Hörümçəklərin bir sıra xüsusiyyətləri vardır. Onlar aşağıdakılardır:
•* Hörümçək öz şikarını sancır və xeliserlərindəki zəhər vəzilərindən onun bədəninə xüsusi zəhər yeridir. Bu zəhər həm də həzm şirəsidir. Zəhər və həzm şirəsi onun daxili möhtəviyyatını mayeləşdirir. Hörümçək isə sonra həmin mayeni sorur. Maraqlıdır ki, hörümçək bərk maddəylə qidalana bilmir. Ona görə də hörümçək xaricində həzm gedə bilən yeganə canlıdır.
•* Bəzi hörümçəklər qurbağa, quş, kərtənkələ ilə qidalanırlar. Belə hörümçəklər [[Afrika]]da yaşayırlar və quşyeyən hörümçəklər adlanırlar.
•* Adətən hörümçək tor qurub xəlvət yerdə gizlənir. Tordan xəbərverici tel uzanır. Hörümçək telinin titrəyişi xəbərdarlıq sayılır. Hörümçək öz gizli yerindən çıxır və ovuna hücum edir. Ancaq o, xəbərdarlıq telinin hər bir titrəyişinə cavab vermir. Yalnız müəyyən təsirlərlə və amplitudalarla, həşəratların hörümçək toruna düşməsindən əmələ gələn titrəyişlərə cavab verir.
•* [[Yeni Qvineya]] adalarında yaşayan balıqçılar çox vaxt hörümçəyin zəhmətindən istifadə edirlər. Balıqçı bambukdan düzəltdiyi iri çərçivəni meşə cəngəlliyinə aparıb, ağacdan asır. Səhərə kimi hörümçək çərçivəyə sıx tor çəkir. Tor yırtıldıqda balıqçı onu yenidən meşəyə aparır. Hörümçək isə toru təzədən "təmir edir".
•* [[Fici]], [[Madaqaskar]] və basqa adaların sakinləri də hörümçəyin hazırladığı torlardan istifadə edirlər. Bu nazik torlar çox davamlı olur və iki [[kiloqram]]a kimi ağırlığa davam gətirir.
•* Ən hündür dağlarda (7500 m) yalnız hörümçəklər yaşayır. Onlar küləyin gətirdiyi [[qida]]larla qidalanır.