Xəzər dənizi hövzəsində öz hökmranlığını yaratmaq istəyən [[I Pyotr]] [[1715]]-ci ildə [[İsfahan]]a, [[İran]] şahının yanına böyük bir elçilik göndərmiĢdigöndərmişdi. Ayrı-ayrı peĢəpeşə və ixtisasları temsiltəmsil edən 71 adam A.P.Volınskinin baĢçılığıbaşçılığı ilə bu elçiliyin tərkibinə qoĢulmuĢduqoşulmuşdu. Dərbəndə[[Dərbənd]]ə [[1716-]]cı il avqustun 28-də gəlib çatan elçilik oktyabrın 27-dən dekabrın 4-dək[[Şamaxı]]da qalmıĢqalmış, sonra [[Muğan]] və [[Təbriz]]dən keçərək Ġsfahana[[İsfahan]]a yollanmıĢdıyollanmışdı. Burada aparılan danışıqlardan sonra ([[14 mart]] – [[1 sentyabr]] [[1717]]-ci il) elçilər Lənkərandan keçməklə yenidən ġamaxıya[[Şamaxı]]ya qayıtmıĢqayıtmış, 1717-ci il dekabrın 12-dən [[1718]]-ci il iyunun 16-a kimi yenidən burada qalmıĢdılarqalmışdılar. Beləliklə,[[Rusiya]] elçiləri Səfəvi Ġranınınİranının paytaxtı İsfahanda 5 ay yarım Şamaxıda isə 7 ay yarım olmuĢduolmuşdu. Buradan aydındır ki, Şimali Azərbaycan və bütünlükdə Zaqafqaziya məsələsi elçiliyin və çar Rusiyası hökumətinin qarşıya qoyduğu baĢlıcabaşlıca məqsədlərdən biri idi. Tarixi ədəbiyyatda A.P.Volınski elçiliyinin yazıları geniĢgeniş öyrənilmiĢdiröyrənilmişdir.
Artemi Volınski iki dəfə (birinci dəfə 1717-1725, ikinci dəfə 1732) [[Həştərxan quberniyası]]nın qubernatoru olmuşdu.
