Şərəfəddin Abdullah ibn İzziddin Fəzlillah bin Əbi Naim [[1257]]-ci ildə [[Şiraz]]da doğulmuşdudu. Elxanlı hökmdarı [[Məhəmməd Olcaytu|Olcaytu xan]] tərəfindən ona verilən “Vəssafül-həzrət” və bunun qısaldılmışı olan “Vəssaf” ləqəbiylə tanınır. Atası Fəzlullah, Elxanlı dövlətinin [[Fars]] bölgəsi amillərindən idi. Vəssaf yaxşı bir təhsil aldıqdan sonra Elxanlı[[Elxanlılar dövlətindədövləti]]ndə divan xidmətinə daxil oldu. [[1297]]-ci ildə yazmağa başladığı "Tarix-i Vəśśaf" adlı əsərinin ilk üç cildini 13 Rəcəb 702 ([[3 mart]] [[1303]]) tarixində vəzir və tarixçi Rəşidəddin Fəzlullah Həmədani ilə vəzir Sadəddin-i Savəcinin yardımıyla Qazan xana təqdim etdi. Kitabı incələyən [[Qazan xan]], Vəssafa ehtiram göstərib, ehsanlar verdi; ondan özü [[Suriya]] səfərindən dönüncəyə qədər Sincarda qalmasını və əsərini yazmağa davam etməsini istədi. Vəssaf, müxtəlif kitablara ehtiyac duyduğunu və bir müddətdən bəri evindən uzaq qaldığını söyləyərək Qazan xandan bir il izin aldı. Yenə Rəşidəddin Fəzlullah Həmədaninin yardımıyla 24 məhərrəm 712 ([[1 iyun]] [[1312]]) tarixində Sultaniyə şəhərində Sultan Olcaytu ilə görüşdü və əsərinin IV cildini hökmdara təqdim edərək onun təqdirini qazandı. Əsərin son cildini ancaq [[1328]]-ci ildə tamamlaya bilən Vəssaf [[1329]]-cu ildə vəfat etdi.
