Yeddi yunan müdriki: Redaktələr arasındakı fərq

Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur
Sətir 4:
Yunan fəlsəfəsinin yaranmasında onların çox böyük rolu olmuşdur. Bu insanlar öz müdriklikləri ilə seçilmiş, yunan ictimai fikrində dərin iz qoya bilmişdirlər. Tarixçilər “Yeddi müdrik” kimi ''[[Miletli Fales|Fales]]'', ''[[Pittak|Pittakus]]'', ''[[Prienli Bias|Bias]]'', ''[[Solon|Solonun]]'' adını qeyd edirlər. Qalan üç nəfərin adları isə müxtəlif şəkildə verilir. Məsələn, [[Platon|Platona]] görə (“Protaqoras” dialoqu) onlar ''[[Lindoslu Kleobulos (Kleobul)|Kleobulos]]'', ''[[Mison]]'', ''[[Spartalı Xilon|Xilon]]''’dur. Başqa müəlliflər Misonu deyil, ''[[Periandr|Perianderi]]'' müdrik kimi göstərmişdirlər.
 
[[Diogenes Laertius]] isə bir çox müdrik insanların adlarını çəkmişdir ki, onların arasında həmin “Yeddi müdrik” sayılanlar da ola bilərdi bilərdir<supref>[[Diogenes Laertius. Lives and Opinions of Eminent Philosophers / Translated by C. D. Yonge. London: Georg Bell & Sons, 1915, p. 21-22.|[1]]]</supref>. Onların hamısı m. ö. VII – VI yüzilliklərdə yaşamışdılar.
 
“Yeddi müdrik” hesab edilən insanlar həyatın təcrübəsindən bəhrələnərək hikmətli sözlər və kəlamlar demişdirlər. Bu da onların müdrikliklərindən irəli gəlirdi. Bu əxlaqi kəlamlar xalqın yaddaşında qalmış, nəsillərin tərbiyə edilməsində böyük rol oynamışdır. Onların fərqləndirici xüsusiyyətlərindən biri də odur ki, bu kəlamlarda dini və mifoloji məzmun olmamışdır. Bu da o zaman ənənəvi yunan dünyagörüşünün böhran keçirməsindən xəbər verir. Burada tanrılar və igidlər aləminə qarşı '''''qnome'''''’lər (yun. ''γνώμη'' – fikir) adlanan qısa aforizmlər şəklində verilmiş müdrik ifadələr yer almışdır. Bununla da əsatirlər və dini inanclardan asılı olmayan dünyagörüşünün əsasları qoyulurdu ki, bu da fəlsəfənin yaranması üçün çox vacib amil olmuşdur. “Yeddi müdrikin” qnomelərinin nümunələri bunlardır:
Sətir 20:
“Bədən və ruhun sağlam olmalıdır” (''Kleobulos'');
 
“Dilin ağlının önünə keçməsin” (''Xilon''). <supref>[[Мещеряков Б.Г., Мещерякова И. А., Введение в человекознание. М.: Российский гуманитарный уни- верситетуниверситет, 1994, c. 94-96.|[2]]]</supref>.
 
== Mənbə ==