Məhəmməd Təpər: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
kRedaktənin izahı yoxdur |
kRedaktənin izahı yoxdur |
||
Sətir 39:
Məhəmməd Təpər bu yenilgidən sonra Məlik Səncərin yanına getdi. Cürcandan Damğana gələn iki qardaş buradan [[Rey]]ə hərəkət etdi; Börkiyaruq da Reyə doğru yola çıxdı. Zəfərin ardından Börkiyaruqa qatılanların sayı bir ara 100.000-ə çatdı. Ancaq daha sonra bəzi əmirlər Börkiyaruqdan ayrılmağa başladılar. Məhəmməd Təpər ilə Səncər yenidən toparlanmasına imkan vermədən Börkiyaruq üzərinə yürüdülər. Ümidsizliyə qapılan Börkiyaruq 5000 nəfərlik bir qüvvəylə 17 zilqadə 494-cü ([[13 sentyabr]] [[1101]]-ci) ildə [[Bağdad]]a daxil oldu. Məhəmməd Təpər və Səncər Börkiyaruqı təqib edərək on gün sonra Bağdada çatdılar. İyirmi gün Bağdadda qalan Məhəmməd Təpər və Səncərin xəlifənin dəstəyinə rəğmən Börkiyaruqun qüvvələrinə son zərbəni nədən endirə bilmədiyi bilinmir.<ref>İbn Cəvzi, əl-Müntəzəm, IX, müx.səhifələr.</ref>
Səncərin Xorasana dönməsinin ardından Bağdaddan ayrılan Məhəmməd Təpər ilə onu təqib edən Börkiyaruq Ruzravərdə qarşı-qarşıya gəldilər. Bəzi kiçik çarpışmalardan sonra tərəflər arasında andlaşma oldu (4 rəbiüləvvəl 495 / [[27 dekabr]] [[1101]]). Ölkə torpaqlarının rəsmən ikiyə bölündüyü bu andlaşmaya görə Börkiyaruq sultan, Məhəmməd Təpər məlik ünvanını alacaq, Məhəmməd Təpər ona buraxılan bölgələrdə üç növbət çaldıracaq və Sultan Börkiyaruqa ildə 1.300.000 dinar vergi ödəyəcəkdi. Ancaq bu andlaşma uzun sürmədi. Məhəmməd Təpər bir müddət sonra onu barış imzalamağa vadar edən əmirlərdən Bəsməli öldürtdü, Əmir Ay Təginin gözlərinə mil çəkdirdi. Ardından Reyə gedib beş növbət çaldıraraq sultanlığını elan etdi. Buna görə səfərə çıxan Börkiyaruq, Rey yaxınlarında cərəyan edən savaşda Məhəmməd Təpərı məğlub etdi (cəmaziyələvvəl 495 / [[mart]] [[1102]]). Məhəmməd Təpər az sayda tərəfdarıyla İsfahana qaçdı. Börkiyaruq tərəfindən mühasirə edilən Məhəmməd Təpər ərzaq sıxıntısı çəkməyə başlayınca 1050 süvariylə İsfahandan gizlicə ayrıldı. Məhəmməd Təpərın Savə istiqamətində getdiyini öyrənən Börkiyaruqa bağlı qüvvələr onu təqib etdi. Xoy qapısında meydana gələn savaşda (8 cəmaziyəlaxir 496 / [[19 mart]] [[1103]]) Əmir Ayazın 500 nəfərlik süvari birliyi Məhəmməd
İllərdən bəri davam edən iç savaşların dövləti yıxıb-yıpratdığını görən Börkiyaruq və Məhəmməd Təpər, Qazı Əbülməzəffər əl-Cürcani və Əbülfərəc əl-Həmədaninin də təşviqiylə barış bağlmağa qərar verdilər. Rəbiülaxir 497-ci (yanvar 1104-cü) ildə gerçəkləşdirilən andlaşmaya görə Sultan Börkiyaruq, Məhəmməd Təpərın beş növbət çaldırmasına müdaxilə etməyəcək, Məhəmməd Təpərın payına düşən şəhərlərdə Börkyaruq adına xütbə oxunmayacaq, aralarındakı yazışma vəzirlər vasitəsiylə aparılacaq, əsgərlər dilədikləri tərəfə keçə biləcəkdilər. Cibal, Fars, İsfahan, Rey, Həmədan, Xuzistan və Bağdad Börkiyaruqun; Azərbaycan, Diyarbəkir, əl-Cəzirə, Mosul, Suriyə və Hillə əmiri Sədəqə ibn Mənsurun idarəsindəki torpaqlar Məhəmməd Təpərın hakimiyətinə buraxılacaqdı. Ayrıca Börkyaruqtan sonra Məhəmməd Təpər sultan olacaq, Məlik Səncərin Mavəraünnəhr və Xorasandakı durumunda hər hansı bir dəyişiliklik edilməyəcəkdi; Səncər, Məhəmməd Təpəri qanuni tanımağa davam edəcəkdi. Bu andlaşma sayəsində Sultan Məlikşahın 485-ci (1092-ci) ildə ölümüylə başlayan taxt qovğaları sona çatmış olurdu.
| |||