ABŞ-yə immiqrasiya: Redaktələr arasındakı fərq

'''ABŞ-da immiqrasiya'''—ABŞ-ı immiqrasiya ölkəsi adlandırırlar.

I dövr – ilk kaloniyalardan başlayaraq 1820-ci ilə qədər davam etmişdir. İmmiqrantlar əsasən Böyük Britaniya adalarındandır (ingilislər, şotlandlar, irlandlar). Cənuba gələnlər varlı torpaq sahibləri olduğundan onlar özləri ilə plantasiyalarda işləmək üçün kasıb əhali gətirmişlər. Lakin ged-gedə plantasiyalarda işləyənlər çatışmır və buraya qara dərili qullar gətirilir. Hələ ilk dəfə 1619-cu ildə Ceymstauna hollandlar qaradərililər gətirmişlər. Daha sonra ingilis qul tucarətində “üçbucaq” yaranır: Liverpul, Afrikanın Qvineya sahili və Vest-Hind (Yamayka). Nəticədə XVIII əsrin əvvəllərində ABŞ-da Cənubda 10 min, bu əsrin ortalarında 100 min, 1810-cu ildə 1 mln, 1860-cı ildə isə 4,5 mln. zənci vardı və ölkə əhalisinin tərkibində yeni etnik element yaranır.

II dövr – XIX əsrin II yarısı və XX əsrin əvvəllərini əhatə edir. XIX əsrin II yarısında immiqrantların sayı ildə 1,3 mln. nəfər təşkil edirdi. Lakin XIX əsrin sonu – XX əsrin əvvəllərində bu göstərici kəskin surətdə artır (1900-1914-cü illərdə 13,4 mln. nəfər). Bəzi illərdə hətta əhalinin ümumi artımının 20-40 %-i immiqrasiya hesabına olur. Bu dövrdə immiqrasiyanın coğrafi tərkibində stabil vəziyyət hökm sürmüşdür. Belə ki, immiqrantlarıln 80-85 %-i Avropanı təmsil etmişdir. Lakin Avropadaxili subregionlarda ciddi fərqlər olmuşdur. “Köhnə” və “Yeni” immiqrasiya dövrləri ayırırlar. “Köhnə” dövrdə əvvəlcə ingilislər, şotlandlar, sonra almanlar, irlandlar, daha sonra skandinavlar, əsasən isveçlər immiqrantları təşkil etmişlər (İrlandiyadan immiqrasiya kartof aclığı, Almaniyadan isə siyasi-iqtisadi vəziyyətlə bağlı olmuşdur). “Yeni” dövrdə Cənubi və Şərqi Avropa ölkələri (İtaliya, Avstriya-Macarıstan, Rusiya) üstünlük əldə etdilər. 1891-1920-ci illərdə Cənubi və Şərqi Avropadan ABŞ-a “Köhnə” immiqrasiya ölkələrindən 3 dəfə çox əhali getmişdir (əsasən İtaliyadan olanlar fərqlənmişdir). Rusiyadan immiqrantlar 1900-1910-cu illərdə çoxluq təşkil etmişdir (əsasən polyaklar, yəhudilər, litovlar). Avropadan sonra immiqrantlar əsasən Kanada və Meksikadan idilər. Asiya ölkələrindən gələnlər isə cüzi göstəricilərə malik olmuşlar.

III dövr – Birinci və İkinci dünya müharibələri arasını əhatə edir. Bu mərhələdə immiqrasiya axını azalmışdır, bu da dünya iqtisadiyyatı, eləcə də ABŞ-ın təsərrüfatı, həmçinin 1924-cü ildən bu ölkədə immiqrasiya kvotasının tətbiqi ilə bağlı olmuşdur. İmmiqrasiya kvotası nisbətən kasıb Şərqi və Cənubi Avropa ölkələrindən əhali axınının qabağını almışdır. Bu dövrdə ABŞ-a əmək immiqrasiyası ilə yanaşı, siyasi axın da baş vermişdir. Belə ki, 1917-ci ildən sonra Rusiyadan Çar familiyalılar, yüksək zadəganlar, Çar ordusunun hərbi qulluqçuları ilə yanaşı, elmi-texniki bilik, kadr axını, yaradıcı mütəxəssislər ABŞ-a immiqrasiya etmişlər. Həmçinin öz ölkələrinə qayıtmaq istəməyən müharibə əsirləri, eləcə də Stalin repressiyasından qorxanlar, həm də Kuba və Vyetnamdan olan əhali ABŞ-a üz tutmuşlar.

Bu dövrün digər bir xüsusiyyəti miqrasiya axınlarının coğrafiyasında olan dəyişikliklərlə bağlıdır. XX əsrin 50-ci illərində immiqrantlar Avropa və Kanadadan gəlirdilərdisə, 80-ci illərdə bu region və ölkənin payı 13 % olmuşdur. Dominantlıq edənlər isə Latın Amerikası (50 %) və Sakit okean sahili Asiya ölkələrindən gələnlər (35 %) idilər. Bu da 1965-ci ildə immiqrasiya kvotasının (1924-cü ildə qəbul edilmiş) götürülməsi ilə əlaqədardır.

Başqa bir xüsusiyyət immiqrasiyanın sosial-mədəni tərkibinin (strukturunun) dəyişilməsi ilə bağlıdır. Əvvəllər immiqrantlar orta və aşağı kvalifikasiyalı və təhsilli idilərdisə, daha sonra ABŞ-a bilik axını kütləvi xarakter alır. XX əsrin 80-ci illərində ABŞ-a 1,5 mln. yüksək təhsilli əhali axın etmişdir. Mühəndis və kompyuter, eləcə də digər sahələrin yüksək ixtisaslı mütəxəssisləri ölkə iqtisadiyyatının, səhiyyəsinin, ədəbiyyatının, həmçinin incəsənətinin inkişafını sürətləndirmişdir. XX əsrin 90-cı illərində ABŞ-a gələnlər Latın Amerikası (Meksika, Mərkəzi Amerika, Karib hövzəsi, Cənubi Amerika), Asiya (Filippin, Vyetnam, Çin, Hindistan), Avropa regionlarındandır. Hal-hazırda Avropa regionundan gələnlər 16 %, Latın Amerikası 51 %, Asiya 27 %, digər ərazilər isə 6 % təşkil edir.