Monqolların Xarəzmə yürüşü: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Enver62 (müzakirə | töhfələr)
kRedaktənin izahı yoxdur
Enver62 (müzakirə | töhfələr)
Sətir 3:
== Tarixi ==
 
[[1156]]-cı ildə [[Əlaəddin Atsız]] vəfat etdi. Onun varisləri İl Arslan və oğlu Təkəş Xarəzmin müstəqilliyinə nail oldular. [[Səlcuq sultanlığı]][[Qaraxanilər dövləti]] süqut etdiyindən yeganə təhlükə qoşununun İl Arslanı öldürdüyü Kidan dövləti idi. [[1174]]-cü ildə Təkəş Cənubi Xorasanı tutdu və onun hakimi Müəyyid Ay-Abanı öldürdü. Onun oğlu Təkəşin vassalığını qəbul etdi.
 
[[Əlaəddin Təkiş Xarəzmşah|Təkəş]] [[1187]]-ci ildə Nişapura[[Nişapur]]a, [[1192]]-ci ildə Reyə[[Rey]]ə, [[1193]]-cü ildə Mərvə[[Mərv]]ə yürüş etdi. O, [[3 iyul]] [[1200]]-cü ildə vəfat etdi və hakimiyyətə oğlu Əlaəddin Məhəmməd gəldi. O, dövlətin ərazisini genişləndirib Xorasanın[[Xorasan]]ın bir hissəsini geri qaytardı, Buxaranı[[Buxara]]nı Xarəzmə[[Xarəzm]]ə birləşdirdi, [[1212]]-ci ildə qarakitaylara son qoyub Sistanı[[Sistan]]ı, Kirmanı[[Kirman]]ı, Təbəristanı[[Təbəristan]]ı, Azərbaycanı[[Azərbaycan]]ı, Arranı[[Arran]]ı özünə tabe etdi.
 
Çingiz xan Xarəzmin işğalını planlaşdırırdı. O, əvvəlcə Xarəzmlə ticarət əlaqələri qurdu. Ona tabe olmayan merkit tayfaları Xarəzmşahların ərazisinə qaçdılar. Monqol qoşunu onları təqib edərək Xarəzmin sərhədini keçdi. Xarəzmşah Əlaəddin Məhəmmədin komandanlığı ilə silahlı dəstələrin monqolları dayandırmaq cəhdləri baş tutmadı. Əlaəddin Məhəmməd əsir düşsə də, oğlu Cəlaləddin onu azad etdi.
Sətir 15:
Xarəzmdə əkinçilik maldarlığa nisbətən üstün mövqe tuturdu. XI-XII əsrlərdə Xarəzmdə feodal torpaq sahibliyi var idi. İqta torpaq sahibliyi geniş yayılmışdı. Dövlətdə ordunun əsasını türk tayfaları təşkil edirdilər.
 
[[Çingiz xanınxan]]ın strategiyaları yalnız döyüş meydanlarında deyil döyüş əvvəli və sonrasındakı casusluq fəaliyyətləri birlikdə bir bütün meydana gətirməkdə idi. Harzemşahlar ilə aparılan ticarət razılaşmalarını istifadə edərək ticarət kervanlarında vəzifə verdiyi casusları üzərindən həm məlumat yığır həm də bu casuslar ilə Harzemşahlar dövlət işçilərini rüşvət və mənfəət vəd edərək satın alırdı. Bu casuslardan biri Xarəzmə tutulunca Xarəzm valisi İnalcık , casusluq edən karvanı yağma edib casusların saqqallarını yandıraraq geri göndərdi. Tarixə Otrar hadisəsi olaraq keçən bu hadisə nəticəsində Harzemşahlar ilə Moğollar arasındakı yaxşı əlaqələr sona çatdı. İnalcık’ın bu hərəkəti şübhəsiz ki Çingiz Xanın hirsini çəkəcək , Moğollar ilə inkişaf etdirilmiş olan yaxşı əlaqələri bozacaktı . Ancaq Monqolların hər vəziyyətdə Harzemşahlar’ın üzərinə hücum edəcəyi də bilinirdi. Çingiz Xan , elçisini göndərərək malların ödənilməsi və Xarəzm qubernatoru İnalcık’ın təslim edilməsini istədi. Məhəmməd Xan , Çingiz Xanın bu istədiyini rədd edincə Harzemşahlar sonunu hazırlayan Monqol istilası başladı (1219).
 
200 Min nəfərlik nəhəng bir orduyla yola düşən Çingiz Xan , önündəki şəhərləri ayaqlarının altına alıb yandıraraq qərbə , Xarəzm torpaqlarına doğru irəliləməyə başladı. Qısa müddət içərisində Buxara , Səmərqənd , Otrar , Signa , Berakend və Hocend Moğollar tərəfindən zəbt edildi. Sıxlıq Monqol ordusuna qarşı vur-qaç taktikalarıyla yıpratmaya çalışan Məhəmməd Xan , girişdiyi son mübarizədə də məğlub olunca qaçaraq Abiskun’da bir namizədə sığındı. Harzemşahlar Monqol istilalarına qarşı qoya bilməyərək yıxılmışdı. Hakimiyyəti altına aldığı Şimali İran , Xorasan və Qəznə bölgələrində tutunamayarak çəkilmək məcburiyyətində qaldı. Dövləti başında bir hökmdar olmadığından İraq və Bağdad bölgələrində də baş qaldıranları Harzemşahlar bölgədəki nüfuzlarını sahiplendiler və Harzemşahlar dövlətini tarix səhnəsindən sildilər . Monqol məğlubiyyəti sonrasında qaçan Məhəmməd xan, 1220-ci ildə vəfat edincə oğlu Cəlaləddin , atasından qalan səltənət məqamına oturdu.