Həmzə Mirzə Səfəvi: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur |
Teq: Mobil tətbiqetmə vasitəsilə redaktə |
||
Sətir 71:
küçələrində maneələr qurmaq və düşməni şəhərə buraxmamaq lazımdır. Təbrizlilərə xüsusi fərmanla təklif edildi ki, öz yerlərində qalsınlar və şəhəri düşmənlərdən müdafiə etməyə hazırlaşsınlar. Onlara vəd edilirdi ki, qızılbaş qoşunları düşmənə arxadan zərbələr endirməklə bütün vasitələrlə şəhərlilərə kömək edəcəklər. Bundan sonra, Təbriz hakimi vəzifəsində qardaşı Əliqulu xanı əvəz edən Hüseynqulu xan Ustaclıya kömək etmək üçün Pirqeyb xan Ustaclı və Mehdiqulu xan Şamlı min nəfərlik qızılbaş dəstəsi ilə Təbrizə göndərildilər. Onlara küçələrdə maneələr qurmaq, əhalini maneələr yaratmağa cəlb etmək, həmçinin də “kiminsə (təbrizlilərdən) öz ailəsini şəhərdən çıxarmasına yol verməmək, belə ev sahibini edam, əmlakını isə qarət etmək” əmri verilmişdi.
İsgəndər bəy Münşi göstərir ki, “şəhərin məhəllələri bölüşdürülmüşdü və hər bir sahənin (rəhnə) müdafiəsi həmin məhəllədən olan pəhləvanlardan birinə tapşırılmışdı. Hər bir maneəyə başçılıq etmək təcrübəli şəxslərə, qızılbaşlardan olan etibarlı şəxsə tapşırılmışdı”. Yuxarıda deyildiyi kimi, Sufiyan yaxınlığında qızılbaşların türklərlə ilk toqquşması hicri 993-cü il ramazanın 23 (1585-ci il sentyabrın 18)-də baş vermişdi. Sonrakı gün Osman paşa dayandığı yerdən aralanıb Təbrizin şimalından axan Abşur (türkcə - Acısu) çayının keçidinə yanaşdı. Osmanlı ordusunu Maqsud bəy Zülqədər müşayiət edirdi.
Əldə olan məlumatlara görə, Maqsud bəyin türklərin göstərişi ilə Təbriz əyanlarına yazdığı məktubda, onları, öz həyatlarını hifz
etmək istədikləri təqdirdə türk sultanına itaət etməyə çağırmışdı224. Qəti tələbinə cavab almayan Osman paşa sentyabrın 20 (ramazanın▼
▲etmək istədikləri təqdirdə türk sultanına itaət etməyə çağırmışdı224.
25)-də Təbrizə qarşı hərbi əməliyyatlara başladı. Əsasən
müdafiəsiz qalmış Təbriz sultanın çoxsaylı nizami ordusuna qarşı uğula müdafiə olunmaq iqtidarında ola bilməzdi. Şəhər ələ keçirildi.
Lakin düşmən, Təbrizi müdafiə edən sakinlərin türklərlə ilk
döyüşlədə göstərdikləri cəsarət və igidlik möcüzələri üzündən
Sətir 90 ⟶ 86:
etmək məqsədilə, düşmənin şəhər ətrafında yerləşmiş canlı
qüvvəsinə bir sıra təsirli zərbələr endirilsin və ona dinclik
verilməsin. Türklər üzərinə öncə hücum edən
ilə Cığal oğlunun qoşunlarını öz arxasınca, Qulu bəyin pusquda duran əsas qüvvələrinə tərəf gətirdi. Öz ordusunu artilleriyanın▼
köməyindən məhrum etmiş Cığal oğlu,qızılbaş süvarisinin sarsıdıcı hücumuna məruz qaldı. Türklər hücumun qarşısını ala biməyib▼
▲duran əsas qüvvələrinə tərəf gətirdi. Öz ordusunu artilleriyanın
▲köməyindən məhrum etmiş Cığal oğlu,qızılbaş süvarisinin sarsıdıcı
qaçmağa başladılar. Qızılbaşlar 2000-ə yaxın türkü məhv etdilər231.
Cığal oğlunun özü isə canını birtəhər qurtara bildi.
Bir neçə gündən sonra Həmzə Mirzə türklərin üzərinə
hücum etdi. Qaraman hakimi Murad paşa və Diyarbəkir hakimi Məhəmməd paşanın başçılığı ilə ona qarşı qoşun hissələri göndərildi. Döyüş yenə də Fəxusfənc çayının sahilində baş verdi.
Şahrux xan Həmzə Mirzənin əmri ilə düşmən mərkəzinin arxasına
keçdikdən sonra, döyüş qızılbaşların qələbəsi ilə başa çatdı.
Sətir 129 ⟶ 118:
qaldılar. Həmzə Mirzə Tasucaya qədər düşmənin ardınca gedərək
ona tez-tez gözlənilməz zərbələr endirdi234.
== Həmzə Mirzənin Təbrizdəki Osmanlı qalasını ələ keçirmək cəhdləri ==
Təbrizə qayıdan Həmzə Mirzə öz qarşısında xarabalıqlar
| |||