Arnold Şönberq: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 18:
Bəstəkar açıq surətdə öz musiqisinin məğzini sonsuz pessimizm (mistika, naməlumun axtarışı, gerçəklikdən qaçmaq haqqında arzular, gələcək qarşısında qorxu) kimi qiymətləndirib. Bəzən Şönberqi “öz dövrünün xəstə övladı” kimi də adlandırdılar. X.Eysler deyirdi: “Şönberq XX əsin dahi bəstəkarıdır. Onun təsiri böyük olmuşdur. Musiqinin tarixi onsuz qeyri-mümkündür. Əlbəttə bu burjuaziyanın süqutu və qürubudur ”.
A.Şönberq özünün fikrincə atonal musiqidə müraciət edı bilmədiyi iri formalı instrumental əsərlərə dodekafoniya dövründə müraciət edir. O, sonata formasından nəfəsli alətlər üçün yazdığı kvintetin birinci hissəsində və üçüncü kvartetin finalında rondodan məharətlə istifadə etmişdir. Bu da onu sübut edir ki, A.Şönberq klassik ənənələrə sıx bağlı olmuşdur. Onu qeyd etmək lazımdır ki, Şönberq pedaqoji fəaliyyəti dövründə həmişə ənənəvi solfecio və harmoniya dərsləri keçmişdir. Yəni o bu yeni yaratdığı seriyasından heç zaman dərs deməmişdir.
Onun bu texnikasını hər insan qəbul etməsə də, qulağa və ürəyə xitab eləməsə də, bəstəkarın bu kəşfinin sonrakı bəstəkarlar- Anton Vebern, Alban Berq üçün də işıq tutduğunu və musiqi tarixini necə zənginləşdirdiyini danmaq mümkünsüzdür...