayəsində mümkün olmuşdur.